Sylvester

Schim

Trix wordt wakker gemaakt door Lily. 'Wordt wakker, er is iets aan de hand in de leerlingenkamer,' fluistert ze. Trix merkt daarna pas dat het donker is. 'Trix ik wil gaan kijken, maar ik durf niet alleen,' 'Het is de leerlingenkamer Lily,' zegt Trix slaperig. 'Ja maar,-' 'Het is al goed,' zegt Trix. Ze stapt in haar pantoffels en trekt haar zijden ochtendjas aan. 'Ik pak mijn zaklantaarn' zegt Lily zachtjes. 'Niet nodig,' sist Trix. Ze houd haar toverstok omhoog. 'OJa,' zegt Lily. Samen sluipen ze naar beneden. 'Lumos,' fluistert Trix. Ze kijkt rond maar bespeurt niks in de leerlingenkamer. 'Ik zie niks hoor,' zegt Trix. Maar dan hoort ze geritsel bij het gordijn. Met een ruk draait ze zich om. 'Trix,' zegt Lily bang. Ze klemt zich aan haar vast. Trix houd Lily's arm vast. 'Homenius Revelio,' Mompelt Trix. Het gordijn schiet opzij en er klinkt een gesmoorde gil. Er vliegt iets weg en Vier jongens staan voor Trix en Lily. Lily zucht. 'Zij weer,' zegt ze. 'Ik geloof dat we iemand tegen het lijf zijn gelopen jongens' zegt de kleinste. 'Je meent het,' zegt de langste sarcastisch. Sirius lacht. 'Betrapt,' zegt Trix. 'Ga terug naar jullie slaapkamer' snauwt Lily. 'We verliezen al onze punten door jullie zo,' 'Nou en, maakt het ons iets uit,' zegt Sirius. 'Ja, ik hoef niet persé die beker hoor,' valt James hem bij. 'Jullie zijn arrogante zakken,' zegt Lily boos. 'Oh, nou, ik ga al helemaal niet luisteren naar iemand die mij een arrogante zak noemt,' zegt Sirius. Trix voelt dat de sfeer steeds slechter en slechter wordt. 'Dan doe je dat toch lekker niet,' komt ze tussen beide. 'Jullie moeten niet zo asociaal doen,' zegt Lily. 'Asociaal?!' Zegt James voor de grap. 'Ja, kende je dat woord nog niet ofzo?' Remus, die naast James staat, begint rare bewegingen met zijn nek te maken. 'Shit,' zegt Sirius. Hij kijkt James veelbetekenend aan. Trix kijkt door het raam en verstard: Vollemaan. 'Ga, snel,' zegt ze. 'Maar breng hem alleen weg, zometeen raken jullie gewond,' zegt ze er vlug achteraan. 'Daar hebben wij al een oplossing voor!' zegt James. 'Trix wat doe je!' Zegt Lily. 'Lily, als ze niet gaan kan dat de school in gevaar brengen,' zegt Trix terwijl ze nog steeds verstard uit het raam kijkt. Ze horen het portretgat dichtvallen. 'Wat- hoe-' 'Dat leg ik je later uit. Kom, laten we weer gaan slapen,' zegt Trix. Met een wit weggetrokken hoofd trekt ze Lily langzaam mee naar de slaapkamer. Maar Lily verzet zich. 'Trix! Ik moet ze tegenhouden!' 'Lily kom nou gewoon,' smeekt Trix. 'Nee! Ik haal ze terug,' Lily kijkt haar boos aan en Trix krijgt opnieuw een flashback naar de weerwolf Remus. 'Lily, ik laat je niet gaan,' zegt ze vastbesloten. 'Maar al die punten dan! We kunnen ze niet laten gaan,' Lily kijkt haar smekend aan. Dat doet Trix terugdenken aan Remus in de Leerlingenkamer, toen Griffoendor gewonnen had. 'Nou, ok-' 'Kom!' Lily trekt Trix mee naar het portretgat. Trix twijfelt, maar Lily trekt haar al door het gat.
