Ep-2

1.7K 28 0
                                    

One week later
"I 'm sorry ,Don't leave me "
" I want you hear with me "
"I know that your love is gone "
"Hello ဟုတ္ကဲ့ေျပာပါ႐ွင့္"
"မျမတ္ႏိုးပီတိလားမသိဘူး႐ွင့္  အစ္မက star entertainment ကပါ ညီမအလုပ္ေလွ်ာက္တာရတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကိုလွမ္းဆက္တာပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးပါ႐ွင့္ဘယ္ေန႔စဆင္းရမလဲမသိဘူး"
"ညီမအဆင္ေျပရင္မနက္ျဖန္ေလာက္စဆင္းလို႔ရမလား"
အလုပ္ကမနက္ျဖန္စဆင္းရမွာဘာမွလုပ္စရာမ႐ွိေတာ့စပဲဆင္းလိုက္ေတာ့မယ္
"ဟုတ္ကဲ့ အဆင္ေျပတယ္အစ္မ"
"အလုပ္ရပီေဟ့"
အိမ္ကလူေတြကိုပတ္ႂကြားရမယ္ငါေလးကအလုပ္လက္မဲ့မဟုတ္ေတာ့ဘူး။မီးဖိုေခ်ာင္မွာထမင္းခ်က္ေနတဲ့ေမေမကိုေနာက္ကေနခါးပတ္ၿပီး
"ေမေမ သမီးအလုပ္ရၿပီသိလား"
ေမေမကဟုတ္လို႔လားဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႔ေနာက္လွည့္ၿပီ"ဟိုတစ္ပတ္ကသြားေလွ်ာက္တဲ့အလုပ္လား ရၿပီလား အင္တာဗ်ဴးတဲ့သူကမ်က္စိမ်ားေမွာက္သြားလားမသိဘူး"
"ေမကလည္းကိုယ့္သမီးေလးကို အထင္ေသးလိုက္တာ ဟြန္႔"
"အထင္မေသးပါဘူးသမီးရယ္ကိုယ္ေမြးတဲ့ သမီးအေၾကာင္း အရည္အခ်င္းဘယ္ေလာက္႐ွိလဲ သိၿပီးသား စိတ္မဆိုးနဲ႔အေမကိုနည္းနည္းပါးပါး ကူလုပ္ေပးအုံး"
"ဟုတ္"
"ဂုဏ္ယူပါတယ္ceo ခုလိုထိုင္းကchannelနဲ႔ပူးေပါင္းၿပီးဇာတ္လမ္းတဲြ႐ိုက္ဖို႔ စာခ်ဳပ္ကိုေအာင္ျမင္စြာ ခ်ဳပ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူပါတယ္ဆရာ"
ကုမၸဏီဒါ႐ိုက္တာေတြရဲ႕ခ်ီးက်ဴးသံေတြေၾကာင့္သူျပဳံးလိုက္မိသည္။သူလူပ္ႏိုင္လို႔ေပါ့သူမလုပ္ႏိုင္ရင္ဒီလူေတြကအျပစ္တင္ဖို႔ဝင္ေလးေနမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာသူသိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
"က်ေနာ္နဲ႔အတူအကုန္ႀကိဳးစားခဲ့ၾကလို႔ပါ က်ေနာ္တစ္ေယာက္ထဲေတာ္လို႔မဟုတ္ပါဘူး
ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ က်ေနာ္ညစာဧည္ခံမွာပါဗ်"
"ceo ကေကြၽးမွာဆိုေတာ့  က်ေနာ္တို႔ကဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာလက္ခံမွာပါ"
သတင္းဌာနတြင္းစားပြဲခုံ၌ပီတိတစ္ေယာက္ကြန္ပ်ဴတာတစ္လုံးနဲ႔အလုပ္႐ႈပ္ေနေတာ့သည္။အလုပ္ဆင္းတာဒီေန႔နဲ႔ဆိုသုံးရက္႐ွိၿပီ  ဘယ္အႏုပညာ႐ွင္မွမေတြ႕ရေသး
အရင္ကအင္တာဗ်ဴး ထားတာေတြကိုသာ ထိုင္ၿပီးစာစီေနရသည္။တစ္ေန႔တစ္ေန႔ စာ႐ိုက္ရလြန္းလို႔  လက္ေတာင္နာေနၿပီ လႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွားေနခ်င္တဲ့က်မမွာ  ဖင္နဲ႔ခုံနဲ႔ေတာင္မခြာရေတာ့ၿပီျဖစ္သည္။
