Stall / კაბინა

შეთანხმება (დასაწყისი)

"I'm gonna fuck you up, i've got this feeling in my bones ,and i can tell that you'll be feeling the same, i've got this feeling in my bones"

***უკვე ღამის ორი საათია.ბარი იმის შემდეგ დავტოვეთ რაც ჰარიმ კიდევ რამოდენიმე ჭიქა ვისკი დაიმატა და დალია.მე კი ამ დროს განმავლობაში მისი მზერის ქვეშ ვიწვებოდი.გარეთ როგორც გამოვედით ჩემი ფილტვები ღამის ცივმა,სუსხიანმა ჰაერმა აავსო და ვიგრძენი თუ ახურებული სახეც როგორ დამიწყნარდა.არ ვიცი სად მივდივართ მაგრამ ორივემ გავაგრძელეთ რომელიღაც ქუჩაზე სვლა და მადლობა ღმერთს რადგან მაღალქუსლიანი ფეხსაცმელი არ მეცვა.როგორც ყოველთვის თავი ძირს მაქვს დახრილი და ისე მივუყვები გზას.რამდენჯერაც ჰარისკენ თვალი გავაპარე იმდენჯერ მის მწვანე თვალებს შევხვდი და უარესსდ დავიბენიამიტომაც გადავწყვიტე რომ გზისთვის მეყურებინა და არა ჰარისთვის. გარშემო გამეფებულ სიჩუმეს მხოლოდ ჩვენი ნაბიჯების ხმა არღვევს."რამდენი წლის ხარ?"მოულოდნელად ვკითხე ჰარის."საკმარისად დიდი ვარ"ჰარიმ აუღელვებლად მიპასუხა.ოდესმე პირდაპირ მიპასუხებს კითხვაზე?"და სად მუშაობ?"კვლავ გავაგრძელე მასთან კითხვების დასმა იმისდა მიუხედავად რომ ჩემი ხმა ხალიან სუსტად ისმოდა.ჰარიმ თავისი ტყავის ქურთუკიდან ერთი ხელი ამოიღო,თავის თმებში შეიცურა ხელი,კულულები უკან გადაიყარა და მითხრა."რატომ არის ეს ასეთი მნიშვნელოვანი?"ღმერთო ჩემო,უბრალოდ ვცდილობ რომ ჩვენს შორის საუბარი წამოვიწყო.მორცხვად ჩავილაპარაკე "უბრალოდ მაინტერესებდა""ჰმმ" უბრალოდ ეს მიპასუხა და ხელი კურტკის ჯიბეში დააბრუნა.კიდევ დიდ ხანს მივდიოდით სიჩუმეში როდესაც ჰარის ხმა გავიგე."კლიენტების მომსახურება და ნარჩენების მართვა""რა?" გაკვირვებულმა შევხედე მას."აი ამ საქმეზე ვმუშაობ" მითხრა ჰარიმ და ცაში აიხედა."და მოგწონს იქ მუშაობა?"ვკითხე ჰარის ბედნიერმა იმის გამო რომ ამ საღამოს ეს ერთი რაღაც მაინც მითხრა თავის თავზე."გადასახადებისთვის მყოფნია ფული"მიპასუხა და ტუჩები დაისველა.მეტი არაფერი აღარ მიკითხავს რადგან კითხვაზე პასუხი უკვე გამცა."და შენზე რას მეტყვი? შენ უკვე იშოვე აქ სამუშაო?"მითხრა და ჩემსკენ ოდნავ ახლოს მოიწია.ჩემი მხარი მის ტყავის ქურთუკში დაფარულ მკლავს ეხახუნება."არა ჯერ არაფერი.იმედია მალე ვიშოვი რამეს"ვუთხარი და თავი გავიქნიე."და შენ რაზე გინდა რომ იმუშაო?"მითხრა და თავი ჩემსკენ გადმოხარა და თვალებში შემომხედა.ცდილობდა რომ მთლიანი ყურადღება ჩემზე გადმოეტანა მაგრამ ვხვდებოდი რომ შინაგანად დაბნეული იყო.ტუჩები ოდნავ მოვკუმე და ჩავფიქრდი."არ ვიცი....სიმართლე რომ გითხრა ეს ჩემთვის არასდროს არავის არ უკითხავს.ალბათ რაც იქნება იმაზე ვიმუშავებ"ჰარიმ ხელი მხრებზე შემომხვია და გამაჩერა.ქუჩაზე მიმოვიხედე და ცარიელი იყო.რამე მოხდა?დიდი,ძველი აგურევიანი შენობის გვერდით ვიდექით და გარეშემო ჩვენს გარდა არავინ არ იყო.