Bir Adım Sonra

38

/Emre/

Emre
Kuzey
Alp

Kendimi dizginlemem o yüzü görene kadardı anlaşılan.
Açılan kapı ile yüzünü gördüğüm gence yumruk attım.

"Nasıl yaparsın bunu? Onu ne kadar sevdiğimi biliyordun. Sana anlattım daha önce aldatıldım dedim. Bunu bilerek nasıl yaparsın lan? CEVAP VER BANA"

Sesimize Kuzey de gelmişti.Neler olduğunu öğrenmeye çalışıyordu.

"Emre" dedi kekeleyerek.

"Neler oluyor?"

"Senin kardeşin konuşmuş Ayça ile. Kuzey seni özledi dön ona demiş"

Kuzeyde şimdi benim kadar şaşırmıştı. Çünkü bunu yapacak son kişi bile değildi Alp. Kuzey onun için herşeyi yaparken şimdi onun böyle birşey yapmasını anlamıyordu.

"Alp" dedi kırılgan bir ses ile.

Karşımızdaki çocuk utancından kafasını kaldırmıyordu. Neden yaptığını bilmek istiyordum.

"Neden yaptın?"

Sustu.

"Bana cevap ver" diye bağırdım.

Başını kaldırıp dolmuş gözlerle bana bakıyordu.

"Bu mu yani? Ilişkimize zarar verdin ve bir açıklama bile yapmıyorsun."

"Lütfen sakinleş" dedi kısık sesle.

"Alp birşey söyle."

"Abi ben sadece sizi korumaya çalıştım. "

"Ne demek bu?"

"Içeri geçin. Burda konuşmayalım"

Salona geçtiğimizde Alp koltukta oturdu.

"Anlat şimdi herşeyi "

"Okulda tuvallette arkadaşların konuşurken duydum."

"Neyi?"

"Senin ve abimin bu kadar yakın olmasının sebebini konuşuyorlardı. Acaba sevgili mi lan bunlar, Kuzeyi de mi ibne yaptı bu çocuk diye konuşuyorlardı. Ben de Kuzeyin bunu duyunca ne kadar üzüleceğini biliyordum. Böyle olmadığını düşünmeleri için de Ayça ile konuştum. Yemin eder kötü bir niyetim yoktu Emre" dedi ağlamaklı sesi ile.

"Böyle üzülmedik mi lan gerizekalı?"

"Aklıma o an sadece bu geldi. Ben sizin zarar görmenizi istemedim"

"Önce bizimle konuşmalıydın Alp. Günlerdir ne haldeyim görmüyor musun? Buna rağmen yine hiçbir şey söylemedin. "

Söylenecek birşey yoktu. Alp aşkımın içine sıçmıştı.

"Al artık abin Bir ibne değil. Arkadaşları ile arası bozulmaz. Sağol ya Alp sıçtın herşeyin içine. Sağol"  diyip evden çıktım.

Gelen darbe en yakınından olunca insan ne yapacağını bile bilmiyordu.
Kuzeyin kardeşiydi elbet affederdi ama ben edemezdim. Çünkü canım çok yanmıştı. Kuzeyi kaybetmiş olduğum için hâlâ da yanıyordu.