Sylvester

St. Holisto's

De trein komt langzaam tot stilstand en Trix ziet haar moeder alleen op het perron staan. Ze heeft haar groene lentejas aan en een donker groene hoed op met die grote rand. 'Is dat haar?' Vraagt Lily. 'Ja,' antwoordt Trix. 'Dat is mijn moeder,' De trein is gestopt. De coupédeur gaat open en Hagrid verschijnt in de deuropening. 'We zijn gearriveerd,' zegt hij blij. Trix knikt en de meisjes halen hun hutkoffers uit de rekken. Ze sjouwen de zware dingen de coupé uit het perron op. Daar komt mevrouw Sylvester hen tegemoet.

 'Ah Dames,' zegt ze semi-vrolijk. 'Trix lieverd,' Ze pakt Trix stevig vast. Trix heeft het gevoel alsof ze gewurgd wordt, maar laat haar moeder haar gang gaan. De Trein fluit. Mevrouw Sylvester laat Trix los en met zijn drieën zwaaien ze Hagrid uit. Mevrouw Sylvester draait zich naar Lily als de trein uit zicht is. 'En jij moet Lily Evers zijn,' Glimlacht ze triest. 'Ja mevrouw,' zegt Lily. 'Juist, dat is mooi. Een goede vriendin van mijn Trix toch?' 'Ja mama, ze was ook al op het oudejaarsfeest, zullen we gaan?' Trix sleept haar hutkoffer naar het karretje dat op het perron klaar staat. 'Oh sorry', zegt haar moeder gegeneerd. Ze ziet Trix met haar hutkoffer sjouwen, 'Laat mij maar schatje,' zegt ze. Ze haalt haar toverstok tevoorschijn en zwiept ermee. De koffers komen een stukje van de grond en zweven naar het karretje. Uiteindelijk ploffen ze daar neer. 'Goed, en nu naar huis,' mevrouw Sylvester duwt het karretje weg. Trix en Lily volgen haar. 'Waar woon je precies?' Vraagt ze zacht. 'In Londen, je ziet vanzelf waar,' antwoord Trix, ze stappen door de muur en rollen de trolley naar de uitgang. Daar staan een paar grote kerels met leren mantels op hen te wachten. 'Daar bent u eindelijk, het is al een kwartier over tijd, u moet opschieten,' Mevrouw Sylvester knikt hevig en duwt Trix en Lily in een grote zwarte auto. Zelf stapt ze voor in. 'Laat dit snel over zijn,' mompelt ze. De chauffeur draait de sleutel om en het enorme ding komt in beweging. Ze snorren in een sneltreinvaart naar het huis van de Sylvesters. Ze gaan tussen auto's door en trekken gigantisch snel op. Lily pakt angstvallig Trix arm vast als ze door een bocht vliegen. 'We gaan veel te snel,' sist ze. 'Nee joh, dit is een auto van het ministerie,' giechelt Trix.

Ze maken een noodstop voor het huis en Trix' moeder laat hen snel uitstappen. Voor het huis staan nog meer mannen in uniforms en leren jassen. Allemaal met hun toverstok in de aanslag. Trix groet hen met een knikje en een zacht geluidje. De mannen zijn erg imposant maar brommen goedkeurend. Lily dribbelt achter Trix aan. 'Is dit altijd bij jullie huis?' Vraagt ze zachtjes. 'Nee hoor,' zegt Trix. 'Gewoon omdat mijn vader vermist is. Denk ik.' Ze staan in de hal. 'Geef mij je jas,' zegt Trix. 'Dan hang ik hem op,' Lily geeft haar jas en vervolgens gaat Trix haar voor naar de woonkamer. Ze schrikt. In de kamer zitten drie mannen. Één heeft een perkament en een veer in zijn hand. Een ander heeft een hoed op en een nachtblauw gewaad aan. De derde heeft een net pak aan en ziet er gelikt en onbetrouwbaar uit. De laatste herkent Trix helaas.
'Ah juffrouw Sylvester,' zegt hij slijmerig. 'Gecondoleerd,' 'Meneer Zwarts,' zegt Trix kil. 'Mijn vader is nog niet dood,' Meneer Zwarts stoot een blaffende lach uit die Trix herkent. Hoewel deze heel wat minder hartelijk klinkt als die van zijn zoon. 'Ach ja,' zegt hij. Nu niet tegen Trix maar meer tegen de andere mannen in de kamer. 'Wat doet u hier als ik vragen mag?' Vraagt Trix zuinig. 'Sprekend uw moeder, net zo'n brutale ondertoon...' Zegt meneer Zwarts met een neppe glimlach op zijn asgrauwe gezicht. Toch ziet Trix de charmante trekken in zijn gezicht die te herkennen zijn in Sirius en zijn broertje Regulus. Trix kijkt hem hooghartig aan. 'En de blik van uw vader, even arrogant -' mompelt hij 'Pardon?' Vraagt Trix scherp. 'Ah mijnheer Zwarts!' Hoort ze achter zich. Meneer Zwarts werpt nog een vuile blik na, maar wendt zich al gauw tot mevrouw Sylvester. 'Wat een eer om u weer eens te ontmoeten,' slijmt meneer Zwarts. Hij kust haar hand. Trix moet er haast van kotsen. 'Wederzijds, wederzijds,' antwoordt mevrouw Sylvester. 'Trix, ga jij je vriendinnetje eens het huis laten zien,' ze wuift richting de deur. 'Dan kan mama even met deze heren praten,' Trix kijkt haar beledigd aan. De Toon waarop ze haar aanspreekt vindt ze vreselijk. 'Ja hoor monster, ik bedoel moeder...' Zegt Trix. De twee vreemde mannen lachen. Meneer Zwarts trekt een wenkbrauw omhoog. 'Trixette Sylvester!' Roept mevrouw Sylvester uit. Haar stem slaat een beetje over. Maar Trix hoort de rest al niet meer, want ze heeft Lily mee de kamer uit getrokken.