Sylvester

Papa

Hee hoi, sorry dat ik zo sloom schrijf... School is pittig druk, we all know it, don't we. Dus nogmaals sorry. Xx Rox

Trix komt de grote zaal in en neemt plaats naast Lily en Marlène. Ze heeft haar bescherming onder haar arm en de helft van haar pak al aan.
'Ben je er klaar voor?' Vraagt Lily met haar mond vol brood. 'We gaan winnen,' antwoordt Trix. 'Zo zo, zelfverzekerd hoor,' zegt Marlène. De uilen komen de grote zaal in stormen en een stapeltje brieven vallen op Trix' bord. Er zit een brief met een groene enveloppe bij. Trix haalt die er gelijk onder vandaan. 'Aan juffrouw T.E.V. Sylvester. Grote zaal, Zweinstein,' Trix scheurt de enveloppe open en er valt een stuk perkament uit. 'Wat is dat?' Vraagt Lily verbaasd. Trix vraagt het zich ook af en begint te lezen;
Geachte juffrouw Sylvester,
Wij hebben vernomen dat uw vader sinds drie dagen vermist is.
Zo heeft u ook in de ochtendprofeet kunnen lezen.
Uw moeder, mevrouw Marie Sylvester heeft ons om deze reden gevraagd om dit weekend naar huis te komen.
Wij van het ministerie van Toverkunst hebben dit goedgekeurd.
U zult spoedig met de Trein richting Londen vertrekken.
Verdere informatie over uw treinreis vindt u bij de aansluitende bijlage in de enveloppe.
Hoogachtend,
Andrea Bartels: plaatsvervangende minister van toverkunst.

Trix voelt het koud worden vanbinnen. Ze is door de drukte met school helemaal vergeten om de ochtendprofeet te lezen. Brieven van thuis heeft ze niet beantwoord en sommige liggen nog niet opengemaakt in haar nachtkastje. Lily, die mee heeft zitten lezen over Trix' schouder, slaat haar hand voor haar mond. 'Jeetje Trix,' Trix kijkt verbijsterd naar de brief. Vervolgens kijkt ze opzij en vangt Professor Perkamentus' blik op. Hij kijkt haar treurig aan en knikt naar haar. Trix ziet de enveloppe en haalt eruit wat erin zit. Er zitten twee kaartjes in voor acht uur vanavond. 'Het zijn twee kaarten,' zegt Trix verbaasd. Ze houd de enveloppe onderste boven en er valt een klein, handgeschreven briefje uit.

Voor als je steun nodig hebt, is hier een tweede kaartje.

