Ep-31 warning

1.2K 23 0
                                    

"ဟင္  အေစာႀကီး႐ွိေသးတယ္ သြားေတာ့မလို႔လား"

ပီတိ ကိုကို ၾကယ္သီးတပ္ေနတာကို ကူတပ္ေပးရင္း  ေျပာလိုက္သည္။ခါတိုင္းသူမ မနက္စာျပင္ၿပီးမွ  ကိိဳကို ကိုႏိုးရသည္ည္။ဒီေန႔
ေစာႏိုးကာ ေရခ်ိဳးျပင္ဆင္ၿပီးေနတာမို႔  ေမးလိုက္မိသည္။

"အင္း ဟုတ္တယ္အစည္းအေဝး႐ွိဟလို႔ ေစာသြားတာ က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြက ကိုကိုမအားလို႔ ႐ုံးတက္တာနဲ႔တစ္ခါတည္း အစည္းအေဝးလုပ္မလို႔ေလ"

"အင္း ပီတိလဲကိိဳကိုအလုပ္ေတြ ကူလုပ္ေပးခ်င္လိုက္တာ  ကိိဳကိုသင္ေပးပါလား"

"ခ်ာတိတ္ ဝါသနာပါရင္ သင္ေပးမယ္ ဝါသနာမပါဘဲကိုကိုေၾကာင့္ဆိုမလုပ္ပါနဲ႔
ကိိဳကိုေျပာထားတယ္ေလ လုပ္ခ်င္ဝါသနာကို လုပ္ပါလို႔"

"အင္းပါ  ပီတိကကိုကိုပင္ပန္းေနတာကို မၾကည့္ရက္လို႔ပါ"

" ဟုတ္ပါၿပီး  ကိုကိုတို႔ မနက္စာစားရေအာင္"

သူမလက္ကိုဆြဲကာ ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းကာ မနက္စာ အတူစားၿပီး  ကုမၸဏီသို႔ ထြက္လာလိုက္သည္။

ပီတိ ကိုကိုမ႐ွိတုန္း ျပင္းတာနဲ႔ေမေမတို႔ အိမ္ဘက္သို႔ထြက္လာလိုက္သည္။ေမေမနဲ႔အတူ
ထမင္းခ်က္ကာ  တစ္ေနကုန္စကားေျပာၿပီး
ကိုကိုျပန္ေရာက္ခ်ိန္မွ  တက္စီငွားကာျပန္လာလိုက္သည္။ကိိဳကိုမလာေသးတာေၾကာင့္
သီခ်င္းေလးဖြင့္ကာ  အိမ္ကခ်က္လာေသာဟင္းေတြျပန္ေႏြးေနသည္။

ေကာင္းကင္ အိမ္ထဲဝင္လာသည္အထိ ခ်ာတိတ္ရဲ႕အရိပ္အေရာင္မျမင္ေပ ခါတိုင္းသူျပန္လာရင္  အသင့့္လာထြက္ႀကိဳၿမဲဇနီးသည္မလာတာေၾကာင့္  အိမ္ထဲပတ္ကာလိုက္႐ွာျဖစ္သည္။ဟင္းခ်က္ရင္း သီခ်င္းဆိုေနေသာ ဇနီးသည္ေၾကာင့္   သူစိတ္ခ်သြားကာ   ခ်ာတိတ္မရဲ႕ခါးေလးအားေနာက္ကေနဖက္ၿပီး သူမေခါင္းေပၚေမးတင္လိုက္သည္။
သူမက သူဘက္လွည့္ကာ ခါးကိုျပန္ဖက္ရင္း
ေခါင္းေမာ့ကာ

"ကိုကို ဘယ္တုန္းကေရာက္ေနတာလဲ"

"ခုနေလးတင္  ခ်ာတိတ္ကထြက္မႀကိဳေတာ့
ဘာမ်ားျဖစ္ေနလဲဆိုၿပီး  စိတ္ပူလို႔လိုက္႐ွာမွ
ခ်ာတိတ္ကမီးဖိုခန္းထဲ ေတြ႕မွ စိတ္ခ်ရေတာ့တယ္"

ရင္ခြင္ေကာင္းကင္  zawgyiOnde histórias criam vida. Descubra agora