Sylvester

Een afspraakje

De volgende dag mag Trix alweer weg uit de ziekenzaal. Ze is er blij om, want ze heeft wat dingen te bespreken. Als eerste gaat ze naar Marlène in de grote zaal.
'Marlène, ik- oh sorry,' Trix heeft de verkeerde persoon aangetikt en praat nu tegen een meisje dat ze helemaal niet kent. 'Sorry ik dacht,-' 'Maakt niet uit,' lacht het meisje. Trix loopt met een rood hoofd verder. Dat was een vette blunder. Ze loopt verder en ziet dan Marlène samen met Lily aan het ontbijt zitten. 'Goedemorgen' zegt Trix vrolijk als ze bij de tafel aankomt. 'Hé Trix!' Zegt Lily. Marlène kijkt op. 'Hallo kleine bosjesvrouw,' 'Ja ja, grappig hoor,' zegt Trix, maar ze lacht erbij. Trix pakt een broodje en begint er pompoenpasta op te smeren. 'Ik hoorde van Zwarts dat je nog drie keer had overgegeven, is dat waar?' Vraagt Marlène terwijl ze doet alsof dat een doodnormale vraag is. Trix kijkt verbaast van haar broodje naar Marlène. 'Sirius? Hoe komt hij daar nou weer bij,' zegt Trix. Ze vermoed dat Sirius dingen weer iets dramatischer heeft gemaakt dan ze eigenlijk zijn. Een kunst waar hij zich in gespecialiseerd heeft. 'Zwarts heeft veel praatjes,' zegt Lily terwijl de uilen naar binnen vliegen. 'Ah post,' zucht ze. 'Maar is het waar?' 'Nee Mar, natuurlijk niet,' 'Oh ik moet dat echt aan Pétra vertellen, ga je even mee Trix? Dan kun je het bevestigen,' Marlène kijkt Trix veelbetekenend aan. 'Pétra is in de leerlingen kamer, we zoeken haar daar wel op,' Marlène trekt Trix mee de grote zaal uit. Net om de hoek gaat ze recht tegenover haar staan. 'Heb je nog aan Sirius gevraagd over mij?' Trix schrikt. Ze dacht dat Marlène doorhad dat ze met haar wilde praten, maar het ging slechts over dit. 'Eh, nee. Maar ik moet je iets belangrijks vertellen,' Trix kijkt even om zich heen om te kijken of er niet toevallig mensen meeluisteren. 'Ik denk dat Lily in gevaar is,' fluistert ze.
Ze vertelt het hele verhaal en Marlène luistert met open mond. 'Dat meen je niet!' Zegt ze, als Trix over de Dementors vertelt. 'Maar ik dacht dat jij uit een boom was gevallen! Dat had Anderling verteld,' 'Dat was dus niet waar, maar je mag niks doorvertellen. De rest komt er vanzelf achter. En vooral niet Lily!' Zegt Trix er snel achteraan. 'Maar ze is in gevaar, dat is toch wel iets om aan iemand te vertellen Trix,' zegt Marlène. 'Nee, mijn vader lost het op. Het is alleen maar beter als ze het niet weet, dan hoeft ze ook niet bang te zijn,' 'Trix, ik zou het echt wel vertellen, het is beter dat wij het nu vertellen dan dat ze er zelf achter komt,' 'Maar ze komt er niet achter,' zegt Trix. 'Je mag het echt niet doorvertellen, ik heb Perkamentus beloofd om het aan niemand te vertellen,' 'Goed, maar ik zou er echt nog eens over nadenken om Lily hierover in te lichten,' sluit Marlène af. 'En nu moeten we terug, ik wil mijn broodje nog opeten,' ze snellen terug de zaal in waar ze Lily de krant zien lezen. Trix ziet haar post naast haar bord liggen. 'Creech probeerde het nog te stelen,' zegt Lily nonchalant als Trix aanstalten maakt om de brieven op te pakken. 'Maar ik had zijn vingers betoverd met een bungelbezwering,' Trix kijkt grijnzend achter zich naar de tafel van Zwadderich. Ze ziet een jammerende Creech met zijn vriendjes die proberen de tegenbezwering uit te spreken, maar die maken het alleen maar erger. 'Die loser ook,' zegt Marlène. Trix pakt de post op en ziet een brief van haar ouders. Ze wilt hem openmaken, maar dan gaat de bel. Snel steekt Trix de brieven en een ochtendprofeet in haar schooltas en propt het broodje met pompoenpasta in haar mond. Samen met Lily en Marlène gaat ze richting de les Bezweringen.

