Ep-17

510 19 0
                                    

ပီတိတစ္ေယာက္အလုပ္လုပ္ေနစဉ္    သူမကိုသူေဌးကေခၚေနတယ္ ဆိုတာေၾကာင့္ ဓာတ္ေလွကားနဲ႔တက္လာခဲ့သည္။

ေဒါက္ ေဒါက္

" ဝင္ခဲ့ပါ"

"အဲဒါဆို မင္းကိုငါစိတ္ခ်မယ္ေနာ္"

"ဟုတ္ကဲ့"

ကိုေက်ာ္စြာကို ေျပာၿပီးသူမအမူအရာနဲ႔ထိုင္ခိုင္းတာေၾကာင့္  သူေ႐ွ႕ကခုံမွာထိုင္လိုက္သည္။ကိုေက်ာ္စြာက သူမကိုၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ သူမတစ္ခ်က္ျပဳံးျပလိုက္သည္။သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ျပဳံးျပေနတာကို
သူက ၾကည့္ၿပီး

"ေက်ာ္စြာ ဒါမင္းရဲ႕သူေဌးကေတာ္ ျဖစ္မယ့္သူပဲ ငါမ႐ွိတုန္းမင္းသူကိုေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးထားပါ  "

"ဟုတ္ကဲ့ ေဘာစ့္စိတ္ခ်ပါ"

"မင္းသြားလို႔ရၿပီ"

"ဟုတ္ကဲ့ ညီမသြားၿပီေနာ္"

"ဟုတ္ကဲ့"

ကိုေက်ာ္စြာထြက္သြားတာနဲ႔   သူမကိုကိုဘက္လွည့္ၿပီး  ေမးလိုက္သည္။

" ကိုကိုကဘယ္သြားမလို႔ မွာေနတာလဲ"

"ကိုကို  ထိုင္းကိုသြားရမယ္လို႔ခ်ာတိတ္ကို
အရင္ကေျပာထားတယ္ေလ  မနက္ျဖန္သြားရေတာ့မွာ"

"သြားေတာင္သြားေတာ့မွာလား  အဲဒါဆိုကိုကို ကိုလြမ္းေနေတာ့မွာပဲ  ၾကာမွာလားဟင္"

"ၾကာမယ္ မၾကာဘူးဆိုတာေတာ့ကိုကိုလဲမေျပာတက္ေသးဘူး  ႐ိုက္ကူးေရးဆိုေတာ့
တစ္လေလာက္ေတာ့ ၾကာမွာေပါ့  လြမ္းေနမဲ့သူေလးေၾကာင့္ ကိုကိုေတာင္မသြားပဲေနလိုက္ရမလား"

"ဟင္အလုပ္ကိၥၥပဲကို  သြားပါဖုန္းေတာ့မွန္မွန္ဆက္ရမယ္ေနာ္ ကိုကို"

"ဟုတ္ပါၿပီ ဆက္ပါ့မယ္ ေလာေလာဆယ္ကိုကိုအိမ္ကိုလိုက္ခဲ့ပါလား"

"ကိုကိုအိမ္ကို ပီတိကဘာလိုက္လုပ္ရမွာလဲ"

"ကိုကို ခရီးေဆာင္ပစၥည္းေတြသြားထည့္မလို႔
မသြားခင္ ခ်ာတိတ္နဲ႔အတူေနခ်င္လို႔ ကိုယ့္အိမ္ကိုလဲမေရာက္ေသးဘူးေလ"

"အမယ္ သူမ်ားကိုပစၥည္းေတြထည့္ကူခိုင္းမလို႔မလား  အၾကံဆိုးႀကီးနဲ႔"

ရင္ခြင္ေကာင္းကင္  zawgyiNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