ეს ის ნაწილია სადაც ჰარი მომკლავს.ჰარიმ თავი ჩემს სიმაღლეზე და ხარა,თვალებში შემომხედა და მკითხა."შენთვის აქამდე არავის არ უკითხავს თუ რა გინდა?""თუ სად მინდა მუშაობა?"კითხვა უკან შევუბრუნე.თავი გაიქნია და კვლავ თვალებში ჩამხედა.ისე მიყურებდა თითქოს პაზლის დაკარგულ ნაწილს ეძებდა."არა საერთოდ.შენს ცხოვრებაში""არა.უფრო ხშირად მეუბნებოდნენ თუ რა უნდა გამეკეთებინა"ჩუმად ვუთხარი და თვალებით კონტაქტს მივერიდე.როგორ ვუყურო თვალებში როცა მისი მაისურიდან ტატუები მოუჩანს.ჰარიმ მკლავებზე ხელი მომკიდა და მაიძულა თაველბში შემეხედა მისთვის."აი ახლა მე გეკითხები.რა გინდა შენს ცხოვრებაში""არ ვიცი"ვუპასუხე მას.მე მართლა არ ვიცი რა მინდა."როგორ არა იცი. არ უნდა მისცე სხვა ადამიანებს უფლება რომ გითხრან რა გინდა.ახლა მითხარი რა გინდა შენ.""ძაღლი" სანამ დავფიქრდებოდი მანამდე ვთქვი.რათქმაუნდა ენა ყოველთვის გონებაზე წინ მისწრებს.ჰარი გასწორდა,წარბები ოდნავ მაღლა აზიდა.ხელი ნიკაპზე მიიდო და ისე შემომხედა."ძაღლი?"მკითხა ჰარიმ და თან ცდილობდა სიცილი შეეკავებინა.თითები ერთმანეთთში ავხლართე და ვეცადე დალაგებულად სწორი პასუხი გამეცა."ძაღლები მიყვარს.ალბათ ცხოველების გადარჩენის და დაცვის დეპარტამენტში ვიმუშავებდი,ისეთ ადგილას სადაც ბევრი ძაღლები იქნებოდნენ.მიყვარს მათთან ახლოს ყოფნა და მათი დახმარება.მშობლები ძაღლის ყოლის უფლებას არასდროს მაძლევდნენ.მათთან ყოფნა კი მაბედნიერებს"ჰარიმ თავი თანხმობის ნიშნად დამიქნია."გასაგებია,შესანიშნავი პასუხია.სხვა რისი კეთება გიყვარს?"მორცხვად ჩავიღიმე.მიხარია რადგან ჰარი არ ფიქრობს ისე როგორც ყველა.არ ფიქრობს რომ რისი კეთებაც მიყვარს სულელურია.ვგრძნობ რომ უფრო და უფრო თავდაჯერებული ვხდები მასთან."ფოტოების გადაღება მიყვარს.არ ვფიქრობ რომ ფოტოგრაფი გამოვალ მაგრამ,ამის კეთება ისაა რაც მინდა რომ უფრო დიდხანს შემეძლოს""და ფოტოებს რას უღებ?""ყველაფერს რაზეც ვფიქრობ რომ ლამაზია"ვუპასუხე და თვალები ძირს ჩავხარე.ჰარიმ ნიკაპზე ხელი მომკიდა და თავი ამაწევინა."ეს იმას ნიშნავს რომ მეც გადამიღებ ფოტოებს?"ძალიან ჩუმი ბოხი ხმით მკითხა.ვგრძნობ თუ როგორ ამიწითლდა ლოყები და საკუთარი გულის ფეთქვის ხმაც მესმის.მისი ლამაზი თვალებით ცოტახანს მიყურებს,შემდეგ კი ტუჩები ღიმილისგან გაეპო."ვაუ,შენგან კომპლიმენტი პირველად მივიღე"მისი სიტყვები გაგონების შემდეგ გავშეშდი.ახლა გავიაზრე რომ ეს ყველაფერი კი არ გავიფიქრე არამედ ხმამაღლა ვთქვი.როგორი სირცხვილია.ჩემს რაღაც ნაწილს ჰგონია რომ ჰარიმ ზუსტად იცის თუ რას მიშვრება.იცის მასზე რას ვფიქრობ და იცის თუ რას ვგრძნობ როცა მას თვალებში ვიყურებ.ის თითქოს ჩემს თავში დაძრომიალობს და ჩემს ფიქრებს კითხულობს.ჰარი ჩემმა შერცცვენილი გამომეტყველების დანახვამ უფრო გაამხიარულა."მე კიდევ მეგონა რომ არ მოგწონდი და უშნო გეგონე""არა,არა, პირიქით...