Bir Adım Sonra

13

Cuma.

|Emre|

Kantinde oturmuş telefonla oyalanırken canım acayip sıkılıyordu. Mert'e mesaj yazmıştım, ama beyefendi kim bilir hangi dilini hangi kızın boğazına sokuyordu.
Bıkkın bir şekilde nefes alıp, kafamı kaldırdığımda Alp'in bana doğru geldiğini gördüm. Elindeki kahveyi masaya bıraktı, daha sonra da yanıma oturdu. Telefondan bana dün sevgilisi ile çekindiği fotoğrafları gösteriyordu. Mutlu gözüküyordu.
"Lan Emre senin sevgilin yok mu?"
"Vardı kısa bir süre önce ayrıldık. "
"Niye? Özel değilse"
"Bana göre biri değildi, sadece" dedim.
Konu hakkında konuşmak istemediğimi anladığı için sadece "Anladım" dedi.
Ban sevgilisi hakkında birşeyler anlatırken bir grup kalabalığın masaya oturması ile şaşırdım.
Kuzey ve arkadaşları.
"Naber Emre?" dedi içlerinde isminin Furkan olduğunu bildiğim çocuk.
"İyi" demekle yetindim. Benimle birlikte oturmalarına şaşırdım. Genelde yanıma bile uğramazlardı. Ama kötü de hissetmedim. Okulda arkadaşlarının olması güzel birşeydi sonuçta. Günümün çoğu burada geçiyordu. Ve yalnız olmak bazen bunaltıcı olabiliyordu. Daha sonra herkes sohbet etmeye başlamıştı. Kuzey tam karşımda oturuyordu.
"Naber?"
"İyi senden?"
"İyi, yalnız olduğunuzu görünce geldik."

Sessizlik. Bu çocuk ile konuşmak niye bu kadar zordu anlamıyordum. Konuşmamız kavga dışında pek ilerliyemiyordu.
Mavi gözleri benim üzerimdeydi. Bir süre yüzünü daha izlersem yalnış anlar diye düşündüm. Genelde zaten insanlar ile mesafeli davranmaya çalışırdım. Çünkü daha sonra beni yalnış anlayıp, kendi kafalarında kuruyorlardı.
Ama bu sefer gözlerimi ondan çekmek istemiyordum. Elimde değildi.
Bu adam beni ne zaman etkilemeye başlamıştı bilmiyordum, tek bildiğim hissettiğim şeyin yalnış olmasıydı.
"Siktir" diye mırıldandım.
"Noldu?"  sanırım bir tek o duymuştu.
"Yok birşey"
"Yarın ne yapacaksın?"
"Bilmem, öğlene kadar uyurum herhalde."
"Bize gelsene"
"Yok, sonra gelirim. "
"Oğlum adam yemiyoruz" diye söylendi. Söylediğine gülünce, o da gülmeye başladı.
"Bakarız" dedim.
Bakmayacaktım tabiki. Gitmemek benim için en iyisiydi.
"Bakalım" dedi gülerek.