Daar staan ze, in hun pyjama's en ochtendjassen met pantoffels aan de voeten. 'Waar heen?' Fluistert Trix. 'Die kant,' zegt Lily, ze wijst naar links. 'Maar zouden ze niet eerder naar buiten gaan?' Vraagt Trix, die al zo'n vermoeden heeft. 'Naar buiten?' Lily kijkt haar vragend aan. 'Ja, om naar het verboden bos te gaan of weet ik veel,' zegt Trix. 'Goed,' zegt Lily. 'Eerst naar buiten.' Op hun tenen rennen ze door het inktzwarte kasteel. Ze gaan door deuren en poorten en gangen, maar nog geen spoor van de vier heren. Dan komen ze bij de grote hal, daar staat iemand al op hen te wachten. Vilder. Net als Trix de gang op wilt rennen, houd Lily haar tegen. Ze drukt haar wijsvinger tegen haar lip en wijst naar Vilder. Trix schrikt, maar duikt weg in de schaduw van de trappengang. Vilder loopt langzaam voorbij met Mevrouw Norks in zijn handen. Trix kijkt het beest recht in de ogen aan. Haar hart bonkt in haar keel en ze doet gauw haar ogen dicht. Ze staat tegen de muur aangedrukt met één arm over Lily's buik. Mevrouw Norks Miauwt. Trix voelt hoe Lily haar arm vast pakt. 'Hoor je iets liefje?' Vraagt Vilder aan de kat. Mevrouw Norks miauwt opnieuw. Ze springt uit Vilders armen en loopt langzaam op Trix en Lily af. 'Zie je stoute leerlingen? Ruik je ze? Hoor je ze? Zeg maar waar liefje,' zegt Vilder krakerig. Trix moet er bijna van kokhalzen. Ze houd haar adem in. Mevrouw Norks komt wel erg dichtbij. Bijna raakt de kat de punt van Trix' pantoffel, maar dan klinkt er een hard geluid aan het einde van de gang. Vilder draait zijn hoofd en Mevrouw Norks drukt bang haar lichaam tegen de treden van de trap. Vervolgens beginnen beiden op het geluid af te rennen. Trix durft weer uit te ademen, maar vraagt zich af wat dat geluid was. 'Kom,' zegt Trix. Ze trekt aan Lily's arm, maar die wilt niet mee. Ze horen een schelle gil en gegrom. De stem van de gil lijkt op Vilder. Lily en Trix kijken elkaar aan. Trix voelt angst, maar haar nieuwsgierigheid wint. Voorzichtig stapt ze uit de schaduw en kijkt de hal in. Ze ziet vilder op de grond liggen, met bloed op zijn lichaam. Trix aarzelt niet lang en rent op hem af. 'Trix!' Sist Lily. Maar Trix hoort haar niet. 'Vilder!' Zegt Trix. Ze buigt zich over de man heen en ziet dat zijn gewaad is opengehaald. 'Hulp-' brengt hij moeizaam uit. 'Ja, ik kan u helpen meneer, wacht nu,' Trix kijkt snel om zich heen en pakt dan haar stok. Met trillende handen begint ze spreuken op te zeggen. Alle geneeskundige spreuken die ze kent. De wond trekt dicht, maar Vilder is veel bloed verloren en er zitten nog een paar schrammen. 'Trix! Kijk uit!' Hoort Trix Lily roepen. Trix kijkt opzij, maar word bedolven door dikke zwarte haren. Trix gilt. Opeens voelt het alsof er twintig mesjes in haar linkerbeen worden gestoken. Ze wordt een stukje meegetrokken, maar dan laten de mesjes los. Trix kijkt op en ziet een grote, jonge, zwarte hond. 'R-Remus-' brengt ze uit. Haar lichaam vult zich met een koude stroom. Ze is gebeten. Bibberend gaat ze rechtop zitten. De hond staat voor haar, met zijn staart naar haar toe. Trix begint te twijfelen of dit wel Remus is. Ze dacht toch echt dat Remus de vorige keer groter was, met een minder dikke vacht. De hond zakt door zijn poten. Het lijkt alsof hij van plan is iets aan te vallen. Trix werpt een vlugge blik opzij, ze ziet Lily in de Trappengang staan. 'Ga hulp halen!' Roept Trix. Lily knikt en rent de Trap op. Trix' been begint te bloeden. 'Straks gaat het gebeuren,' denkt ze. 'Straks wordt ik ook zo'n beest,' ze duwt haar handen tegen haar been. Haar stok ligt nog naast Vilder. 'Accio,' denkt Trix. Dat werkt helaas niet. 'Misschien hardop?' 