1 hafta sonra
"Jin hyung iyiyim artık gidebilirsin "dedim yorgun sesimle .
Son birkaç gecedir sancılardan uyuyamıyordum ve geceleri sırayla taehyung ve Jin hyung beni kontrol etmek için odama geliyorlardı .
" Peki gidiyorum ama bir daha sancın gelirse kapıdaki görevlilere seslen tamam mı " dedi ve saçlarımı okşayıp gitti .
Bende bir haftadır her gece olduğu gibi yoongi dönene kadar doğumun başlamamasını diledim, içimde oluşan sıkıntıyı görmezden geldim Ve gözlerimi kapatıp uykuya dalmaya çalıştım .
Fakat tam dalacağım sırada dışarıdan büyük bir çığlık sesi yükseldi . Duyduğum sesle yerimden sıçradım ve elimden geldiğince hızla kalkıp geceliğimin üstüne birşeyler giyip dışarı attım kendimi . Kapımın önünde beklemesi gereken askerler gitmişlerdi çoktan . Ve koridorda da kimse yoktu . Bende hızlıca sarayın merdivenlerini inip bahçeye çıktım .
Etrafta bağırıp çağıran saray görevlileri yaralı olanların ailelerini sakinleştirmeye çalışan hizmetliler ve sedyede kanlar içinde yatan askerleri tedavi eden şifacılar . Herkes kargaşa içerisinde koşuşturuyordu .
Benim aklımda ise tek bir şey dönüyordu . Yoongi nerede ?
Daha fazla merdivenlerde dikilmeyip hızla aşağı indim ve bir elim sancılanmaya başlayan karnımı ovalarken yoongi yi aramaya başladım .
Kısa süre sonra arkamdan gelen Jin hyung kollarımdan tutup sarayın içine çekti beni .
Daha ne olduğunu anlayamadan en üst kattaki misafir odalarından birinin önüne geldik .
" Jin hyung neler oluyor . Yoongi nerede ? " Diye sordum beklemeden
" İsyan bastırılmış ama çok fazla yaralı var yaralıların aileleri de sarayın önünde toplanınca arbede yaşandı. Sen boşver şimdi bunu içeride yoongi yatıyor askerler kimseye görünmeden buraya getirdiler onu . Merak etme bir şeyi yok sadece fazla kan kaybettiği için bayılmış " dedi ve odanın yapısını açıp içeri girdi .
Bende hızla arkasından girip kanla kaplı yatakta yatan yoongi nin yanına ilerledim .
Çoktan akmaya başlayan gözyaşları mı silip ellerini tutum ve karnımda git gide kötüleşmeye başlayan ağrıyı umursamadan yoongi nin saçlarnı öpmeye başladım.
Kurdum anında sakinleşmişti .
" Şu an bir şeyi yok değil mi sadece bayıldı " dedim umutla Jin hyung a
" Merak etme şu an hiçbir şeyi yok " dedi .
Başımı salladıp yataktaki temiz olan yere oturdum ve yoongi nin koluna sarılıp sakinleşmeye çalıştım .
Bir süre daha öyle kaldım ta ki bacaklarımın arasından akan sıvıya kadar hızla yatakta doğrulup ne olduğunu anlamaya çalıştım . Jin hyung da yanıma gelip üstündeki örtüyü çekti ve heyecanla konuşmaya başladı .
" Tanrım , jimin doğum başladı . Çabuk yan odaya geçelim " dedi ve kolumdan tutup yan taraftaki boş misafir odasına götürüp yatağa uzattı beni .
" Sakin ol tamam mı jimin ben ebeyi ve taehyung u bulup geliyorum " dedi ve odadan çıktı .
Hala sancım dayanılmaz derecede olmadığı için sakince beklemeye başladım ama fazla zaman geçmeden aniden gelen ağrı ile ağzımdan kocaman bir çığlık kaçtı . Ve daha sonra birbiri ardına gelen kramp ve sancılarda da aynı şey oldu .
Tanrıya şükür fazla sürmeden Jin hyung yanında şifacılar ve taehyung ile geldi .
Ondan sonra olanlar ise çok hızlı geçmişti. Bitmeyecek gibi gelen sancılar ve bağırışlarımdan sonra odada sessizlik oluştu . Ve küçük tiz bir ağlama sesi .
Kucağıma bırakılan küçük beden ile tüm acım ve korkum geçmişti .
Minicik yavrum , alfa kızım , sonunda doğmuştu .
Biliyorum hiç olmadı ve batırdım ama affedin lütfen 💜
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın 😽
Diğer bölümü kısa sürede atmaya çalışıcam 🙋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
secret Vita. ✨ yoonmin✨
Fanficjimin hem ailesi hem de çevresi tarafından sevilmeyen biriydi.sebebi ise omega olmasıydı. ama bilmiyorlardı ki jimin tüm ülkeye mutluluğu ,bereketi ve huzuru getirecek yüz yılda bir doğan bir vitaydı.
