De Zweinsteinexpress

420 27 2
                                    

'Trix?' 'Trixette?' 'Trix!' Ze wordt wakker en kijkt recht in haar moeders blauwe ogen. 'Mam?' Trix wrijft in haar ogen. 'Hoe laat is het?' 'Tijd om op te staan, je moet naar school!' Haar moeder trekt de dekens van haar af. Trix voelt een koude rilling door haar lichaam heen gaan. Maar dan, opeens herinnerde ze het zich. Zweinstein. Ze ging naar Zweinstein! Snel springt ze haar bed uit.

Het was nu twee weken na de wegisweg en Trix had al die tijd niet kunnen wachten! Ze rent naar haar kledingkast en haalt daar een jurkje uit en een panty. Ze wilt gelijk in haar kleren stappen, maar haar moeder zegt dat ze eerst moest gaan douchen. Dus neemt ze een snelle douche en kleedt zich daarna aan. haar moeder vlecht haar haren, een kleine vlecht als een laurierkrans op haar andere haar. het teken van de Sylvesters.

Nu haar haren goed zitten en ze haar spullen gisteravond al ingepakt had, moet ze alleen nog ontbijten en dan kan ze gaan. Haar ouders gaan beiden mee. 'Snel, eet je eten op, de auto's komen zo,' Haar vader kijkt op zijn horloge. 'Auto's Henri?' vraagt Moeder. 'Ja ik heb wat op het werk kunnen regelen,' Trix' vader loopt te ijsberen. Trix eet zo veel als ze binnen kan krijgen. Dat is niet veel, ze is veel te opgewonden. Het spannendste vindt ze de indeling. Waar zal ze in Godsnaam terecht komen? Ze weet het niet, maar heeft wel een voorkeur. Griffoendor of Ravenklauw. Langzaam slurpt ze een beetje van haar pompoensap op. Op dat moment gaat de bel. Meneer Sylvester stormt naar voren. 'Ah, de taxi' horen ze hem zeggen. Trix springt op. Haar moeder loopt naar de gang. Ze pakt Trix haar gele jasje van de kapstok en houd hem haar voor. 'Heb je je winterjas in je Koffer?' 'Ja mama, die heb je er zelf nog in gedaan,' 'En je Laarzen? voor in de herfst?' 'Ja mam, zullen we nou gaan?' zegt Trix geïrriteerd. 'ach ja, anders stuur ik het wel gewoon op,' zegt haar moeder tegen zichzelf. Ze lopen het tuinpad af naar de straat, daar staat de luxe auto tijdelijk geparkeerd. Ze zeulen de hutkoffer en Fenix' kooi achter in de kofferbak, die blijkbaar magisch vergroot is. Dan stappen alledrie de Sylvesters achter in de auto. Trix in het midden. Zenuwachtig tikt ze met haar voet op de bodem van de auto terwijl ze rijden. De rit lijkt wel een jaar te duren. De auto glipt tussen normale dreuzelmobielen door. Hij stopt voor het Kings Cross Station. Ze stappen uit. Meneer Sylvester gaat een karretje halen, ze kunnen geen sommeer spreuk gebruiken, want dat zou teveel opvallen. Ondertussen checkt Trix of ze al haar tassen heeft. Haar hutkoffer, Fenix en haar Toverstok. Die houd ze in haar jaszak. Daar zat nog een mooi verhaal aan.

Toen ze twee weken geleden bij Olivanders Binnen stapten, was dat de enige Winkel geweest die rustig was. Meneer Olivander had hen vriendelijk geholpen en had een aantal toverstokken gepakt. De eerste die Trix gebruikt had, was ontploft. Olivander vroeg of ze wel eens zonder staf opzettelijk had getoverd. Trix zei dat dat waar was, omdat dat ook waar was. Ze had haar kindermeisjes altijd getreiterd met haar spreukjes. Op dat antwoord had meneer Olivander alleen maar geknikt en en nagedacht. Toen ging hij terug in zijn magazijn en kwam pas tien minuten later terug. Trix vader had nog staan roepen. Toen hij terug kwam had hij een goud met rood doosje in zijn handen gehad. De stok zelf was donker bruin geweest. Donkerbruin met heel donker rode, kleine streepjes die als een soort aderen over de staf liepen. 'Als je ermee tovert,' had olivander gezegd, 'dan lichten de rode deeltjes op.' Toen had ze de stok in haar handen genomen en een spreuk mee afgevuurd (reducto). De toonbank was kapot gegaan, maar de staf was perfect. meneer Olivander had alleen maar geknikt en nadenkend gezegd: 'hmmm interessant...' daarna was hij opgesprongen en had de inhoud van de Stok benoemd; 'drieëntwintig centimeter, Jadehout, met een kern van drakenbloed en feniks staartveer, een aparte combinatie' Trix en haar vader hadden elkaar aangekeken. Haar vader had betaald en ze waren weg gegaan. Met een vreemde kijk op meneer Olivander.

Meneer Sylvester is terug. Hij laadt de spullen samen met de chauffeur op het karretje en ze duwen het samen het station in. Daar aangekomen lopen ze in de richting van perron Negen. Trix heeft het Treinkaartje, dat bij de brief zat, strak in haar hand geklemd. Ze komen op Perron negen aan. Trix kijkt op haar Kaartje. 'perron 9 3/4' leest ze hardop voor aan haar ouders. Ze kijkt op. Ze ziet perron negen. En perron tien. Dat is alles.

SylvesterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu