I fell in love with him n.h.

Raar...

POV Daisy

Het was geen goede zet van me om te zeggen dat Joyce 'babbelde' met Vincent. Maar waarom gaat ze met één of andere kwiet praten, wie is in hemelsnaam Vincent?? Louis past vele beter bij haar dat ze dat niet in ziet...

"Sweetheart, gaat alles wel?" ik schrok even toen Niall dat zei, ik had hem niet zo vroeg wakker verwacht. Ja en waarom ben jij zo vroeg wakker vroeg ik. "Zodat ik langer kan knuffelen met jou" zei hij en pakte me stevig vast bij men middel. Niall en ik liggen heel dicht bij elkaar, er is geen beetje ruimte tussen ons over, wat ik dus heel fijn vind. Ik krijg altijd een warm gevoel als Niall zo dichtbij mij is.

Nialler, ik moet even praten met men zusje dus als je me los kunt laten zei ik, maar Niall drukte me nog dichterbij zich aan als dat nog kan tenminste... "Blijf hier, sweetheart" zei Niall, maar hoe graag ik ook wil blijven liggen bij hem. Ik moet naar Joyce toe. Ik wurmde me uit Niall zijn greep en stapte uit bed. Ik draaide me om en zag een verdrietige Niall. Ga jij alvast maar eten en bij het woord eten stapte Niall direct uit het bed en ging naar de keuken.

Ik ging naar de kamer waar Joyce slaapte en klopte op de deur. Kan ik binnenkomen, zusie vroeg ik. "Tuurlijk" hoorde ik Joyce roepen.

Ik kwam in de kamer en zag dat Joyce muziek aan het luisteren was.

Ik kwam bij haar liggen en wou iets zeggen, maar Joyce was me voor "Nee, je excuses niet aanbieden. Ik ben niet boos op je. Ik kan niet boos zijn op je" zei Joyce met een glimlach terwijl ze me een dikke knuffel geeft. Je bent mijn zusje, weet je dat zei ik. "Nee, maar nu wel" zei ze met een grijns. Soms ben je echt zooo..." Irritant, verwarrend, raar, gek, dom... " ik wou zeggen voorspelbaar, maar die andere dingen ben je natuurlijk ook zei ik met een lichte glimlach. "Ha-ha moet ik nu lachen of wat" zei Joyce sarcastisch. Nee dat hoeft niet per se zei ik met een brede grijns op men gezicht.

Ik hoorde geklop op de deur en de deur ging open. "Ni vraagt of jullie komen eten?" vroeg Louis. Wat is er met hem, hij ziet er anders uit. Gaat het Lou vroeg ik, maar plaats van een antwoord kreeg ik een lichte knik. Hij liegt... Ik wil straks na het eten met je praten zei ik tegen Joyce, maar eerst moet ik met Lou praten zei ik tegen hun beide. "Goed" zeiden Louis en Joyce in koor, ze keken elkaar aan maar met een heel neutrale blik. Raar...

We zaten aan tafel en zaten te eten, ik was al snel klaar en sleurde Lou mee naar zijn kamer.

Ik zette hem neer op het bed en gebaarde dat hij moest praten...