ვფიქრობ რომ ...ვფიქრობ რომ ძალიან ლამაზი ხარ"ვუთხარი და ვეცადე ჩემი აკანკალებული ხმა დამეწყნარებინა."ლამაზი?" გაიმეორა თავისთვის და ოდნავ ჩაიცინა."ჩემთვის ბევრი რამ დაუძახებიათ ძვირფასო, მაგრამ ' ლამაზი' ჩემთვის რაღაც ახალია."ამდენი სიტყვა არსებობს და არავის ამ ბერძენი ღმერთივიდ კაცისთვის უთქვამს რომ ლამაზია?ქვედა ტუჩზე ვიკბინე და ჰაერი ღრმად ჩავისუნთქე.ჰარის ქვევიდან ავხედე,ის კი ისევ ისე მიყურებდა და მის გამოკვეთილ ნაკვთებს ქუჩაში მდგომი ლამპიონები ანათებდნენ."მე ლამაზი არ მიგულისხმია....არა ლამაზი ხარ, მართლა...მაგრამ არ ვიცი როგორ აგიხსნა...ლამაზი კაცი ხარ...ჯანდაბა სიტყვა 'ლამაზი' ძალიან ბევრჯერ ვთქვი.მგონი მიხვდი რასაც ვამბობ.მარტო ლამაზი არ ხარ....ძალიან...ამმ...შენ მიმზიდველი ხარ.და....აჰჰჰ....ღმერთო ჩემო ამაში მე ძალიან ცუდ-"სათქმელი ტკივილმა გამაწყვეტინა.ჰარიმ აგურებიანი შენობის კედელს მიმანარცხა და ტუჩები მომაწება.მოულედნელობისგან ოდნავ წამოვიყვირე.მაგრამ კვლავ დამეუფლა ის ძველი შეგრძნება.თითქოს ვიღაცამ ცეცხლი წამიკიდა,მთლიანი ტანი მიხურს და ადრენალინის მოძღვავებას ვგრძნობ.ჩვენი ტუჩები სინქრონულად მოძრაობენ,თითქოს ერთმანეთისთვის არიან შექმნილები.ჰარიმ ორივე ხელი სახეზე მომკიდა და ისე გააგრძელა კოცნა.მისი ბეჭედის ჩემს ახურებულ კანზე მოხვედრისას კი გამაკანკალა.ბოლომ ჰარიმ მომაშორა ტუჩები და ჰაერი ღრმად ჩაისუნთქა.ან აქამდე როგორ გვეყო ჰაერი.მეც ღრმად დავიწყე სუნთქვა და თან ვგრძნობდი თუ როგორ ჯიუტად მიყურებდა ჰარი."ამის გაკეთება იმის შემდეგ მინდა რაც ამ საღამოს პირველად დაგინახე"დაიჩურჩულა და ლოყებზე ცერა თითები გადამისვა."და რატომ არ გააკეთე?"ისსე ჩუმად ვუთხარი რომ მგონი ვერც კი გაიგო."ძნელია,ძნელია რომ შენ გაგიგო"ტუჩი კბილებს შორის მოიქცია და შემდეგ განაგრძო."მიმზიდველი ხარ მაგრამ ამავდროულად ძალიან იმედის გამაცრუებელი"ტუჩები მოვკუმე და წარბები ოდნავ შევკარი."მე არ მინდოდა..."ჰარიმ თვალები აატრიალა და ცაში აიხედა."აი ეს" მერე ისევ მე შემომხედა და განაგრძო."აი ეს უმანკო გამოხედვა,ეს უბიწო გამომეტყველება,ფაქტი რომ არც კი იცი როგორი გულუბრყვილო ხარ ,უარესს მიშვრება"არ ვიცი ჰარი შეურაცხოფას მაყენებს თუ კომპლიმენტს მეუბნება.მაგრამ იმედგაცრუებული ჩანს.გამშრალი ტუჩები ენით დავისველე,და ხელები ჰარის მკერდზე დავწყვე."არ მინდოდა შენთვის თავის მობეზრება,მაპატიე"ჰარიმ თავისთვის ჩაიცინა.თავისი რბილი თითები ყელთან ჩამომიტარა და მითხრა."პატარა,საყვარელი ქმნილება ხარ.აქ ჩემნაირ ადამიანთან ერთად ნამდვილად არ უნდა იყო."ჰარიმ გააგრძელა თავისი თითების მოგზაურობა ჩემს ტანზე.ჯერ ლავიწის ძვალზე გადამატარა,და შემდეგ ნელ-ნელა მკლავსაც ჩამოუყვა."თავს დამნაშავედაც ვგრძნობ"დაიჩურჩულა და თან თვალი თავის თითებს გააყოლა რომელიც ჩემს ტანზე მოგზაურობდა."რატომ?"