'Accio!' Roept Trix nu, en ze wijst met haar vinger naar haar stok. De stok schiet omhoog en beland in haar hand. Trix schrikt ervan, ze had niet verwacht dat het zou lukken. De hond heeft zich omgedraaid en gromt boos naar haar. Zijn grijze ogen kijken haar woedend aan. Trix deinst terug naar achter. En dan schiet er iets van herkenning door haar hoofd. Ze herkent de ogen. De ogen van de Wegisweg, toen ze in haar eerste jaar schoolspullen ging kopen. Toen ze viel en die ogen haar ook heel even op die manier aankeken. 'Sirius?' Fluistert ze zacht in zichzelf. De hond draait zich met een ruk om, richting de gang tegenover hen. Een enorm dier Springt over hem heen op Trix af. Trix gilt. Een hert staat voor haar. Trix probeert verder naar achteren te gaan, maar botst tegen een muur. Iets brult. Een grom. Getik van klauwen op het steen van de vloer. Trix ziet de hond de hal in rennen met een soort gigantische wolf achter hem aan. 'Dát is Remus,' weet Trix nu. Onmiskenbaar. Ze zucht opgelucht: ze is niet door hem gebeten. Het hert schraapt met zijn hoef over de grond. Hij buigt zijn hals en tikt Trix aan met zijn neus. Trix staat moeizaam op. Ze aait het dier. 'Wie of wat ben jij?' Vraagt ze zacht. Het hert zakt door zijn knieën. 'Moet ik-' zegt Trix en ze wijst naar zijn rug. Het dier knikt en knipoogt. Trix mond valt open. 'Eh, oké dan,' zegt ze. Wanhopig werpt ze nog een blik op de trappengang waar Lily verdween. Dan stapt ze op de rug van het vreemde hert. het beest begint te lopen, dat gaat over in rennen. Trix klemt zich vast aan de nek van het dier. Het voelt alsof ze ieder moment van zijn rug af kan vallen. Het hert rent naar de grote deuren die naar buiten leiden. Met zijn neus duwt hij tegen de deur, die is al open gemaakt. 'huh?' Zegt Trix verbaasd. 'Hoe kan dat?' Ze krijgt geen antwoord want het hert snelt naar buiten. Als ze buiten zijn ziet Trix de twee wolven in de verte. De kleine gromt en blaft naar de grote, die hem probeert te pakken. Trix hoort geschreeuw. Hoopvol kijkt ze naar het kasteel, maar daar is niemand. Dan draait ze zich om. Ze ziet ver weg schimmen voor het toegangshek van Zweinstein staan. Ze steken hun handen door de spijlen. Snel kijkt Trix naar de wolven en terug naar het hek. De mensen zijn verdwenen. Trix knippert verward met haar ogen. Het hert schraapt met zijn hoef over de grond. Trix ziet net hoe de kleine wolf op de grond wordt gegooid door de grote. Hij staat niet meer op. Even denkt ze na, maar dan zet ze haar handen aan haar mond en begint wolvengehuil na te doen. De weerwolf, die eerst op de kleine wolf af sloop, draait zijn hoofd om naar Trix en het Hert. Remus begint op hen af te rennen. Als hij tamelijk dichtbij begint te komen steigert het Hert. Trix zag dit niet aankomen. Met een plof valt ze in het gras. Ze voelt haar longen even samenknijpen. Het hert rent naar het bos, met Remus achter zich aan. Ze verdwijnen. Trix gaat rechtop zitten en probeert snel haar been te helen. Dat lukt redelijk. Ze staat op en strompelt naar de kleine wolf. Wat ze ziet laat haar adem stokken. Haar vermoeden bleek te kloppen. Helaas. Sirius ligt bewusteloos, met opengescheurde kleren in het gras. Een rat komt uit het struikgewas en klimt op zijn borst. 'Gatverdamme!' Roept Trix en ze schopt het beest van hem af. Ze wijst met haar stok op de rat. 'Reducto!' Een knal en een brandplek net naast de rat. De rat begint te groeien. 'Wat krijgen we-' zegt Trix en ze doet een stapje naar achteren. De rat krijgt de vorm van een mens en al gauw kijken de kleine kraaloogjes van Peter Pippeling haar aan. Hij zakt neer naast Sirius. 'Sirius!' Zegt hij. Hij schud hem heen en weer. Trix zakt ook neer. 'Niet doen!' Zegt ze en ze duwt hem weg. 'We moeten toch iets doen!' Zegt Peter wanhopig. 'Straks gaat hij-' Peter slikt. 'Dood,' 'Nee, hij gaat niet dood. Ik kan hem redden, wacht,' opnieuw haalt Trix haar stok langs een kapot lichaam. Maar het gaat minder goed als bij Vilder. 