26

29 4 0
                                    

"Are you ready anak?"tanong ni mama.Ngayon ang libing ni naymi at papunta kami ng sementeryo.Alam na pala nila ang tungkol kay naymi,nabalitaan daw nila kay Kayler.Tinanguan ko lang si mama bilang pagsagot sa tanong niya.

Sumakay na kaming lahat sa kotse .Pagdating namin doon ay andun sila Kayler sa tapat ng upuan.Balak niya akong hintayin pero sinabi kong hindi na dahil masama yun.

"No one knows how it happened,what or why it happened.I told you na babawi ako pero paano?It's been a while that's why I thought you're slowly recovering.I thought you are accepting the fact slowly but surely,and that's what I just thought."

"You always go to our house or to my apartment to play with me,you even get to know those people who I helped in my apartment.I don't know what to say, all of us didn't know what to say because we never expected you to do this."

"Naymi,ate is always there with you,so please do the same to me.Only God knows what the real reason is.Sending my deepest condolences to your family,Naymi."I can't stop crying,all of us can't.I am the last person to speak for naymi.Pumunta ako sa upuan ko pagkatapos magbato ng bulaklak sa kabaong niyang binababa.

Sinilip ko si Kayler na umiiyak ngayon sa tabi ko.He hugged me while he's crying that's why I hugged him back for comfort.

Ilang oras na ang nakalipas at kami nalang ni Kayler ang naiwan dito sa sementeryo.Nauna na sila mama umuwi at kay Kayler nalang ako sasabay pauwi tutal doon naman nakisakay ang mama niya sa kotse ng papa niya.

Krishianna Naymi A. Martinez

This name is too beautiful,too beautiful to be seen in a gravestone.

"I miss her."biglang nagsalita si Kayler.Napatingin ako sakaniya at nakakita ako ng lungkot sa mga mata niya habang nakatingin sa lapida.

"Konti nalang malalaman na natin kung ano ang dahilan ng pagkamatay niya.Konting tiis nalang."Pag-papagaan ng loob ko sakaniya.Matagal ang proseso dahil maliit lang ang binayad nila Kayler sa nag-iimbistega.Ang hirap kasi saatin,pag mayaman ka o kaya marami kang perang ipambayad ay mabilis ang proseso hindi kagaya sa mahihirap na pag-maliit ang bayad mo ay matagal ang proseso,maliban nalang kung may mabuting loob ka.Asaan ang hustisya doon?

Ilang minuto nalang kami nag tagal doon bago pumunta sa isang Carinderia malapit sa sementeryo para mag pag-pag.

Habang nag-d-drive si Kayler pauwi ay nakatitig ako sakaniya,halatang halatang umiyak siya dahil namunugto ang mga mata niya.

"Wag mo akong titigan kung ayaw mong mabangga tayo,nadidistract ako."Naiilang na sabi niya kaya tumawa ako ng mahina.

Sa Apartment niya ako binaba dahil gusto kong makita sila eth.Sinasahuran ko parin si Ezele kahit hindi niya ako pinag sisilbihan,para na din may sarili silang pera.

Pagkapasok ko doon ay bumungad saakin si ethan at eth na nag susulat,ilang taon na ba si eth?Nang marinig nila ang pagsara ng pinto ay tyaka lang sila humarap saakin.

"Ate!!"biglang sigaw ni eth tyaka binuksan ang mga braso para sa yakap.

"Eth,wag ka munang lalapit ah."humakbang ako patalikod.Nakita ko namang nagulat siya sa ginawa ko. "Madumi pa kasi si ate,mamaya ka na lumapit kapag nakaligo na ako ahh?"pag papaliwanag ko sakaniya.Tumango naman siya pero kita parin ang lungkot sa mata.Wala na siyang nagawa at bumalik nalang sa kuya niya habang nakanguso.

Nakapag bihis na ako kaya naman ay lumabas na ako ng kwarto.Nang marinig nila ang pag bukas at sara ng pinto ay napalingon sila saakin.Nakita ko silang mag kakapatid nag magkakasama sa sala nanonood ng tv.Tuwang tuwa si Eth at Ezele na nanonood ng spongebob habang si Ethan naman ay halatang napilitan lang makisama dahil nakasibangot pa.

