ရင္ခြင္ေကာင္းကင္ zawgyi

Ep-8

သီတင္းကြၽတ္အလုပ္ပိတ္ရက ္မွာ  အေဖနဲ႔အေမကို ပီတိတို႔ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ စုထားတဲ့ ပိုက္ဆံေလးနဲ႔ကန္ေတာ့က်သည္။ခြၽင္းခ်က္အေနနဲ႔ေတာ့  မုန္ဖိုးဆိုၿပီးေပးတဲ့တစ္ေသာင္းတန္ေလးကိုေတာ့   ျပန္ယူက်သည္။ၿပီးေတာ့ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ျခံထဲဆင္းကာ မီးထြန္းေနေတာ့သည္။

ေကာင္းကင္တစ္ေယာက္ မွာေတာ့ သီတင္းကြၽတ္မွာ တစ္ေယာက္ထဲညစာစားရင္း ျဖတ္သန္းေနသည္။သူအတြက္ကေတာ့ အခါရက္ဆိုတာ ပုံမွန္ေန႔ေတြလိုပင္ ဘာမွမထူးျခားပါ  အေဖေရာအေမေရာက  သူနဲ႔အတူမ႐ွိတာ ငယ္စၪၠတည္းကပင္ သူအတြက္ေတာ့ အတူမ႐ွိတာမထူးျခားေပ။

သူညစာစားၿပီး အခန္းထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့သည္ ခုံေပၚကဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္ၿပီး လိုင္းေပၚတြင္သူမ႐ွိမ႐ွိကိုၾကည့္လိုက္ရာ သူမအေကာင့္ေလးမီးစိမ္းေနေတာ့သည္။သူလည္း စာအခ်ိဳ႕႐ိုက္ကာ ပို႔လိုက္သည္။

"ခ်ာတိတ္  ဘာလုပ္ေနလဲ  ဒီေန႔လိုင္းသိပ္မတက္ဘူးေနာ္ အလုပ္႐ႈပ္ေနတာလား"
"ဒီေန႔ကအေဖနဲ႔အေမကို  ကန္ေတာ့ဖို႔နဲ႔က်န္တဲ့အမ်ိဳးေတြကို သြားကန္ေတာ့ေနလို႔ လိုင္းမတက္ျဖစ္တာ "
"ဟုတ္လား ကိုယ္ကေတာ့ကန္ေတာ့မယ့္သူ မ႐ွိေတာ့ မကန္ေတာ့ျဖစ္ဘူး"
"ဟင္ သူေဌးအေဖနဲ႔အေမေရာ သူတို႔ကိုမကန္ေတာ့ဘူးလား"
"သူတို႔က ဒီမွာမ႐ွိဘူးေလ"
"Vc ေခၚၿပီးကန္ေတာ့ေပါ့ သူေဌးရယ္  ကန္ေတာ့တာကလက္အုပ္ခ်ီကန္ေတာ့လည္း ရတာပဲ  ပစၥည္းေတြပါမွမဟုတ္ပါဘူး"
"ဟုတ္ပါၿပီ ကိုယ္ၿပီးရင္လုပ္လိုက္ပါ့မယ္  မနက္ျဖန္ဘယ္သြားစရာ႐ွိလဲ ကိုယ္မင္းကိုေတြ႕လို႔ရမလား"
"မနက္ျဖန္ ေက်ာင္းသားေဟာင္းကန္ေတာ့ပြဲ ႐ွိတယ္ ေတြ႕လို႔မရဘူး"
"ဟုတ္လား ဘယ္ေက်ာင္းလဲ "
"အင္းစိန္ထ၂ မွာေလ"
"ကိုယ္မင္းျပန္တဲ့ခ်ိန္လာေခၚမယ္  ဆိုရင္ေရာရလား"
"ဘယ္ခ်ိန္ၿပီးမွန္းမသိေသးဘူး"

"ၿပီးတဲ့ခ်ိန္ ဖုန္းဆက္လိုက္ကိုယ္လာေခၚမယ္"
"ဟို ပီတိကို ဘာလို႔လာႀကိဳမွာလဲဟင္  ေျပာစရာ႐ွိရင္ ႐ုံးဖြင့္ရင္ေျပာလို႔ရတာလဲ"
"မတူဘူးေလ ကိုယ္ကမင္းကိုလိုက္ေနတဲ့သူေလ မင္းနဲ႔ခနခနေတြ႕ၿပီးကိုယ္ကိုခ်စ္လာေအာင္လုပ္မွ  မင္းနဲ႔နီးစပ္မွာေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား"
"အာမသိေတာ့ဘူး  လာခ်င္လာမလာခ်င္လဲမလာနဲ႔ေတာ့ ဒါပဲ"
'ေျပာလိုက္ရင္ဒီဘူတာပဲ ဆိုက္ဆိုက္သြားတယ္  လိပ္ေသလို႔ဝင္စားသလားမွတ္တယ္'
တစ္ေယာက္ေသာသူကလာႀကိဳမယ္ ဆိုေသာေၾကာင့္ မနက္ဝတ္မဲ့အဝတ္အစားကိုထိုင္ေ႐ြးလိုက္တာ ပီတိတစ္ေယာက္ ညမိုးခ်ဳပ္သြားပါေတာ့သည္။
မနက္အေစာႀကီးကတည္းကျပင္ေနေသာ သူမသည္ ခုထိမၿပီးေသးပါ။ေအာက္ထပ္ကအေမနဲ႔သိမ့္နဲ႔စကားေျပာသံၾကားလိုက္ကာ သိမ့္ေရာက္ေနၿပီးမွန္းသိလိုက္တာေၾကာင့္ ျပင္လက္စကိုလက္စသတ္ေနသည္။