Trix kijkt Lily aan. 'Ga jij mee?' Vraagt ze. 'Als jij dat wilt,' antwoordt Lily. 'Ja, ik heb je nodig,' zegt Trix terwijl ze naar de brief in haar handen staart. Ze kan het gewoon niet geloven. Het dringt tot haar door en ze voelt de tranen in haar ogen prikken. 'Ik- ik moet even gaan,' zegt ze stotterend. Ze staat op met de brief in haar handen en beent naar de toiletten. Lily rent haar achterna, maar Trix wilt geen aandacht of getroost. 'Ik wil even alleen zijn,' zegt ze. 'Maar Trix,' begint Lily 'Nee Lily alsjeblieft!' Zegt Trix boos en verdrietig tegelijk. De tranen zijn gaan vloeien. Lily kijkt haar geschrokken aan en blijft midden in de hal staan. Trix gaat de hoek om en beent de hal door. Daar gaat ze weer de hoek om. Om de hoek rent ze recht in de armen van een harnas. Snikkend zakt ze neer met het harnas in duigen naast haar. Ze wilt weg, ze wilt gewoon dat die gevaren er niet zijn en dat haar vader en haar moeder normaal zijn. Voor het eerst in haar leven wenst Trix dat ze geen heks is. Zonder alle slechte dingen die haar en haar vrienden telkens overkomen.
Ze houd haar handen voor haar gezicht en voelt dat ze langzaam nat worden van haar tranen. Haar schouders schokken. Ze is bang. Ze voelt het. De angst om haar ouders te verliezen is enorm. Ze probeert het met alle macht weg te drukken maar het lukt niet meer. Zo zit ze daar een tijd ellendig te snikken. Ze hoort de bel gaan en weet dat het kasteel nu in beweging zal komen. Ze kijkt om zich heen en merkt dat ze niet weet waar ze is. Een afgelegen gang waar niemand ooit komt. Ze stopt niet met huilen.
'Trix?' Hoort Trix opeens. Ze ziet een jongen met donkere haren naar haar kijken. 'Trix verbergt haar gezicht. 'Ga weg,' zegt ze boos. 'Trix je moet met me mee,' 'Rot op!' 'Trix we moeten duelleren,' De jongen is Sirius en hij duwt tegen Trix' arm. 'Sylvestertje, kom op,' 'Rot op zei ik toch!' Schreeuwt Trix en ze slaat met haar vuist op de grond. Er is een flits en Sirius valt op de grond. Trix slaat haar hand voor haar mond. 'Mijn hemel,' zegt ze zacht. Ze is een monster. Ze moet weg van Zweinstein. Sirius krabbelt op. 'Hoe flikte je dat?!' Vraagt hij. Trix kruipt naar achter. 'Kom niet dichterbij, of anders doe ik je wat,' 'Trix, rustig, spaar je woede voor op het veld,' 'Ik moet weg,' mompelt ze. 'Jij gaat nergens heen,' zegt Sirius. 'Ik ben een monster Sirius, ik trek gevaar aan. Eerst Lily en mijn vader en die Dementors en professor Amandel-' 'Trix waar heb jij het over,' zegt Sirius geagiteerd. 'Lang verhaal,' zegt Trix snikkend, haar tranen probeert ze te verstoppen. 'Je bent echt geen monster dat problemen aantrekt en ik kan het weten want ik trek zelf problemen aan,' grijnst Sirius. Hij trekt Trix overeind en nadat hij haar zo zielig ziet staan pakt hij haar vast en drukt haar tegen zich aan. Trix voelt zijn harnas zitten en dat doet een beetje pijn. Toch voelt het fijn en warm, precies wat ze nodig had. Ze wilt wel voor altijd zo blijven staan. Maar dan hoort ze gelach en Sirius laat haar snel los. James, Remus en Peter staan bij de hoek. James leunt tegen de muur. 'Zo zo, alleen teamgenoten dus,' sneert hij. 'Rot op,' grijnst Sirius. Hij loopt naar James en duwt hem de gang uit. Hij kijkt nog even om naar Trix en wenkt met zijn hoofd dat ze mee moet gaan. Remus, die achter James stond, loopt naar haar toe en neemt haar mee. 'Lily is bezorgt over je,' zegt hij. 'Zeg tegen haar dat ze zich niet druk hoeft te maken' antwoordt Trix. Stil lopen ze het Kasteel uit.

Eenmaal op het veld en met volle wapenuitrusting staat Trix weer stevig in haar schoenen. Ze probeert het slechte nieuws even uit haar hoofd te zetten. Tegenover hen staat het team van Huffelpuf. Professor Banning is scheidsrechter. 'Denk aan de trainingssessie,' zegt Trix tegen Sirius. Sirius knikt. 