Kinagabihan ay kumain lang kami at natulog na.Hindi na kami nakapag usap ni Ezele dahil may kailangan siyang tapusin na assignment kagaya ko.Hindi ko alam kung tapos na siya pero tapos na ako.Balak ko sana siyang pakopyahin para hindi na siya mahirapan mag sagot kaso baka mahalata ng teacher na parehas kami ng sagot kaya wag nalang.

"H-help.."
"Mama,"
"Kuya,Ate."
"M-ma,baba mo ako!"
"D-di ako..hinga."

Napabalikwas ako ng bangon nang dahil sa panaginip ko.Si Naymi,kailangan niya ng tulong!

Malabo para saakin kung ano ba talaga ang nangyayari sa bangungot ko dahil naka tayo lang si naymi habang nakatingin saakin.

Hindi nakakatakot ang mga tingin niya,nakakaawa ang mga tingin niya saakin.Sumapit ang umaga ay gising ako,hindi na ako nakatulog dahil natatakot ako na baka bumalik nanaman yung panaginip kong yun.Tumayo na ako para maligo dahil baka mahuli pa ako sa klase.

Pagtapos ko maligo ay lumabas na ako ng kwarto.Nakita ko si Ezele at Ethan na nag hahanda ng mga plato.

"Goodmorning."Naka ngiting bati nila,nag katinginan pa sila ng masama ng magsabay sila.

"Goodnorning,si eth?"tanong ko.
"Asa kwarto pa,tulog."sagot naman ni Ezele.

Pagtapos namin kumain ay unalis na din kami.Driver ko ngayon si Ezele dahil sabay naman kaming m at uuwi.Nag drive thru muna kami sa starbucks para bumili ng coffee for the day.I cant start my work without a cold or iced coffee.

"Class dismiss.."sigaw ng prof ko.

Lunch na namin kaya nag silabasan na kami ng classroom.Naka salubong ko pa sila kuya na niyayaya ako kumain sa labas pero sabi ko ay hindi na dahil gusto kong kumain sa may cafe dito sa school.

Kinuha ko ang powerbank na dala ko dahil padeadbat na ang phone ko.Umorder lang ako tyaka nag hanap ng mauupuan.Buti nalang at hindi gaano kadami ang estudyante dito dahil sa dami ng kainan.

Nilabas ko ang ipad ko para gumawa ng notes.Minsan kasi mas nagaganahan akong gumawa ng notes sa ipad tapos i p-print ko nalang.Mas maganda kasi ang pag gawa ko ng notes ko sa ipad kesa sa mismong notebook.

Ilang minuto na ang nakalipas nang may biglang umupo sa upuang nasa harapan ko.Nag angat ako ng tingin at nakita ko si Kayler na may dalang pastry bread and iced coffee.Inayos niya muna ang pagkain niya bago niya ipatong ang dalawang braso sa mesa at tumingin saakin.Nag pacute pa.

"Hi.I'm Kayler,and you are?"Ni lahad niya pa ang kamay niya sa harapan ko.Nag tataka ko siyang tinignan dahil hindi ko makuba ang punto kung bakit niya ginagawa toh.Binaba nalang niya ang kamay niya sa mesa tiyaka tumawa ng mahina nang makita ang reaction ko.

"I decided to start again with you.I want you to know the real me.Everything went to fast to the point you didn't bother to know deaper in my life." That's why I decided to act like this.Pretend that we are strangers and just go with the flow." Pag-eexplain niya.Oo nga noh,ang bilis ng mga pangyayari.Naging boyfriend ko siya ng hindi kinikilala ng husto.

Nilahad niya ulit ang kamay niya sa harapan ko. "Hi.I'm Kayler, and you are?"Tumawa muna ako ng mahina bago sakyan ang kalokohan niya. "Fire."tyaka kami nag shake hands.Mukha kaming tanga dalawa.

—————————————————————
:)

Who was hit by the bullet? Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon