ရင္ခြင္ေကာင္းကင္ zawgyi

ep-1

    "မမေရထေတာ့ ဒီေန႔အလုပ္အင္တာဗ်ဴး ေျဖမလို႔ဆိုၿပီးမထေသးဘူးလား"
"ဟာ....ဘယ္ခ်ိန္႐ွိေသးလို႔လာႏိုးေနတာလဲ "
"ကိုးနာရီထိုးေနၿပီ မေစာေတာ့ဘူးမထလဲေနေတာ့"
အင္တာဗ်ဴးက၁၀ခြဲခ်ိန္းထားတာ ၿမိဳ႕ထဲဘက္ကိုကားစီးတာနဲ႔ေတာင္အခ်ိန္ကေနာက္က်ေတာ့မွာပဲ အိပ္ရာကျမန္ျမန္ထသန္႔႐ွင္းေရးျမန္ျမန္လုပ္ၿပီ ညကမီးပူတိုက္ထားတဲ့
ျမန္မာဝတ္ဆုံေလးကိုထုတ္ဝတ္လိုက္သည္
ဆံပင္ကိုဘီးနဲ႔တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္သပ္လိုက္ၿပီမ်က္ႏွာကို skin care လိမ္း ေပါင္ဒါေလးပုတ္ ႏႈတ္ခမ္းနီ ပန္းေရာင္ဆိုးၿပီးအလွျပင္တာၿပီးေလသည္။
ေအာက္ထပ္ေရာက္ေတာ့အလုပ္သြားဖို႔ျပင္ေနတဲ့အေဖကို"အေဖအလုပ္သြားေတာ့မွာလား  သမီးကိုလမ္းၾကဳံေခၚခ်င္ဘူးလား"
"အေဖကခုသြားေတာ့မွာ သမီးကမနက္စာမစားေတာ့ဘူးလား" "မစားေတာ့ဘူး ခုပဲလိုက္ခဲ့လိုက္ေတာ့မယ္" "ေမေမေရ မနက္စာမစားေတာ့ဘူးသမီးသြားေတာ့မယ္" မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာဟင္းခ်က္ေနတဲ့အေမက ထြက္လာၿပီး "ေအး...သြားသြားဂ႐ုစိုက္အုံး မစားမေသာက္ပဲသြားၿပီရင္ဗိုက္ဆာေနအုံးမယ္" အေမကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီးကားေပၚကေစာင့္ေနတဲ့အေဖကားေပၚတက္ၿပီထြက္လာခဲ့သည္ ။
ပီတိတို႔အိမ္မွာမိသားစုေလးေယာက္ပဲ႐ွိသည္။အေဖကကုမၸဏီတစ္ခုမွာမန္ေနဂ်ာျဖစ္ၿပီး အေမကအင္းစိန္ေစ်းထဲမွာအထည္ဆိုင္ဖြင့္ထားသည္။ေက်ာင္းၿပီးလို႔အလုပ္လုပ္ဖို႔လိုက္႐ွာေနခ်င္ျဖစ္ၿပီး အေမကေတာ့သူ႕ဆိုင္မွာထိုင္ခိုင္းေသာ္လည္း အၿငိမ္မေနတဲ့ကိုယ္ကမထိုင္ခ်င္ ပ်င္းသည္။ခုလဲ ဝါသနာပါတဲ့သတင္းေထာက္အလုပ္ကိုသြားေလွ်ာက္မလို႔ျဖစ္သည္။သြားေလွ်ာက္မဲ့ေနရာကလဲျမန္မာႏိုင္ငံမွာအႀကီးဆုံးမီဒီယာလုပ္ငန္းစုstar entertainment ျဖစ္ၿပီးသူလက္ေအာက္မွာtv channel ေတြ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြ ၊အဆိုေတာ္ေတြ model ေတြ၊ဂ်ာနယ္၊သတင္းစာ အကုန္လုပ္သည္။ခုပီတိေလွ်ာက္မွာက နာမည္ႀကီးေတြကိုအင္တာဗ်ဴးရတဲ့ famous ဂ်ာနယ္မွာျဖစ္သည္။ကုမၸဏီကအထပ္ေပါင္းငါးဆယ္႐ွိၿပီး ဌာနတစ္ခုခ်င္းဆီခြဲထားသည္။ 
"ကဲ ... ေရာက္ၿပီးသမီး တစ္လမ္းလုံးလဲအသံတိတ္လို႔ပါလား "
"သမီးကအင္တာဗ်ဴးထဲ စိတ္ေရာက္ေနလို႔ပါအေဖရယ္"
အေဖကသူမေခါင္းကိုပုတ္လိုက္ၿပီး ရယ္သည္။
"ဟား..ဟား ငါ့သမီးကေတာ့ကြာ အဲေလာက္ဖိအားမေပးနဲ႔အေကာင္းဆုံးသာလုပ္ခဲ့ ၾကားလား "
သူမကားေပၚကဆင္းလိုက္ၿပီး"ဟုတ္ကဲ့ အေဖ သမီးသြားၿပီး ကားကိုေကာင္းေကာင္းေမာင္းသြားေနာ္"
အေဆာက္အဉီးကိုတစ္ခ်က္ေလာက္ေမာ့