'Dames en Heren!' Piept Banning. 'Zet u schrap voor het duel tussen Griffoendor en Huffelpuf!' De Tribune barst uit zijn voegen van het gejuich van de Supporters. Trix voelt dat ze gaan winnen. 'Klaar? Drie, twee, één...' Hannah Brooks van Huffelpuf is iets te zenuwachtig en vuurt nu al een spreuk af. Trix ketst hem gemakkelijk af en Sirius valt gelijk aan. Hannah moet wegduiken. 'NU PAS BEGINNEN,' piept Banning op zijn hardst. Maar Trix let er niet op. 'Pak jij Stephenson,' roept Sirius naar haar. 'Goed!' Roept Trix terug. Het publiek juicht hard, maar Trix is gefocust. Ze vervloekt Stephenson gelijk met een monddood bezwering. Hij kan niks meer zeggen, daardoor is hij niet in staat om nog een spreuk af te vuren. Telkens als hij het probeert komen er zwakke vonken uit zijn staf. Trix ontwapent hem door 'Expelliarmus.' Dat heeft ze even snel gedaan. De Griffoendors juichen hun longen uit hun lijf. Sirius weet Brooks tegen de muur aan te vloeken. Trix laat Stephenson nog verstijven zodat hij op de grond valt. Brooks staat op en vuurt onverwacht een spreuk op Trix af. Trix, die niet oplette, kan geen kant op! Sirius reageert op de situatie en springt voor Trix. Hij ketst de vloek af. De vloek gaat terug naar Hannah en zij wordt door haar eigen vloek geraakt. Ze tolt even door de lucht en beukt tegen de muur. Sirius draait zich om en spreid zijn armen. 'Gewonnen,' zegt hij lachend. Trix moet van de zenuwen en de opluchting ook lachen.
Het publiek valt stil.
Iedereen kijkt naar Brooks die onder aan de muur ligt.
Trix merkt het en loopt om Sirius' triomfantelijke houding heen. 'Jeetje,' zegt ze.
Ze kijkt Sirius geschrokken aan. Sirius' grijns is van zijn gezicht vervaagd. 'Het is te snel gegaan!' Roept madame Pleister geïrriteerd. 'Dit is waarom ik tegen dat duelleren ben,' moppert ze. 'Veel te snel uitgeschakeld,' zegt ze tegen Trix. Trix kijkt schuldig naar de grond. 'Het is ook altijd wat,' zegt madame Pleister geïrriteerd. Een paar leerlingen met een brancard komen om de gewonde Brooks op te halen. 'Zie je wel,' zegt een stemmetje achterin Trix' hoofd. 'Het gaat altijd fout als jij in de buurt bent,' Trix slikt en draait zich om. De kinderen, die allemaal om hen heen zijn gaan staan, maken de weg voor haar vrij. 'Trix!' Lily komt achter haar aan. Ze gaat voor haar staan en houdt haar tegen. 'Waar denk je heen te gaan,' 'Naar huis,' zegt Trix kortaf en ze passeert haar nuchter.

Die avond staat Trix haar koffer in te pakken. Lily wacht op haar, want zij heeft haar spullen al gepakt. Iedereen zit stil in de kamer en kijkt hoe Trix haar tas in pakt. Als ze klaar is draait ze zich om. Marlène geeft haar jas aan. 'Oh Trix,' zegt ze spijtig. 'Ik ga je zo missen, en ik hoop dat je vader terug komt,' 'Het nieuws heeft zich al verspreid dus,' zegt Trix. Marlène kijkt schuldig naar haar schoenen. 'Ik vond die brief naast je bed en ik wilde hem aan je geven maar- het was uit bezorgdheid en-' hakkelt ze. Trix omhelst haar. 'Het maakt niet uit, ik ben blij dat je met me meeleeft,' Lily en Trix nemen afscheid en vervolgens worden ze door professor Anderling in de kamer opgewacht. Als ze langslopen met hun koffers word er druk gefluisterd. Trix hoort een tweedejaars haar vriendin ervan overtuigen dat Lily en Trix van school zijn gestuurd. 

Met gebogen hoofden volgen ze professor Anderling die hen voorgaat naar de grote hal. Daar staat Hagrid op hen te wachten. Hij heeft een roze Paraplu in zijn handen en lacht treurig door zijn behaarde gezicht. 'Juffrouw Sylvester en Juffrouw Evers,' Begroet hij hen. 'Professor,' hij knikt naar Anderling. 'Hagrid, ik wil dat je deze twee dames een escort naar Londen geeft. 'Natuurlijk Professor,' antwoord hagrid. Trix vind hem op een stoute kleuter lijken, zo zoet als hij daar staat. Anderling draait zich om naar Trix. 'Erg veel succes Sylvester, ik hoop dat jullie hem terugvinden,' Trix knikt.'Bedankt Professor,' Anderling stapt naar achteren. 'Volg mij meisjes!' Zegt Hagrid. Lily en Trix volgen hem naar buiten. Het is koud buiten, de wind is erg fris. Trix wilt haar kraag opsteken maar ze heeft haar handen niet vrij. Ze komen aan bij een rijtuig zonder paard. Lily en Trix stappen in. Hagrid gaat op de bok zitten. 'Hou je vast!' Roept hij. 'We gaan,' Het rijtuig komt in beweging. 

Trix kijkt verlaten naar buiten. Lily kijkt naar Trix. Ze praten niet. In stilte naderen ze het station. En in stilte stappen ze ook de trein in. Trix voelt zich te leeg om iets te zeggen. Nadat ze in de Trein zitten en Hagrid een praatje met de Machinist maakt voor vertrek, zegt Trix eindelijk iets; 'Je kunt nog terug.' Waarop Lily haar hoofd schud en zegt; 'mooi niet,' dan vertrekt de trein en zien ze Zweinstein voor de tweede keer dit jaar vervagen in de nacht.