12.bölüm

2.5K 163 113
                                    

Uzun süredir bölüm atamadım üzgünüm .

Ne zaman yazmaya başlasam sanki ficleri berbat edicekmişim gibi geliyo . Ama sizi daha fazla bekletmek istemedim .eğer beğenmezseniz belirtin lütfen baştan yazabilirim .

bir de size zahmet yeni yayınladığım agust d yoonmin ficine de bakıverın 😘😘😘
İyi okumalar 😽

Zaman hızlı geçmiş çoktan akşam olmuştu. Yaklaşık yirmi dakikadır yürüyorduk. Kurda dönüşüp daha hızlı gidebilirdik ama hamile olduğum için tehlikeliydi bu yüzden yürüyerek gitmeye karar vermiştik .

En önde yoongi ve namjoon ortada ben , taehyung ve Jin arkamızda da jungkook  olacak şekilde yürüyorduk . Olası bir saldırı için alfaların ortasındaydık.

" Jooniiie ne kadar kaldı . Ayaklarım koptu " dedi Jin hyung

" Biraz daha sabret  güzelim az kaldı " dedi namjoon hyung

" Evet bakın kasabayı görebiliyorum en fazla on dakika kaldı ." dedi yoongi

Dediği gibi on dakika sonra kasabaya varmıştık. Diğerleri bu kasabada yaşamadıkları için rahatlardı ama ben ve yoongi  pançolarımızın şapkasını burnunuza kadar örtmek zorunda kalmıştık .

Cenaze olduğu için kasabanın sokakları boştu herkes meydandaydı.
Bizde hızla meydana gidip kalabalığın arasına karıştık.

Ön tarafa doğru biraz daha ilerleyip .
Tabutların olduğu bölgeyi görebilecek bir yere geçtik.

Açıkçası buraya gelene kadar kendi cenazeme gideceğimin farkında değildim tek amacım son kez ailemi görmekti . Ama tabutlardan birinde yoonginin diğerinde kendi resmimi görünce etkilenmiştim açıkçası .

Sonuçta kaç kişi kendi cenazesine gider ki .

Ben bunları düşünürken annem ,babam ,abim ve woojin benim tabutumun önüne geçmişlerdi .

Hepsi siyah giyinmişlerdi. Hepsinin yüzü yerdeydi ve üzgün gibiydiler. Hatta annemi tanımasam ağladığını düşünürdüm .

Ama neden yoonginin tarafında kimse yoktu. Yanına yaklaşıp kulağına eğildim

" Yoongi senin tarafında neden kimse yok "

" Benim ailem ben küçükken öldüler başka yakınımda yoktu zaten kasabada " dedi

" Ben üzgünüm sorup seni üzmek istemedim " dedim

" Sorun değil üzülmüyorum zaten alıştım . Ah başladı " dedi

Başımı diğer tarafa çevirince babamın ve annemin konuşma yapmak için hazırlandığını gördüm

Bu bizim kasabamızda bir gelenektir ölen kişinin ailesi cenazede küçük bir konuşma yapar .

Sanırım ilk babam başlayacaktı.

" Bu kötü günümüzde bizi yalnız bırakmayıp yanımızda olan herkese minnettarım . Oğlum ölmek için daha çok küçüktü . Fakat ölüm onu bizden aldı . Karnındaki torunumuz ile yanarak can verdi . Bunun tek sorumlusu o yoongi denen alfadır . Oğlumu zorla şifahane den kaçırıp evine götürmüş ve ölümüne sebep olmuştur . Onun yüzünden damadım woojin eşinden ve daha doğmamış çocuğundan ayrılmak zorunda kaldı . Onun ruhunu lanetliyorum umarım cehennemde yanar " diyip annemin arkasına geçti .

Babamın kötü biri olduğunu biliyordum ama bu kadar aşağılık olabileceğini tahmin etmezdim .
Woojin in bebeği istemediğini biliyordu . Bana neler yaptığına kendi tanık olmuştu ama hala utanmadan onu savunuyordu .

secret Vita. ✨ yoonmin✨Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin