I fell in love with him n.h.

Het spijt me echt

POV Daisy

Het is vakantie en ik zit rustig thuis muziek te luisteren van One Direction. Ik hou van hun ze zijn echt alles voor me. Ik ben net beneden en hoor de bel gaan en wil rechtstaan, maar zie mijn moeder al naar de deur gaan. "Het is voorjou Daisy!"riep mijn moeder terwijl ik op de zetel zat. Oke riep ik terug en ging naar de deur.

Ik ben bij de deur en zie Joyce één van mijn vriendinnen voor me staan, maar ik heb een soort van ruzie met haar en wil haar eigenlijk niet zien. Ik wil de deur dicht doen, maar Joyce zei met een smekend blik "Alsjeblieft doe de deur niet toe." Waarom zou ik dat niet doen zei ik bot. "Omdat ik speciaal naar jou toe ben gekomen om het goed te maken."zei Joyce. En ik moet je nu vergeven of wat zei ik bot. "Alsjeblieft, ik wil geen ruzie je bent één van mijn vriendinnen."zei Joyce met een triest gezicht. Voor mij niet meer zei ik en smijtte de deur voor haar neus toe.

Ik zat terug rustig in de woonkamer en hoor de bel weer gaan. Ik doe toch niet open dacht ik bij mezelf. Ik zag mijn moeder naar de deur gaan en zei tegen haar dat het gewoon Joyce was. "En je laat haar niet binnen?"vroeg mijn moeder. Nee, we hebben ruzie zei ik. "Wat doet Joyce dan hier?"vroeg mijn moeder verward. Ze wilt het goed maken, maar ik wil dat niet zei ik. "Joyce komt speciaal naar je toe om het goed te maken en dan smijt je gewoon de deur in haar gezicht."zei mijn moeder. Ja inderdaad zei ik. "Laat haar gewoon binnen, misschien was het gewoon een misverstand van wat ze ook gedaan heeft of voor wat er dan ook ruzie is."zei mijn moeder. Misschien heb je wel gelijk zei ik. "Ik zal Joyce binnen laten zodat jullie kunnen praten."zei mijn moeder terwijl ze de deur ging opendoen.

"Het spijt me echt Daisy."zei Joyce verdrietig. Ik zei niks en keek haar gewoon aan. "Ik heb een soort van verjaardagscadeau voor je."zei Joyce met een glimlach. Denk je nu echt dat je me kunt omkopen zei ik. "Ik wil gewoon laten zien hoe hard het me spijt door dit cadeau aan jou te geven."zei Joyce terwijl ze me een pakje gaf. Oke, ik zal zien wat het is zei ik.

Ik keek naar het pakje en deed het meteen open. Ik was geschokt, dit meen je niet...zei ik verbaasd. "Jawel toch wel."zei Joyce. "Ik wil u  echt niet kwijt."zei Joyce. Je bent me ook niet kwijt, dit is echt het allerbeste cadeau ooit riep ik blij.