ამოვიჩურჩულე და ვეცადე ყურადღება მის სახეზე გამემახცილებინა და არა მის შეხებაზე.ჰარიმ თვალებში შემომხედა რომელშიც ვნების ნაპერწკალი უღვივოდა.მან თავისი თითები ჩემსაში ახლართა,უფრო ახლოს მოიწია,ტუჩის კუთხეში მაკოცა და მითხრა."იმის გამო რომ შენ ისეთ რაღაცეებს გაგიჯეთებ რაც შენთვის აქამდე არავის გაუკეთებია"ჰაერი ღრმად ჩავისუნთქე და სუნთქვა შევიკარი როდესაც ჰარიმ სველი კოცნების დატოვება დამიწყო ყბის ძვალზე."გინდა ჩემთან წამოხვიდე პატარა თაგუნიავ?"მითხრა და თან გააგრძელა კოცნების დატოვება.ფილტვებში დაგროვებული ჰაერი გამოვუშვი და ფრთხილად დავუქნიე თავი.ვიგრძენი როგორ გაიღიმა."სიტყვები პატარავ,სიტყვები გამოიყენე""კი...მინდა..." ვუთხარი ჰარის.ჰარის ცხელი სუნთქვა ახლა ყელზე მეცემოდა.კოცნებით ყელს ჩაუყვა და არტერიაზეც მაკოცა."ჰმმ...კარგი გოგო ხარ"ჰარი მალევე მომშორდა,ოდნავ გამიღიმა,ხელი ძლიერ ჩამჭიდა და წინ გაემართა. მე კი მას დაბნელებულ ქუჩაში უკან მივყვებოდი.***გაშეშებული ვიდექი იმ ოთახის ცენტრში სადაც ჰარიმ შემომიყვანა.ხელები მოკეცილი მიჭირავს და თვალს იატაკიზე არსებულ ზოლებს ვაყოლებ.ფეხშოშველა ვდგავარ იატაკზე და არ ვიცი რა მოხდება.ერთდროულად თან ადრენალინის ვგრძნობ და თან მეშინია.ვცდილობ რომ არაფერზე აღარ ვიფიქრო და აკანკალებული ხელებიც დავიმშვიდო.მე ამას ვაკეთებ...მე ამას ვაკეთებ...ოთახს ლამპის ძალიან მკრთალი შუქი ანათებს.მესმის ჰარი როგორ დადის ჩუმად ოთახში და როგორ დაძრწის მისი ჩრდილი იატაკზე.ჩვენი აქამდე გზა ჩუმი იყო.ერთი სიტყვაც არ გვითქვამს ერთმანეთისთვსი სანამ აქ მოვიდოდით.მთელი გზა ჩუმად გავატარეთ.არც მაშინ უთქვამს არაფერი როდესაც სახლის კარები შეაღო და მის ოთახში შემიყვანა.მარტივად მოწყობილი ოთახი სუფთა და მოწესრიგებული.ავეჯი ხისა იყო და კედლების მუქ ფერებს ეხამებოდა.ასევე ამ ოთახში იყო რაღაც განსაკუთრებული - სუნი.ძალიან,ძალიან სუფთა სუნი იყო.თითქმის ისეთი როგორიც საავადმყოფოს პალატებში მაგრამ ერთი განსხვავებით, აქ ჰარის მომაჯადოვებელი სუნამოს სუნიც ირეოდა ჰაერში.გვერდიდან პატარა ხმა გავიგე.იქეთკენ გავიხედე საიდანაც ხმა მომესმა და დავინახე ჰარის ტყავის ქურთუკი რომელიც უკვე იატაკზე ეგდო.ჰარის ავხედე და დავინახე თუ როგორ მოკიდა მის მაისურს ხელი და მისი გახდა დაიწყო.გული უფრო ამიჩქარდა როდესსც მის ტორსოზე დახატული პეპელა დავინახე.ვუყურებდი თუ როგორ მოძრაობდა ჰარის კუნთები და ვგრძნობდი თუ როგორ მიხურდებოდა ნელ-ნელა სხეული.თითქოს ყველაფერს შენელებულ კადრში ვუყურებდი.ბოლოს როდესაც მაისურიც იატაკზე დაეცა ჰარისგან ზურგით შევბრუნდი რადგან არ მინდოდა რომ ჩემი აფორიაქებული სახე დაენახა."ნუ გეშინია ძვირფასო,უბრალოდ კომფორტულად ვეწყობი" გავიგე ჰარის ბოხი ხმა უკნიდან ხმა.ახლა დიდი წიგნების კარადის წინ ვიდექი ,მაგრამ ამ კარადაში ერთი წიგნიც კი არ იდო.