" Ben blij dat ik jou aan mijn zijde heb Ol, echt waar! "
Picture: Het Strand 🏝
Veel leesplezier ☺️
<------------------------
Olivia
Vandaag slaap ik een beetje uit, de afgelopen dagen vroeg op gestaan dus vandaag mag dat. Ik draai me om als ik merk dat Robbie niet meer naast me ligt. Gelijk daarna open ik mijn ogen en pak mijn telefoon. 10 uur geeft hij aan. Robbie is nooit eerder uit ben dan ik, vreemd. Ik kleed mezelf aan en loop dan de woonkamer in. " Hebben jullie enig idee waar Robbie is? " vraag ik en Koen schud zijn hoofd. " Ik zit hier net 2 seconden " lacht hij, " ja ik zie het aan je " antwoord ik terug met een lach. Dan maar bellen. " Hey schat, waar ben je? " vraag ik als hij na 5x overgaan opneemt. " Ik zit op een bankje bij het strand, ik was aan het hardlopen maar heb een flinke misstap gemaakt en m'n voet is kneiter dik. Ik kan er ook niet op staan of lopen " mompelt hij en slikt. " Ik kom eraan " roep ik en hang op. " Raoul kun je me helpen ? Robbie kan niet meer lopen " gil ik door het huis maar hij reageert niet. " Ik kom wel mee, rustig aan Ol " zegt Koen en pakt me vast. " Ja sorry " mompel ik en we lopen samen snel richting het strand. " Robbie ? " roep ik, " ja hier schat " hoor ik achter me en daar zit ie hoor. Been op de bank, schoen uit en zijn voet in ontzettend dik. " Hey lieverd " zeg ik en geef hem een kus. " Hey schat, hey Koen " antwoord hij en ik kijk hem aan. Hij ziet er ook wit uit, hij zal wel veel pijn hebben. " Nou laten we eerst rustig aan terug naar het huisje gaan " zegt Koen en we trekken Robbie omhoog. Een arm op onze beide schouders en zo proberen we terug te strompelen naar het huisje. Ondertussen zou Manielle een rolstoel halen bij de receptie zodat als we moeten we naar het ziekenhuis kunnen en dat is ook wat makkelijker met Robbie vervoeren. Want zo op de schouders is ontzettend zwaar. In het huisje aangekomen is ineens iedereen weer thuis of wakker. " Bro wat heb jij nou gedaan " lacht Matthy, " gast dit is niet om te lachen " antwoord Robbie chagrijnig. " Rob, let op je toon " mompel ik en leg mijn vinger onder zijn kin zodat hij me aan kijkt. " Sorry Mat, heb gewoon pijn " mompelt hij daarna. " geeft niks maatje, kan ik iets doen ? " antwoord hij en klopt op Robbie zijn schouders. " Ik lust wel een broodje, ik heb honger " grijnst hij en Matthy knikt. We ontbijten allemaal en dan ga ik maar eens goed kijken naar z'n voet. " Ik denk dat we toch langs een dokterspost moeten ofzo. Het is dik en als ik het aan raak, schreeuwt hij het al uit " zeg ik en Raoul knikt. " Nou kom, dan gaan we " zegt Milo en pakt de autosleutels. Ik rij Robbie richting het busje en ik help hem de auto in terwijl Milo de rolstoel in het busje doet. Milo rijdt richting het ziekenhuis dat hier om de hoek zit en ondertussen bel ik dat ziekenhuis om te vragen of ze plek hebben voor Robbie. Ik hoor hem klagen over de pijn achter me en vind het ontzettend zielig. Gelukkig heeft het ziekenhuis een plekje en kunnen we als we aankomen gelijk door rijden naar het kamertje. Robbie legt aan de dokter uit wat er precies aan de hand en gebeurt is. De dokter vind het een verstandig plan om foto's te laten maken omdat Robbie zo klaagt over de pijn. Na dat de foto's zijn gemaakt moeten we nog even wachten en dan worden we door de dokter geroepen. Hij verteld dat er een kleine breuk in zijn enkel zit. Er hoeft geen gips om maar wel een paar dagen een druk verbandje. Gelukkig is de breuk niet zo groot en kan het dus zo gaan helen. Wel moet die een paar dagen rustig aan doen en mag die vanwege het drukverband ook niet zwemmen en zit die dus de aankomende dagen vast aan die stomme rolstoel. Zal die zelf wel heeeel blij mee zijn. Nadat we klaar zijn met het gesprek lopen we het ziekenhuis uit. " Mooi kut dit, de aankomende dagen in deze kut rolstoel " moppert Robbie en ik moet lachen. " Komt allemaal goed schatje, we hebben sowieso na die dagen nog 2 week om volop te genieten " antwoord ik en woel door zijn haren. We gaan terug naar de camping om daar de rest het te vertellen, ze zullen wel met smart zitten te wachten op ons. Robbie hinkelt naar binnen terwijl ik zuchtend achter hem aan loop. " Rob we hebben niks voor niks een rolstoel voor je " mopper ik, " ja ik zit godverdomme nog 5 dagen aan dat ding vast " roept hij en smijt de slaapkamerdeur dicht. " Ook hallo " lacht Matthy, " yehes, daar zijn we weer " zeg ik met een lach. " Hij is het er niet mee eens geloof ik " lacht Raoul en ik schud m'n hoofd. Milo legt het hele verhaal uit