ၾကည့္ရင္း ဒီမွာသာအလုပ္ရလို႔ကေတာ့ေပ်ာ္ၿပီေလ ေရ႐ြတ္ၿပီးေျခလွမ္းကိုခပ္သြက္သြက္လွမ္းလိုက္သည္။အင္တာဗ်ဴးကႏွစ္ဆယ့္ေလးထပ္မွာဆိုေတာ့ဓာတ္ေလွကားနဲ႔တက္ခဲ့လိုက္သည္။အင္တာဗ်ဴးပဲေနရာေရာက္ေတာ့လူေတြအမ်ားႀကီးႀကိဳေရာက္ေနၿပီ ငါပဲေနာက္က်ေနတာလားမသိဘူး ေဘးကတစ္ေယာက္ကိုေမးၾကည့္ေတာ့ခုမွစဗ်ဴးတာတဲ့
က်န္တဲ့သူေတြကေတာ့စာ႐ြက္ေတြကိုအသဲအသန္ဖတ္ေနက်သည္ ကိုယ္ကေတာ့အိတ္ထဲကဖုန္းထုတ္ၿပီးwattpad ပဲထိုင္ဖတ္ေနလိုက္သည္။တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ဗ်ဴးလိုက္တာ ေဘးနားကေကာင္မေလးနဲ႔သူမပဲက်န္ေတာ့တယ္။မၾကာခင္တံခါးဖြင့္လာၿပီ
"မျမတ္ႏိုးပီတိ႐ွိပါသလား  ခင္ဗ်"
"ဟုတ္ ႐ွိပါတယ္"
အထဲေရာက္ေတာ့ အင္တာဗ်ဴးတဲ့လူကငါးေယာက္႐ွိသည္ အကုန္လုံးကအသက္ႀကီးတဲ့သူေတြၾကည့္ပဲ ခပ္ဝဝနဲ႔လူႀကီးကတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီးေခါင္းတစ္ခ်က္ၿငိမ့္ကာထိုင္ခိုင္းသည္။
"သမီးနာမည္က ျမတ္ႏိုးပီတိေနာ္ chemistry နဲ႔ဘြဲ႕ရၿပီ ခုမွအလုပ္လုပ္မွာလား ဒီအလုပ္ကိုဘာလို႔ေလွ်ာက္တာလဲ"
"ဝါသနာပါလို႔ပါ သမီးက အဲလိုေမးျမန္စူးစမ္းရတာသေဘာက်တယ္အဲဒါေၾကာင့္ပါ" ၿပီးေတာ့ဆိုၿပီးက်န္လူႀကီးေတြက ကုမၸဏီနဲ႔ပတ္သတ္တာေလးေတြေမးၿပီအင္တာဗ်ဴးကိုအဆုံးသတ္လိုက္သည္။
"ကဲ သမီး ရလဒ္ကိုေတာ့ေနာက္တစ္ပတ္ေနရင္ျပန္အေၾကာင္းျပန္ပါမယ္ ok thanks"
"ဟုတ္ကဲ့"
အင္တာဗ်ဴးၿပီးၿပီဆိုေတာ့အိမ္ျပန္ၿပီးပဲနားေတာ့မယ္တက္စီတားၿပီအိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့သည္။
"ဟဲလို...ဉီးေက်ာ္အင္တာဗ်ဴးတာ အ​ေျခအေနဘယ္လို႐ွိလဲဗ် အဆင္ေရာေျပရဲ႕လား"
"ဟုတ္ ေျပတယ္ceo လာမွပဲေသခ်ာၾကည့္ေတာ့ဗ်ာ က်ေနာ္အဆင္ေျပမဲ့လူစကာတင္ေ႐ြးထားတယ္"
"က်ေနာ္ကိုမေစာင့္နဲ႔ေတာ့ ေ႐ြးထားလိုက္ပါအဆင္ေျပမဲ့လူကိုက်ေနာ္ကဒီဘက္ထိုင္းကလူေတြနဲ႔စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္မွာဆိုေတာ့ၾကာမွာတစ္ပတ္ေလာက္ ၾကည့္လုပ္လိုက္ပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ceo "
သူနာမည္ကေကာင္းကင္သစ္တစ္ဦးတည္းေသာသားမို႔အေဖနဲ႔အေမကအလိုလိုက္သည္သူငယ္တည္းကလိုခ်င္တာမရတာမ႐ွိေအာင္မိဘေတြကျဖည့္ဆည္းေပးသည္။ဒါေပမဲ့သူလိုတာအဲ့တာေတြမဟုတ္မိဘေမတၱာျဖစ္သည္။မိဘေတြကအၿမဲအလုပ္႐ႈပ္ေနေတာ့သူကိုအခ်ိန္မေပးႏိုင္ေပ၊အ႐ြယ္ေရာက္ေတာ့ေဖ်ာ္ေျဖေရးကုမၸဏီေထာင္ၿပီလုပ္ေတာ့လဲေအာင္ျမင္ေလသည္။ပိုက္ဆံ႐ွိေပမဲ့ဘယ္နားသြားသုံးရမယ္မသိေတာ့ အလုပ္မွအလုပ္ပဲလုပ္ေနေတာ့လူကၾကာေလစက္႐ုပ္နဲ႔တူလာေလသည္။တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း သူေႏြးေထြးမႈကိုေတာင့္တမိသည္။