წიგნების მაგივრად კარადა სავსე იყო ვიდეო კასეტებით.არცერთს არ ეწერა არც ნომრები და არც ფილმის სახელები.უბრალოდ იყო შავი ვიდეო კასეტები.ახლა 2015 წელია...ვიღას აქვს ვიდეო კასეტები სახლში.უცებ უკნიდან ორი მხურვალე მკლავი მომეხვია და ჰარიმ ნიკაპი მხარზე დამადო.მისი შიშველი მკერდი კი ზურგიდან მეკრობოდა."შემაშინე"ვუთხარი და ამოვისუნთქე.ჰარიმ ჩაიცინა "რამით შემიძლია გამოვასწორო?"იმის მაგივრად რომ პასუხი გამეცვა თითი კასეტებისკენ გავიშვირე და ვკითხე"ესენი რა არის?"ჰარი ჩემს მოშიშვლებულ მხარზე მაკოცა,ხელები თეძოებზე მომკიდა და მის შიშველ მკერდს ზურგით უფრო ამაკრო."დარწმუნებული ვარ რომ ვიდეო კასეტებია"ამოიბირტყუნა და თავი არ შეიწუხა რომ აეხანა თუ რაში სჭირდებოდა ისინი."ამდენი რატომ გაქვს?"აკანკალებული ხმით ვკითხე...ვციდოლბდი გონება მომეკრიბა მაგრამ ეს შეუძლებელია როცა ჰარის ცხელი ტუჩები მეხებაოდა."ვფიქრობ რომ უფრო კომფორტულად უნდა მოგაწყომ"ახლა უკვე ჩემს კისერზე გადაინაცვლა კოცნებით.ხელები თეძოებიდან ჩემს შიშველ მკლავებზე აასრიალა და ოდნავ მომეფერა.მისი შეხებიდან მუცელი ამიწრიალდა და თვალები დამეხუჭა.ხელები ახლა ჩემი კაბის შესაკრავთან მიიტანა და ზემოდან ნაზად გადაუსვა."შეიძლება?" ჩუმად მკითხა და კვლავ მხარზე მომაკრო ტუჩები.ახლა მალე გული წამივანერწყვი გადავყლაპე და აკანკალებული ხმით ვუპასუხე"კი"ჰარიმ კაბის დესაკრავს ხელი მოკიდა და ძალიან ნელადაიწყო მისი გახსნა.ჰარი არ ჩქარობს კაბის გახსნას,მე კიდევ მთლიანად დაძაბული ვდგავარ.როდესაც ჰარიმ შეატყო ჩემი ნერვიულობა მითხრა"დამშვიდდი ძვირფასო,ნუ ნერვიულობ...მე კარგად მოგივლი."ზურგიდან ნაჭერი მომაშორა და ხელი ზედ ნელა ამისრიალა."თანახმა ხარ?"ძალიან ჩუმად მკითხა.ტუჩები დავისველე და თავი დავუქნიე."კი...ამმ...კი მზად ვარ...უბრალოდ ამას პირველად ვაკეთებ""ქალიშვილი ხარ?" მკითხა ჰარიმ და თითები მხრებზე მომისვა."რა?...ოუ...არა,არ ვარ...უბრალოდ ერთხელ მქონდა ისეთ ადამიანთან და ისეთ მდგომარეობაში,რასაც ვერ წარმოვიდგენდი."ჩუმად ჩავიბურტყუნე და ვცადე გახშირებული სუნთქვა დამეწყნარებინა.ჰარიმ ახლა კაბა ნელ-ნელა ჩამომიცურა მხრებიდან და მითხრა."თუ დაგამშვიდებს გეტყვი რომ დროს არ ვხარჯავ პარმნებზე.თუ ერთხელ დაველაპარაკები ვინმეს ,მეორეჯერ აღარც კი ვნახულობ.მაგრამ შენთვის გამონაკლისი დავუშვი და აქ ხარ.ამას მეც პირველად ვაკეთებ...ასე რომ ჩათვალე ეს არის ერთღამიანი ურთიერთობა."ახლა უკვე კაბაც არ მაცვია.ვიგრძენი თუ როგორ ჩამომისრიალდა ნაჭერი ფეხებზე და როგორ დაეცა ხის იატაკზე.ჰარიმ ცივი ხელები წელზე მომხვია და მისკენ შემატრიალა,თვალებში შემომხედა და ორი ნაბიჯი უკან გადადგა.ახლა ჰარის წინაშე მხოლოდ მაქმანიანი,წითელი მაქმანებით ვიდექი.ჰარიმ ჩემს მთლიან სხეულს ააყოლა თვალი,ქვედა ტუჩი კბილებს შორის მოიქცია და მითხრა."