Ep-29 warning

1.3K 22 0
                                    

ပီတိ အိပ္ရာမွႏိုးလာ  ေတာ့ေနာက္ေက်ာမွအသက္႐ႈွဳသံ သဲ့သဲ့နဲ႔အိပ္ေမာက်ေနေသာ
ကိုကိုေၾကာင့္     ခါးမွာဖက္ထားေသာ ကိုကိုလက္ကိုဖယ္ကာ ထလိုက္ေတာ့ ေအာက္ပိုင္းမွစူးခနဲ႔့ နာက်င္မႈနဲ႔တစ္ကိုယ္လုံး ကိုက္ခဲေနသည္။အားတင္းကာ ခုတင္ေပၚမွေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခ်လိုက္ကာ ​ေမြရာကို အားျပဳကာ
ထလိုက္ေတာ့ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ျပဳတ္က်သြားသည္။
ေကာင္းကင္ လစ္ဟာသြားေသာ ရင္ခြင္နဲ႔ ျပဳတ္က်သံေလးေၾကာင့္ မ်က္လုံးဖြင့္ကာ
ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူရဲ႕့ခ်စ္ဇနီးေလးက
ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ပုံပုံေလးထိုင္ေနတာေၾကာင့္  ခုနကအသံဟာ ခ်ာတိတ္ျပဳတ္က်တာမွန္း
သိလိုက္တာေၾကာင့္  အိပ္ရာမွထကာ ခြၽတ္ခ်ထားေသာ တံပါတ္ကိုပတ္ကာ သူမဆီသို႔သြားလိုက္သည္။

"ခ်ာတိတ္ နာသြားေသးလား  ဒူးေတြေခ်ာင္ေနေတာ့ လမ္းမေလွ်ာက္တာကို ကိုကို ကိုေတာ့ မႏိုွးိဳွးဘူး  ခုဘယ္လဲ ေရခ်ိးခန္းလား"

"ဟုတ္  ေရအိမ္ဝင္ခ်င္လို႔"

"ကဲ အဲဒါဆိုလာ"

ခါးကို ၫႊတ္ကိုင္းကာ ေကာက္ေပြ႕လိုက္တာေၾကာင့္ သူမအလန္႔တၾကား ကိုကိုလည္တိုင္ကို  ဖက္မိသည္။ကိိဳကို  ႐ွပ္အိက်ႌီကို ညက
ဝတ္ေပးထားတာေၾကာင့္ သူမကို ခ်ီလိုက္ေတာ့  ျဖဴဝင္ေသာ ေပါင္တံေလးက တင္ပါးထိေရာက္ကာ ေအာက္ခံေလးပဲ ဝတ္ထားတာေၾကာင့္  သိုင္းထားေသာ လက္ကိုျဖဳတ္ကာ
ေပါင္တံေလးကို လက္ႏွင့္အုပ္ထားေတာ့
သူမအား ငုံၾကည့္ေနေသာ ကိုကိုကၾကည့္ၿပီး
ရယ္သည္။

"ဖုံးမေနပါနဲ႔ မိန္းမေလးရယ္  ေယာက်ာ္းက အကုန္ျမင္ဖူးၿပီးသားဟာကို"

"ကိုကိုေနာ္  လူႀကီးျဖစ္ၿပီး မစနဲ႔ ႐ွက္ဘူးလား"

"႐ွက္စရာ ခ်ာတိတ္ကလဲ ကိုယ့္ေယာက်ာ္းကို"

"ဟာ ဘာမွန္းမသိဘူး ကိုကိုသြားေတာ့"

ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးေ႐ွ႕ ခ်ေပးေတာ့ တံခါးကို ဖြင့္ကာ ႏွင္ထုတ္ေနတာေၾကာင့္  ေ႐ွ႕ကျဖဴျဖဳေဖြးေဖြး ခ်ာတိတ္မအား ခ်စ္အားပိုစြာ
ခါးမွ ဆြဲေပြ႕ကာ သူမေျခေထာက္လြတ္တဲ့ထိေျမာက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးအား  ဆြဲစုပ္ကာနမ္းၿပီး လႊတ္ေပးလိုက္သည္။

ရင္ခြင္ေကာင္းကင္  zawgyiDonde viven las historias. Descúbrelo ahora