Trix slentert aan het einde van de dag richting de bibliotheek. Helaas moet ze nog huiswerk sterrenkunde doen. Haar hoofd duizelt al bij het idee dat ze zo weer aan het moeilijke vak moet gaan werken. Ze komt de stille ruimte binnen waar verscheidene leerlingen zitten te werken of langs de enorme, hoge rijen boeken lopen. Ze gaat zuchtend aan de enorme tafel in het midden zitten en maakt haar boeken open. Ze richt zich op haar sterren en begint aan haar opstel. Een paar uur doet ze moeite om de vijfenzestig manen van Saturnus en hun banen te benoemen en alle eigenschappen, maar na een uur zwoegen en nog steeds niet de tweede eigenschap van de derde maan van Saturnus te hebben gevonden, geeft ze het op. Ze gooit geïrriteerd haar veer op haar perkament neer en doet hardhandig haar boek dicht. Daarna gaat ze boos met haar armen over elkaar zitten. Ze heeft hoofdpijn. Als ze opzij kijkt ziet ze Remus Lupos. Hij is alleen en gaat rustig richting een boekenkast. Trix volgt hem met haar blik. Ze ziet hoe hij kalm een boek uit de kast pakt, dat openslaat, even leest en dan weer dicht doet. Dat doet hij met een paar boeken. Op de een of andere manier verdwijnt Trix' drift over haar schoolwerk en wordt ze kalm door de relaxte houding van de jongen. Nadat dat even zo door gaat, ziet Remus haar uiteindelijk kijken. Hij komt glimlachend op haar af en gaat naast haar zitten. 'Wil je me niet zo bespioneren?' Vraagt hij. Trix schrikt op en merkt nu pas dat hij naast haar zit. 'Eh sorry,' zegt ze beschaamd. 'Grapje, waar ben je mee bezig?' Hij buigt zich naar het sterrenkunde boek. 'Sterren,' zegt Trix. 'En de manen van Saturnus etcetera,' 'dat klinkt enthousiast,' grinnikt Remus. Trix bloost. 'Ik ben niet goed in sterrenkunde,' zegt ze. 'Ach welnee, dat kan niet! Jij bent overal goed in,' zegt Remus. Trix raakt gevleid door het compliment. 'Alles behalve sterrenkunde,' zegt Trix. 'Maar zie je het verband niet?' Vraagt Remus, die ondertussen het boek heeft opengeslagen en naar een tekening van Saturnus wijst. 'Wat?' 'De driehoeken, kijk,' hij maakt een driehoek tussen drie manen. Trix ziet het verband niet. 'Ik zie helemaal niks,' zegt ze. 'Hoe kan dat nou?' Vraagt Remus. 'Jij kan alles,' Trix bloost. 'Dit dus niet,' Remus lacht. 'Weet je wie dit ook niet kan?' Vraagt hij met een schuine blik naar Trix. Trix schud haar hoofd. 'Sirius,' zegt Remus. Trix grinnikt. 'Dat gaat hij nooit toegeven,' zegt ze. 'Nee hij geeft ook nog niet toe, maar hij kan er niks van,' zegt Remus grijnzend, 'Hij vertelde me trouwens over...' begint hij.