რომ მცოდნოდა თუ რა იმალებოდა ამ ტანსაცმლის უკან,ამას უფრო ადრე გავაკეთებდი"ხელები მუცელთან მეიდროდ გადავაჯვარედინე და ვცადე დამეფარა შიშველი ადგილი დამემალა"სოფიმ აარჩია"ჩურჩულით ვუთხარი ჰარისჰარი მომიახლოვდა და ხელები მუცლიდან მომაშორებინა."მე თეთრეულზე არ ვლაპარაკობდი"მითხრა და ხელი ბიუსჰალტერის ზემოდან გადამატარა "მაგრამ მათში შესანიშნავად გამოუყურები"ჰარიმ გააგრძელა და ახლა ხელი მკერდის შორის ჩამოიტანა.მკერდი ხშირი სუნთქვისაგან სწრაფად მიმოძრავებდა.ჰარიმ ეს შეამჩნია და თავდაჯერებულად მითხრა."მართალია ძალიან გიხდება ისინი მაგრამ ერთი სული მაქვს როდის მოგაშორებ მათ შენი სხეულიდან"ჰარიმ წელიდან ხელები თეძოებამდე ჩააცურა,მაგრად მომიჭირა და უკან მიბიძგა.უკუსვლით მანამდე ვიარე სანამ ჩემი ზურგი მაგარი ხის კარებს არ შეეხო.ჰარიმ მისი სხეული ჩემსას მოაბჯინა,ხელი ყბაზე მომიჭირა,სახე ამაწევინა და თვალებში შემომხედა."ახლა რამდენიმე შეკითხვას დაგისვამ და პასუხი უნდა გამცე: კი ან არა...პასუხი უნდა გამცე ყოყმანის გარეშე."პასუხის გაცემა არ დამაცადა ისე მომიახლოვა სახე და ტუჩებზე ნაზად მაკოცა.მეც არ დავაყოვნე და კოცნა უკან დავუბრუნე.ჰარიმ ეს თანხმობის ბიშნად ჩათვალა და თითები ჯერ ყელზე,კიდერზე და შემდეგ მკლავებზე ნაზად ჩამომატარა.ჰარის კოცნით ვტკბებოდი როდესაც მან მაჯებში ჩამაბლო ხელები,თავსზემოდ ამაწევინა და გამიკავა."კარგია?""კი"წყნარად ვუპასუხე იმის მიუხედავად რომ მთლიანი სხული აფორიაქებული მქონდა.პასუხი უნდა გავცე ყოყმანის გარეშეჰარიმ კვლავ დამიწყო კოცნა,ოღონდ ეს კოცნა წინასგან განსხვავებით უფრო ენერგიული და ვნებიანი იყო.ხელები გამიშვა და მეც ჩამოვწიე ხელები დაბლა.ჰარიმ მისი დიდი ხელები ბარძაყებზე მომხვია და ფეხები მის წელს გარშემო მოახვევინა.ხელები დაკუნთულ მხრებზე დავაწყე და ფეხები უფრო მჭიდროდ მოვხვიე.კოცნა კვლავ კამიწყდა როდესაც ჰარიმ ხელი გრძელ თმებში შემიცურა,ძლიერად მომქაჩა და თავი უკან გადამაწევინა."და ეს? ეს კარგია?"მკითხა და სველი ტუჩები ყელზე მომაწება.თვალები ძლიერად დავხუჭე და ვუთხარი"კი"ასეთი რამ არასდროს არ მიგრძვნია.ეს მხოლოდ ერთხელ მოხდა და ისიც ბუნდოვნად მახსოვს.სიბნელე...უხეში ხელები...მოუხერხებელი მოძრაობები....მაგრამ ახლა....არც კი ვიცი როგორ ავღწერო ეს გრძნობაჰარიმ ყელზე ჩამოყრილი თმები უკან გადამიწია და ისევ ტუჩებზე დამაცხრა.თმებიდან ხელი გამიშვა და ყელამდე ჩამოიტანა.მან თავისი ხელი ყელზე შემომხვია რის გამოც პირი ოდნავ გამეხსნა,ჰარიმსაც მეტი დრო აღარ დაუკარგავს და მისი რბილი ენა შემომისრიალა პირში.ხელი ყელზე ოდნავ მეტად მომიჭირა და კარებზე უფრო ძლიერად ამაკრო.ფეხები მჭიდროდ უფრო მეიდროდ შემოვხვიე თეძოებზე.ახლა მისი გამკვრივებული ორგანო თეძოზე მედებოდა რაც ჭკუას მაკარგვინებდა.ჰარიმ ოდნავ მომიჭირა ხელი ყელზე და გაფართოებული თვალებით შემომხედა."ეს მოგწონს პატარავ?"პასუხი უნდა გავცე ყოყმანის გარეშე"კი" ვუპასუხე.