Stall / კაბინა

თავი 12

"i was confused by the powers that

be

Forgetting names and faces

Passers by were looking at me

As if they could erase it

Baby,did you forget to take your

meds?"

***

მგონი სანამ აქ მოვიდოდი დალევა ცუდი იდეა იყო.

ახლა უკვე ათჯერ მოუქნელი ვარ

ცოტათი წავბორძიკდი და სოფის მხრებზე მოვხვიე ხელი,ის კი მომეშველა რომ არ წავქცეულიყავი

"კარგად ხარ?"

მოულოდნელად პატარაზე დამასლოკინა.სოფის თავი დავუქნიე და ვუპასუხე

"ძალიიიან კაააარგად ვააარ"

ფხიზელი რომ ვიყო ეს ტყუილი გამოვიდოდა,მაგრამ როგორც ჩანს მთვრალი კარგად ვატარებ დროს.

აქ მოსვლის შემდეგ ბოლო ორი საათი სოფისთან ერთად ცეკვასა და არაყის სმაში გავატარე.

არ მახსენდება ბოლოს ასე კარგად როდის გავატარე დრო.

რამდენჯერაც აქ მოვედი ყოველთვის ვნერვიულობ ან ფხიზელი ვარ.

ახლა კი მგონი საკუთარ სახესაც ვერ ვგრძნობ.

ჩვენი ცეკვა არაამქვეყნიური მოძრაობებისგან შედგებოდა რომლებიც ინტერნეტში ვნახე.

მე 'მთვარეზე სეირნობაც' ვცადე მაგრამ ბოლოს ეს ცდა ჩემი საჯდომზე დაცემით დასრულდა.

ახლა თამამად შემიძლია ვთქვა რომ მაიკლ ჯექსონი არ ვარ და ვერასდროს ვიქნები

სოფიც ჩემსავით მთვრალია და საწყალი ჯეიკობი ჩვენჯ ძიძის როლს ასრულებს და ორივეს გვივლის.

სოფისთვის დღევანდელი საღამოს შესახებ არაფერი მომიყოლია.მართლაია ჩემს მკლავზე ჩალურჯებები და ენდი ფრჩხილების კვლაი დაინახა მაგრამ ვუთხარი რომ სახლში კარებს დავეჯახე.

ახლა ამაზე საუბარი არ მინდა.

უბრალოდ მინდა რომ ამ საღამოს ის გავაკეთო რაც მე მსურს და არა ის რასაც მეუბნებიან.