ဌာနထဲ့သို႔အေျပးအလႊား ေျပးဝင္လာေသာ
မယုကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ဘာျဖစ္လို႔ အဲေလာက္ေတာင္ အသဲအသန္ေျပးလာတာလဲမသိ  "မမယု  ဘာျမင္လို႔အဲေလာက္ေတာင္ ​ေျပးလာတာလဲအစ္မရယ္"
႐ုံးထဲကလူေတြကလဲ သူေျပာမွာကိုေစာင့္ေနသည္။မယုကခနအေမာေျဖၿပီး
" ငါခုနက အေပၚမွာ ရီပို႔သြားတင္တာ ဘယ္သူကိုေတြခဲ့တယ္ ထင္လဲ"
"ေအာ္မယုကလဲ သူေတြတာဘယ္သူကသိမွာလဲ ေျပာစရာ႐ွိတာေျပာလိုက္ေတာ့"
က်န္တဲ့သူေတြကလဲ"ေအးေလ ေျပာစရာ႐ွိတာမေျပာဘူး အိုက္တင္ခံေနေသးတယ္"
"ေအးပါဟယ္ေျပာပါ့မယ္ ငါအေပၚတက္သြားေတာ့ စည္းေဝးခန္းမကေန႔သူေဌးထြက္လာတာ ေတြ႕လိုက္တယ္ သူေဌးကထိုင္းသြားေနတာေလ ခုမွျပန္ေရာက္တာလားမသိဘူး  ႐ုံးမလာတာတစ္လေလာက္႐ွိၿပီဆိုေတာ့ နင္တို႔မသိေလာက္ေသးလို႔ငါကအျမန္ေျပးလာေျပာတာ" မယုေျပာတာနားေထာင္တဲ့လူေတြက ေအာ္ဘာမ်ားလဲလို႔သူေဌးျပန္ေရာက္တာေျပာတာကို  အလန္႔တၾကားနဲ႔လို႔ေရ႐ြတ္ၿပီးကိုယ့္ေနရာျပန္သြားၾကသည္။ဒါေတာင္မယုကသူမအနားလာၿပီ "ပီတိသိလား သူေဌးက အရမ္းေခ်ာတာ ညမေလးျမင္ဖူးလားမသိဘူး    သူေဌးက ကိုရီးယားမင္းသားေလးလိုပဲ သိလား  ပိုက္ဆံကလည္း႐ွိနဲ႔  ဘာမွေျပာစရာမ႐ွိဘူး"
ကုမၸဏီအေၾကာင္းစုံစမ္းတုန္းကfb မွာ ျမင္ဖူးသည္ ဒါေပမဲ့ပီတိတို႔ကေတာ့လူတစ္ေယာက္ကို ၃ခါေလာက္ျမင္တာေတာင္မမွတ္မိတက္တာျဖစ္သည္။သူေဌးပုံကို  မ်က္စိထဲျမင္ေယာင္ၾကည့္ေတာ့  ပုံေဖာ္လို႔မရေတာ့ပါ။ဒါေပမဲ့ေကာလဟာလၾကားဖူးသည္ သူေဌးက ေဂးတဲ့ ေယာက်ာ္းေလးပဲသေဘာက်တာဆိုပဲ  ။
"မမယု  သူေဌးက ေဂးဆိုဟုတ္လား"
သူမေျပာမွမယုကမ်က္လုံးႀကီးျပဴးၿပီးေဘးကိုၾကည့္ၿပီတိုးတိုးဟု ႏႈတ္ခမ္းေပၚလက္တင္ျပသည္။
"အမေလး ... ေဒၚပီတိရယ္ ညည္းဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ  သူေဌးၾကားရင္ေသၿပီပဲ ညည္းကဘယ္ကၾကားတာလဲ ေပါက္ကရေတြ"
"ေပါက္ကရေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးမယုရယ္ ေယာက်ာ္းခ်င္းႀကိဳက္တာအျပစ္မွ မဟုတ္တာကို  "
"က်မကဘာေျပာလို႔တုန္းအစ္မေလးရယ္  အျပစ္မေျပာပါဘူး မဟုတ္လို႔ေပါ့ ဟုတ္ရင္သူေဌးကသူခ်စ္တဲ့သူ ဘယ္သူမဆိုယူမွာပဲ သူကပတ္ဝန္းက်င္ကိုသိပ္ဂ႐ုစိုက္တဲ့သူမွ မဟုတ္တာကို"
"အင္းပါ ဟုတ္ပါၿပီ စကားေကာင္းေနတာနဲ႔အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ေတာင္ ေရာက္ေတာ့မယ္"
"ဟုတ္ပ လက္က်န္ေလးျဖတ္ၿပီးထားခဲ့မွပဲ"
ေျပာၿပီးမယုသူေနရာသူျပန္သြားၿပီးလုပ္လက္စကို အၿပီးသတ္ေနသည္။
အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ေရာက္တာနဲ႔ သိမ္းစရာ႐ွိတာေတြသိမ္းၿပီး လက္ကိုင္အိတ္ကိုေကာက္လြယ္ၿပီး ကုမၸဏီမွထြက္လာခဲ့သည္။ဖယ္ရီ႐ွိေသာ္လည္း ဖယ္ရီကတစ္ျခားလူေတြကိုပတ္
ပို႔ေနတာနဲ႔အခ်ိန္ကုန္လို႔ busပဲ စီးျပန္ေနၾကျဖစ္သည္။
ကုမၸဏီေ႐ွ႕မွာရပ္ထားတဲ့bmw ကားအနက္ေရာင္ကိုၾကည့္ၿပီး သူမ်ားေတြမ်ား ဇိမ္က်လိုက္တာလို႔ေတြးေနမိသည္။
"ဟူး ...ဒီေန႔မွပဲကားလမ္းေတြကပိတ္လိုက္တာ အလုပ္ေနာက္က်ေတာ့မွာပဲ "
နည္းနညိးေလးအိပ္ရာထေနာက္က်တာနဲ႔မကာမိေျပးရလႊားရနဲ႔ မွန္ေတာင္ေသခ်ာမၾကည့္လာမိဘူး ။ဟာသြားၿပီေ႐ွ႕ေလးတင္ဓာတ္ေလွကားကတက္သြားၿပီ ႐ိုး႐ိုးေလွကားကလဲ မတက္ႏိုင္ ေအာ္ဟုတ္ၿပီ ဟိုဘက္မွာဓာတ္ေလွကားတစ္ခု႐ွိတာပဲ  လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဝင္သြားတာ ေတြ႕လိုက္တယ္ အျမန္သြားၿပီးေနာက္ကေနဝင္လိုက္တယ္ သူကအံ့​ျြသတဲ့အမူအရာ နဲ႔ ေခါင္းငုံၾကည့္တယ္  ဘာလဲဟအူ​ေၾကာင္ေၾကာင္လာၾကည့္ေနတယ္ ဓာတ္ေလွကားစီးတာ ထူးဆန္းလို႔လား  သူပိုင္ၾကေနတာပဲ အတူမစီးခ်င္တဲ့႐ုပ္နဲ႔ ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့မွ ေကာင္ေလးထင္တာ အသက္ႀကီးမဲ့ပုံပဲ ႐ုပ္ကေတာ့မဆိုးပါဘူး မင္းသား႐ႈံးပဲ
ေကာင္းကင္သစ္ သူနဲ႔ဓာတ္ေလွကားလာစီးတဲ့ေကာင္မေလးကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္ ဘာလို႔ဆို ဒါကသူအတြက္သီးသန္႔ေလ ဘယ္သူမွလာမစီးဘူး သူမကပထမပဲ သူတို႔႐ုံးကနဲ႔တူတယ္  ဘယ္ဌာနလဲမသိ ဝန္ထမ္းသစ္မို႔သူကို မသိတာလားမသိဘူး  သူၾကည့္တာကိုေတာင္ မေၾကၾကည့္နဲ႔မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ေသး အရပ္ကငါးေပသာသာ အသားျဖဴျဖဴ ကိုပန္းေရာင္သန္းေနသည္ မ်က္ႏွာကမ်က္ခုံးကစိမ္းေနေအာင္နက္ၿပီး မ်က္ေတာင္ေတြက႐ွည္လ်ားၿပီးေကာ့ေနသည္ မ်က္လုံးဝိုင္းဆက္ၿပီး႐ႊန္းလဲ့ေနကာ ေတာက္ပေနသည္ ႏွာတံေလးဆင္းေနကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးဖူးဖူးေလးနဲ႔ ခ်ံဳၾကည့္ရင္အ႐ုပ္မေလးအတိုင္းပဲ ခ်စ္စရာ ႐ုပ္ကေလးနဲ႔ခ်ာတိတ္မျဖစ္သည္။
ႏွစ္ဆယ့္ေလးထပ္မွာထြက္သြားတာဆိုေတာ့
အႏုပညာသတင္းဌာန ဘက္မွာလုပ္တာနဲတူသည္။သူ႐ုံးခန္း ၂၅ ထပ္ေျမာက္ေရာက္တာနဲ႔ သူအတြင္းေရးမႉးေက်ာ္စြာက
"ေဘာစ့္ ဒီေန႔အတြက္ အခ်ိန္ဇယားပါ"
"စားပြဲေပၚတင္ထားလိုက္ပါ ၿပီးမွၾကည့္လိုက္မယ္ black တစ္ခြက္သာ သံပုရာရည္ညစ္လာခဲ့ ေခါင္းကိုက္ေနလို႔ ညကစားပဲြမွာ နည္းနည္းမ်ားသြားတယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
#Moon shine

ရင္ခြင္ေကာင္းကင္  zawgyiWhere stories live. Discover now