მისი სიუხეშე მსიამოვნებდა და იმის წარმოდგენაც კი არ შემეძლო თუ რას გააკეთებდა ჰარი ამის შემდეგ.ჰარის სველი ტუჩები ღიმილისგან გაეპო."ვიცოდი როგორიც იქნებოდი"მითხრა,ხელები საჯდომზე მომკიდა,კარებს მომაშორა და საწოლისკენ წამიყვანა.საწოლზე დამაწვინა და ყვითონ შავრლის გახდა დაიწყო.იდაყვებზე დავეყრდენი და ვუყურებდი თუ როგორ გაიხსნა ქამარი და შარვალი ოდნავ ჩაიწია.შემდეგ შემომიბრუნდა და მითხრა"არ უნდა დამთანხმებულიყავი აქ წამოსვლაზე"გაკვირვებისგან წარბები შევკარი და თეთრეულს მოვეჭიდე"რატომ?""იმიტომ" მითხრა და ჯინსის შარვალს ქამარი გამოაძრო.შემდეგ საწოლზე ამოვიდა და ჩემსკენ მოიწევდა."იმიტომ რომ მე ხალხის განადგურება მიყვარს და ამ საღამოს შენს უმწეობას გავაქრობ."I'm going to fuck that innocence out of you"***თვალებს ნელა ვახელ და მხოლოდ დაბურულად ვხედავ გარემოს.თვალები რამოდენიმეჯერ დავახამხამე და დავინახე წითელი კეთლები.გამოძრაბება ვცადე მაგრამ არ გამომივიდა რადგან უკნიდან ჰარის ცხელი ზურგი მეკვროდა და მისი დიდი ხელი წელზე ჰქონდა ჩემთვის შემოხვეული.ჯანდაბა!ვცადე რომ ჰარის ხელი გამეწია და მისი მკლავებიდან განვთავისუფლებულიყავი. ჰარის ხელი გავაწევინე და ფრთხილად გამოვძვერი მისი 'კლანჭებიდან'.ვეცადე რომ ჩუმად მემოქმედა რომ არ გამეღვიძებინა ის.მან რაღაც ჩაიბურდღუნა და მე თავი ვერ შევიკავე და გავიღიმე მის ასეთ საქციელზე.ჰარის ხელებიდან გადმოვედი და ფრთხილად დავდექი იატაკზე.შიშველ,ახურებულ ტანზე ცივი ჰაერის მოხვედრისას დამბურძგლა და ოდნავ გამაკანკალა.ტანზე დავიხედე და მაშინვე ვიგრძენი თუ როგორ ამიწითლდა ლოყები.მთლიანი სხეული იასამნისფერი ლაქებით მქონდა დაფარული.ბარძაყები,მუცელი, მკერდი,ლავიწის ძვლები...ჩემს ტანზე არ იყო არც-ერთი ნაწილი დარჩენილი რომელიც ჰარის ნიშანი არ ეტყობოდა.არც კი მინდა ვიცოდე თუ როგორ მდგომარეობაშია ჩემი ყელი.აქედან რაც შეიძლება სწრაფად და ჩუმად უნდა წავიდე.არ მინდა რომ გაიღვიძებს კბლავ აქ ვიყო და შემდეგ ჩემი უაზრო პასუხებით თავი შევირცხვინო.იატაკზე დავიხედე და ჩემი გუშინდელი ტანსაცმელის ძებნა დავიწყე.კაბა ისევ იქ ეგდო სადაც ჰარიმ გამხადა.ხოლო თეთრეულზე საუბარიც ზედმეტი იყო.საცვალი შუაზე უყო გახეილი და მისი ნაწილები აქეთ იქით ეყარა.რა აზრი აქვს ძვირიანი და ლამაზი თეთრეულის ყიდვას თუ ბოლოს ასე მოუვა.ჩემი კუნთების საშინელი ტკივილი დავაიგნორე და თითის წვერებით სიარულით მივედი კაბასთან.ფრთხილად ავიღე ხელში და ტანზე ჩავიცვი."სადმე იპარები?"უცებ გავიგე ჰარის ბოხი ნამძინარევი ხმა და ვერ ავღწერ თუ რა ვიგრძენი იმწამს.ჰარის გავხედე,ის იდაყვებს ეყრდნობოდა და მისი აჩეჩილი კულულები სახეზე ჰქონდა ჩამოყრილი.პირო გავაღე რომ პასუხი გამეცა მაგრამ ვერაფერი ვერ ვუთხარი.ვუყურებდი მის დიდ,დაკუნთულ ფიგურას,მის ტატუებს და აჩეჩილ თმას.ვუყურებდი და ვერ ვძღებოდი მისი ცქერით.