terwijl ik maar even een broodje haal voor Robbie. Zijn lievelingsbroodje die die nu alle dagen al eet. Als ik terug ben loop ik naar de slaapkamer. Hij zit rechtop in bed, chagrijnig voor zich uit te kijken. " Nou naar mij hoef je niet zo chagrijnig te kijken hoor schatje " lach ik en ga naast hem op bed zitten. Ik pak zijn hand, " ik weet dat het shit is schat, dat weet iedereen. Maar we kunnen er nu even niks aan veranderen. We hopen gewoon dat het met een paar dagen weer beter gaat en dat dat drukverbandje eraf kan en dat je dan gewoon weer lekker mee kan zwemmen en andere leuke dingen doen " vertel ik hem terwijl ik hem aan kijk. Hij knikt en slaat zijn ogen neer. " Je hebt gelijk lieverd, sorry " mompelt hij en ik kruip dichter tegen hem aan. " Het is al goed lieve Robbie " antwoord ik en leg mijn hoofd tegen zijn borst aan. " Ben blij dat ik jou aan mijn zijde heb Ol, echt waar! " fluisterd hij en streelt door mijn haar. Even zitten we zo en dan gaan we terug naar de groep in de woonkamer. Ondersteunend op mij loopt Robbie met me mee en een paar keer zucht hij diep. Ik zet hem op de bank maar de hele woonkamer is leeg op Manouk na dan. " He Rob, hoe issie nu dan? " vraagt ze en hij haalt zijn schouders op. " Hij voelt zich vreselijk, vooral omdat hij niks kan en zich nu erg opgesloten voelt " beantwoord ik haar vraag en ze knikt. Het is laat in de middag als iedereen weer een beetje binnen drupt van het zwemmen. Robbie en ik hebben de hele middag lekker in de zon gezeten, gepraat, gelachen en ook een spelletje gespeeld. Robbie heeft zelfs nog eventjes geslapen dus ik hoop dat ie beter te doen is vanavond. Raoul en Lieke verzorgen vanavond het eten dus dat word genieten. " Ik wil eigenlijk wel even douchen " mompelt Robbie en hij kijkt me aan. " Dat kan lieverd, kom ik zal je helpen " antwoord ik en til hem uit de stoel. Terwijl hij met ondersteuning van Matthy richting de badkamer loopt pak ik een stoel van buiten zodat hij gewoon onder de douch kan zitten. In de badkamer help ik hem met uitkleden en zet hem op de stoel onder de douch en zorg dat zijn voet buiten boort hangt zodat die niet nat kan worden. Zelf kleed ik me ook uit en ga naast hem staan onder de douch. Hij legt zijn hoofd tegen mijn buik en zucht diep en luid. Ik woel even door zijn haar en vertel hem dat alles goed komt. Na het douchen kan hij zichzelf afdrogen en droog ik ook mezelf af. Ik trek mijn zwarte lingerie aan met een leren broek en een donker rood topje. Voor Robbie heb ik een lichte korte spijkerbroek gepakt met een zwart shirt. Als we beiden weer aangekleed zijn lacht hij lief naar me. " Dankjewel lieverd, zonder jou had ik dit nooit gekunt " glimlacht hij en pakt mijn hand. Hij trekt me naar zich toe en nu zit ik bij hem op schoot in zijn rolstoel. " Geen probleem, alles voor jou liefie " antwoord ik en geef hem een lange kus. " Nou tortelduifjes komen jullie ook eten ? " lacht Lieke, " jaja we komen er aan. Douchen duurt nu alleen wat langer " antwoord ik en ze knikt. We schuiven aan tafel. " Zullen we morgen een uitstapje maken naar Rovinj? " stel ik voor, " om voor Robbie de hele dag thuis te zitten is ook niks en hij gaat zich alleen maar op vreten " vertel ik er achter aan en er word gepraat door elkaar. Uit eindelijk vind iedereen het een goed idee en hebben we dus een leuk uitje voor morgen staan. Deze avond zouden we lekker wat gaan drinken aan de bar en dat gaan we ook gewoon doen. Als we richting het strand lopen duwt Matthy Robbie in zijn rolstoel vooruit. Bij de bar aangekomen schuiven we allemaal aan. Ik merk aan Robbie dat ie echt een hekel heeft aan z'n rolstoel. Zodra er 2 biertjes bij hem inzitten wordt hij een stuk vrolijker. Na een gezellige avond aan de bar gaan we terug naar het huisje. Op tijd naar bed want het was een lange dag. Morgen gaan Zoë en Milo op tijd het ontbijt halen zodat we om 10:00 weg kunnen. In het huisje aangekomen helpen Matthy en Raoul Robbie naar de kamer omdat ik misschien een glas teveel heb gehad. Wel ben ik nog instaat om Robbie uit te kleden en lekker in bed te leggen. Snel kleed ik me ook uit en ga ik naast hem liggen. " Wat een dag " zucht Robbie en draait zich op zijn zij. " Ja, wie stapt er nou ook weer verkeerd " grap ik en prik in zijn zij. " Haha grappig " antwoord hij droog en kijkt me aan. " Dat was een grapje schat, niet zo boos " lach ik en hij kijkt me lachend aan. Hij trekt me tegen zich aan. " Slaaplekker Olivia " mompelt hij in m'n oor en voordat ik het weet liggen we allebei in dromenland.
