အခန္း၁၉
ပီတိတစ္ေယာက္ ႐ုံးမွာအလုပ္႐ႈပ္ေနသည္။ကိုကိုက ဒီေန႔၉နာရီေလယာဉ္႐ွိတာေၾကာင့္
အလုပ္ကိုမလာ ေတာ့ပဲ တစ္ခါတည္းအိမ္ကေနေလဆိပ္သို႔ သြားၿပီျဖစ္သည္။ပီတိကအလုပ္႐ွိတာေၾကာင့္ကိုကိုကိုေလယာၪၲက္ခါနီး ဖုန္းနဲ႔သာႏႈတ္ဆက္လိုက္ရသည္။သူမ႐ွိ
ဘူးဆိုတာနဲ႔ စိတ္ထဲလြမ္းသလိုဝမ္းလဲနည္းမိသည္။သံေယာဥ္ႀကိဳးေတြကလဲ ႏွစ္ေယာက္ၾကား ခိုင္ၿမဲလာတာနဲအမွ်အနားအတူအၿမဲ႐ွိခ်င္လာေလ ျဖစ္သည္။ေနလည္စာ စားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ သူဆီကဖုန္းဝင္လာတာေၾကာင့္
ဖုန္းကိုေပ်ာ္႐်င္စြာ ကိုင္လိုက္သည္။
" ဟဲလို ကိုကိုေရာက္ၿပီလား"
"ေရာက္ၿပီခ်ာတိတ္ ခုမွေလဆိပ္ကထြက္လာတာ ကိုကိုတို႔တည္းမဲ့ ဟိုတယ္ကိုသြားေနတာ"
"ဟုတ္လား ကိုကိုသြားတာနာရီပိုင္းပဲ႐ွိေသးတယ္ ပီတိကလြမ္းေနတာ အလုပ္ေတာင္စိတ္မပါေတာ့ဘူး"
"ခ်ာတိတ္က လြမ္းေနတယ္ဆိုရင္ကိုကိုခုပဲ
ကားကိုေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ခိုင္းလိုက္ရမလား"
"ဟိုထားဆရာ အလုပ္ေတြပ်က္ေနပါ့မယ္
အလြမ္းေျပေအာင္ ဖုန္းေလးေတာ့ဆက္ရင္ရပါၿပီေနာ္"
"ဟုတ္ပါၿပီ အလုပ္ၿပီးတာနဲ႔ေန႔တိုင္းညဘက္ဖုန္းဆက္ပါ့မယ္ ခင္ဗ်"
" ေစာင့္ေနပါ့မယ္ေနာ္ ကိုကိုအဲဒါဆိုဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့ေလဘိုင့္ဘိုင့္"
"ဘိုင့္ဘိုင့္ပါ ခ်စ္တယ္အမ်ားႀကီး"
"ဒီကလဲ အမ်ားႀကီးခ်စ္ပါတယ္ေနာ္ အာဘြားမြ"
ေကာင္းကင္ ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီ ကားျပတင္းေပါက္ကေန ဘန္ေကာက္ ၿမိဳ႕အလွကို
ၾကည့္ေနမိသည္။လက္ထပ္ၿပီးရင္ သူမကိုေခၚၿပီး ဟန္နီးမြန္းကို ဒီလာဖို႔စဉ္းစားမိသည္။
ဒီလိုနဲ႔႐ိုက္ကြင္းသြားလိုက္ ျပန္လာရင္ခ်စ္သူနဲ႔ဖုန္းေျပာလိုက္နဲ႔အခ်ိန္ေတြကတစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္ ကုန္ဆုံးက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ျပန္မယ့္ေန႔ကိုေရာက္လာပါၿပီ။
"ဟယ္လိုကိုကိုေလဆိပ္ ေရာက္ေနၿပီခနေနရင္ ေလယာေၪၸၚတက္ရေတာ့မွာ ညေန႐ုံးဆင္းရင္ ကိုလာေခၚမယ္႐ုံးေ႐ွ႕မွာေစာင့္ေနေနာ္ ခ်ာတိတ္"
YOU ARE READING
ရင္ခြင္ေကာင္းကင္ zawgyi
RomanceStar entertainment ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္မွာ႐ွိၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံမွာအႀကီးဆုံးသူလက္ေအာက္မွာဌာနေပါင္းမ်ားစြာေအာင္ျမင္တဲ့သ႐ုပ္ေဆာင္အဆိုေတာ္မ်ားစြာေမြးထုတ္ထားၿပီး သူတို႔ရဲ႕ceo ကေတာ့အသက္သုံးဆယ္ေက်ာ္ခန္႔ညားတဲ့႐ုပ္ရည္႐ွိတာေတာင္ မိန္းမမေျပာနဲ႔ခ်စ္သူရည္းစားေတာင္မ႐...