ის სრულყოფილია."აბა?" ფიქრებიდან ჰარის ხმამ გამომარკვია."სახლში უნდა წავიდე.დღეს რაღაც მნიშვნელოვანი საქმე მაქვს და მომზადება მჭირდება"არც კი ვიცი რატომ მოვატყუე მას.დღევანდელ დღეს ალბათ საწოლში,საბანში გახვეული გავატარებ."ცოტა ხანი მადროვე და მე წაგიყვან სახლში"მითხრა და სახეზე ხელი მოისვა."არა...არ არის საჭირო ,ტაქსით წავალ"ვუთხარი და კაბას მოვეჭიდე."ეს შემოთავაზება არ ყოფილა ები"მითხრა ჰარიმ და წარბები გამაფრთხილეად აზიდა ზევით."ოუ...კარგი...დიდი მადლობა"ვუთხარი და მისი დალოდება დავიწყე.***ახლა უკვე ჰარის მანქანაში ვზივარ და ჰარის ჩემს ბინაში მივყავარ.რაც ვმგზავრობთ ჰარის ხმა არ ამოუღია და არც მე მითქვამს მისთვის რამე.ჩვენს შორის უხერხული სიჩუმეა ჩამოწოლილი რაც ჩემს ნერვებზე ძალიან მოქმედებს.იქნებ ასეთი რაღაცეები მართლაც არ არის ჩემი 'სტილი'მგზავრების ადგილას ვზივარ და მაიკის ბოლოს ვეთამაშები რომელიც ჰარიმ მათხოვა.მან ასევე მისი სერი სპორტული შარვალიც მომცა. ჩემს რაღაც ნაწილს მოსწონს რომ ჰარის ტანსაცმელი აცვია და ფილტვები მისი სუნით მეჟღინთება ხოლო ჩემი მეორე 'მე'მახსენებს რომ ის თავის ტანსაცმელს შესაძლოა ყველა გოგოს აძლევდეს ვინც მასთან ერთად იწვა.ჰარიმ ცოტა ხანში მანქანა ჩემი ბინის წინ,პარკინგისთვის განკუთვნილ ადგილას გააჩერა.თავს დამნაშავედ ვგრძნობ იმის გამო რომ ჰარიმ მთელი გზა აქამდე მომიყვანა.ვფიქრობ რომ სანაცვლოდ რამე უნდა მივცე."შენ არ თქვი რომ საქმე გქონდა?"გავიგე ჰარის ხმა.ის მე მიყურებდა ,ღრმა უძირო თვალებით და იცოდა თუ როგორც მაფორიაქებდა."ოუ...კი...ამმ...ჩემი წასვლის დროა"ვუთხარი და სწრაფად გავიხსენი ღვედი."მადლობა გუშინდელი ღამისთვის, და მადლობა რომ სახლამდე მომაცილე"ვუთხარი და მანქანიდან გადმოვედი.მან თანხმობის ნიშნად მხოლოდ თავი დამიქნია."ამმ...კიდევ ერთხელ დიდი მადლობა" ვუთხარი ჰარის, ჩანთიდან 50$ ამოვიღე და მას გავუწოდე.როდესაც ჰარიმ ფული დაინახა გაკვირვებული მზერა მომაპყრო და წარბები შეკრა.უფრო მეტი უნდა მიმეცა?ღმერთო ჩემო რა მოუხერხებელი ვარ."ასე რომ...კარგად იყავი...სასიამოვნო იყო შენთან დროის გატარება"ვუთხარი და ხელი ჩამოვართვი ის კი ისევ გაკვირვებული მიმზერდა.ხელი ჩემს ჩანთას და კაბას დავავლე,მანქანიდან გადავედი და უკანმოუხედავად წავედი ჩემი ბინისაკენ.როგორც კი სახლში შევედი კარები მივხურე და ზურგით მივეყუდე მას.ასეთ რაღაცას არასდროს ჩემს ხხოვრებაში აღარ გავაკეთებ...ეს სიგიჟე იყო.ტვინში ბოლო ხუთი წუთის წინ მომხდარი ამბავი ამომიტივტივდა.ფული საწვავისთვის? სერიოზულად?მოიცადე.ჰარისთვის არ მითქვამს რომ ეს ფული საწვავისთვის მივეცი.ოუ არა!ჯანდაბა!ხელი შუბლზე მოვისვი და თან ჩემს თავზე ვბრაზობდი.ახლა მივხვდი თუ რატომ მიყურებდა ასე უცნაურად.სოფი გაგიჟდება ამ ამბავს რომ გაიგებს.თუ ოდესმე კიდევ შევხვდები არ ვიცი როგორ უნდა ჩავხედო მას თვალებში.