Bir Adım Sonra

20

|Pazartesi|

|Emre|

Mert'in okul çıkışı "seni almaya geliyorum" mesajından sonra istemsizce mutlu olmuştum.

Bu aralar bana tek iyi gelen şey arkadaşlarım ile vakit geçirmek olacaktı.
Tam kapıdan çıkarken Alp'in durgunluğu dikkatimi çekmişti.  Yanına yaklaşıp omuzuna dokunduğum da irkildi.

"Alp?"

"Hm?"

"Ne oldu?"

"Hiçbir şey"

"Alp?"

"Emre "

Bana dönüp sarıldı. Sessizce ağlamaya başladı. Okulda birkaç kişinin bize baktığını görmüştüm. Fakat bunu umursamadan elimi sırtına koydum.

"Tamam,sakin ol"

"Emre?" bana seslenen Merte döndüm.
Sorun olduğunu anlamıştı. Bu yüzden sadece bekledi.

"Benimle gelmek ister misin?"

Sessizce kafasıyla onayladı.

Kafeye geldiğimizde Alp biraz daha kendini toplamıştı sanki.
Aldatılmanın nasıl bir his olduğunu biliyordum. Çünkü ben de salak bir herif tarafından aldatılmıştım. Şuan neler yaşadığını çok iyi anlıyordum. Ne söylersem söyleyeyim fayda etmeyeceği için de susuyordum.

"Tüm gün burada böyle duramazsın Alp,hadi gel seni evine bırakayım"

Çocuk konuşmamaya yemin etmişti sanki.
Eminim Kuzey şuan meraktan ölmüştür.

"Hadi dedim Alp"

Kafasını kaldırıp bana baktı. Ben ve Mert ayağa kalktığımızda o da bizimle beraber hareket etti. Sessizce kafeden çıktık.
Mert kendi evinin yolunu tuttu, biz de Alp'lere doğru yürümeye başladık.

"Alp, biliyorum şuan saçmaladığımı düşüneceksin ama gerçek bu."
Derin bir nefes alıp konuşmama devam ettim.

"Şuan canın nasıl yanıyor,neler düşünüyorsun, neler hissediyorsun hepsini biliyorum. Fakat bu kadar düşünmenin ,nerede yalnış diye düşünmenin sana bir faydası yok. Sen bir yanlış yapmadın. Hem bir yerlerde yanlış dâhi yapmış olsan bu bir ihanet için bahane olamaz. İnsanlar gelip geçer, ilişkiler de yaşanır biter. "

"Üzülüyorum işte, elimde değil" dedi sadece.

"Daha çok genciz Biraz zaman tanı kendine. Eminim geriye dönüp baktığında ben bu salak ile nasıl sevgili oldum diyeceksin." Dediğimde güldü. Biraz daha rahatlamıştı sanki.

Evlerinin önüne geldiğimizde istemsizce gerildim. Buradaki anılarım pek iyi sayılmazdı.

"Gelsene"

"Gitmem lazım, annem bekliyor"

"Yarın görüşürüz o zaman"

Gitmeden sarıldım önce sarıldım ona.

"Teşekkür ederim"  dedi.

"Her zaman yanındayım"  diyebildim.

O evine doğru giderken ben de kendi evimin yolunu tuttum.
Ne güzel her kese tavsiye veriyorum ,her kesi dinliyorum. Peki beni kim dinleyecek, kim anlayacak?