'Hij heeft echt enorm diepe wonden.' Zegt Trix. Ze trilt. 'Oh nee, oh nee, wat moeten we nou,' jammert Peter. 'We moeten stoppen met Jammeren en wachten op hulp. Meer kan ik momenteel niet doen,' zegt Trix. 'Peter, ga naar binnen en zeg dat er een gewonde is gevallen,' Peter schud zijn hoofd. 'Ga jij maar, ik ga niet weg bij Sirius,' hij klemt zich wanhopig aan Sirius vast. 'Goed dan,' zegt Trix. Geïrriteerd en toch een beetje in paniek staat ze op en stapt op het kasteel af. Haar voet doet zeer, maar daar heeft ze nu geen tijd voor. Als ze de deur opent en de gang in kijkt slaakt ze een kreet van opluchting. Lily, Professor Anderling, Professor slakhoorn, Professor Amandel, Professor Banning, zelfs Professor Perkamentus en Madame Pleister staan bij Vilder. Madame Pleister laat hem opstaan en wilt hem net mee naar de Ziekenzaal nemen, als ze de kreet van Trix horen. Allen kijken verrukt om. 'Sylvester?' Vraagt Anderling geschokt. 'Help!' Zegt Trix. ze rent op de leraren en Lily af. 'Professor, snel Remus, Sirius-' ze is zo in paniek dat ze niet weet wat ze moet zeggen. Perkamentus pakt haar schouder. 'We gaan ernaartoe, goed dat je dit gezegd hebt, kun je ons ernaartoe leiden?' zegt hij kalm. Trix knikt. 'Kom mee,' hij wenkt naar buiten. Madame Pleister vraagt professor Amandel of ze Vilder naar de ziekenzaal wilt brengen. Amandel neemt de gewonde Vilder over van Madame Pleister. Iedereen loopt achter Trix aan. Al gauw zien de leraren Sirius op de grond liggen met Peter huilend naast hem. Anderling snelt op hen af. 'Jeetje Zwarts, wat heb je gedaan,' mompelt ze ongerust. 'Poppy, kun je hier iets aan doen?' Vraagt Perkamentus, op zijn geruststellende toon. Madame Pleister snelt naar voren. 'Geef me eens wat ruimte jongen,' zegt ze tegen Peter die zich weer angstvallig aan Sirius vastklampt. 'Wat gaat u-' 'Geef madame Pleister wat ruimte Peter,' Zegt Perkamentus. 'Ze probeert je vriend hier te helpen,' Peter knikt en neemt afstand. Trix heeft Lily opgezocht en begint te huilen. 'Trix wat is er,' Ze omhelst Trix. 'Ik- Ik zag h-het,' zegt Trix. 'Ik zag hoe- hoe hij-' Trix huilt uit op Lily's schouder. Lily troost haar en kijkt professor Anderling aan. Professor Anderling kijkt terug en knikt. 'Misschien is het een goed idee als de dames terug naar de slaapzaal gaan,' zegt ze. ' Professor Banning?' 'Natuurlijk Minerva,' zegt Banning en hij gaat de meiden voor naar het Kasteel. Lily houd Trix vast bij haar schouders. 'James,' zegt Trix zacht. 'Wat?' Lily verstond haar niet. 'James is het hert,' realiseert Trix zich. 'James!' Roept Trix. 'James is in het bos!' De leraren hoorden haar. Trix ziet Professor Perkamentus en Professor Anderling het bos in snellen. 'Kom mee Sylvester, Evers,' zegt Banning. 'We moeten gaan,' hij duwt de meisjes naar de deur van het kasteel. Trix blijft achter hen kijken. 'Trix, wij kunnen niks meer doen, laat de leraren het opknappen, wij kunnen niks meer doen,' zegt Lily en ze slaat haar arm weer om Trix heen. 'Kom, laten we naar de slaapzaal gaan,' Trix knikt. De tranen biggelen nog steeds over haar wangen, al weet ze niet waarom. Ze denkt steeds terug aan Sirius' gehavende lichaam en dat van Vilder.

Trillend stapt ze na een tijdje haar bed weer in. 'Welterusten Trixie,' zegt Lily. 'Welterusten,' fluistert Trix terug. Maar haar ogen blijven wijd open. Ze denkt na over wat er gebeurd is. En James die haar gered heeft. En Sirius, en Peter. Ze baalt van zichzelf. Het enige wat ze heeft gedaan was erbij staan en ernaar kijken. Misschien is James nu wel dood doordat ze hem het bos in liet gaan. Sirius is misschien wel voor altijd gehandicapt omdat hij haar leven redde en zij? Met haar is niks gebeurt. Behalve een schrammetje op haar enkel. Niks.
Tobbend valt Trix toch in een slaap vol met Nachtmerries.