Sylvester

Zweinstein's Verzet

Trix gooit haar hutkoffer dicht. Ze hoort achter zich dat Lily hetzelfde doet. 'Ik ga het wel missen hoor.' Zegt Lily zuchtend. 'Ik ook,' zegt Trix, 'maar het is maar zes weken'. Ze trekt de koffer van haar bed af en sleept hem mee naar het midden van de kamer, waar alle koffers opgestapeld liggen. 'En de hele tijd geen magie', Lily laat zich op haar bed vallen. 'Ja dat wordt zwaar', knikt Trix. Ze gaat op de rand van haar eigen bed tegenover Lily zitten. 'Wat ga je eigenlijk doen van de zomer?' Vraagt Trix. Lily gaat rechtop zitten en bestudeert even haar nagels. 'Ik ga naar Frankrijk met mijn ouders en zus. Gewoon een dreuzelvakantie', antwoordt ze, 'en jij?' 'Ik ga naar huis, maar misschien ook wel naar tante Molly en oom Arthuur. Ze hebben een nieuw huis op het platteland. Ik heb erg veel zin om mijn ouders te zien.' Lily kijkt haar meelevend aan en klapt dan in haar handen. 'Waar wachten we nog op, we moeten zo gaan!' Ze staat op en trekt Trix overeind. 'Lily,' zegt Trix, voordat ze de kamer uitlopen, 'ik wilde even zeggen dat je de afgelopen drie jaar heel veel voor me betekend hebt en dat ik je nooit kwijt wil als vriendin, ook als ik boos op je ben.' Lily glimlacht. 'Ik ook van jou gekkie.' Zegt ze en ze omhelzen elkaar.

Niet veel later lopen de meiden het binnenplein op naar hun andere vrienden en vriendinnen. Marlène, Elise, Pètra, Noa , Eric en Lee hangen over een muurtje links van de deur. Iets verderop staat Esther met Natasha te praten. Trix ziet James, Sirius, Remus en Peter Severus Sneep achternazitten. Lily en Trix lopen naar het groepje bij het muurtje toe. 'Nou jongens,' zegt Eric, 'Dat was het dan weer. Ik kijk wel uit naar de vakantie hoor, even geen toverdranken en verweer tegen de zwarte kunsten.' 'Ik ga jullie wel allemaal heel erg missen!' Zegt Noa. Ze gluurt even opzij naar de vier jongens die Sneep nu te pakken hebben. 'Ach jongens, het is niet het einde van de wereld,' zegt Marlène 'We gaan volgend jaar nog genoeg last van elkaar hebben!' Iedereen moet even lachen. 'Ja, ik weet niet of ik jouw stinkstokken ga missen Trix', zegt Lily . 'Ik ben ook gek op jouw permanente zweetlucht Lily, dat is geen geheim,' zegt Trix daar sarcastisch op terug. De groep lacht opnieuw. 'Maar Pétra spant de kroon, met haar heerlijke shampoo...' Klinkt het achter Marlène. Pétra's gezicht vertrekt, achter het muurtje komen James, Remus, Sirius en Peter tevoorschijn. 'Ja dat was niet zo grappig Potter.' Zegt Pétra nors. 'Ach, trek het je niet aan Rots, hij pest je maar.' Grijnst Sirius. 'Jij bent anders net zo erg Zwarts, ik weet heus wel dat jij dat meel in mijn handdoek had gedaan!' Sirius gniffelt. 'Rustig maar Pétra, wie je liefheeft, die plaagt je.' Zegt Remus om de boel te sussen. 'Meisjes plagen kusjes vragen.' Zegt Trix, alsof het een wijsheid uit een oud boek is. Sirius en James lach verdwijnt. De groep begint te lachen. 'Ja lach maar!' Snauwt James, maar hij kan niet verbergen dat hij zelf ook moet lachen. Trix kijkt opzij naar Lily, maar ze is verdwenen. Vragend kijkt Trix om zich heen waar ze kan zijn. Ze loopt een stukje weg van het groepje Griffoendors en kijkt om de hoek van het muurtje.

Ze ziet Lily neergeknield bij de hoek zitten. Ze lijkt tegen iemand te praten. Trix loopt dichter bij en vangt het gesprek op. '-maakt niet uit, je moet ze gewoon ontwijken, het zijn vreselijke pestkoppen. Ik kan ook niet geloven dat ze ooit in Griffoendor zijn gekomen!' Hoort ze Lily zeggen. 'Maar ik kan er gewoon niet meer tegen, ze lijken me te haten, voor niks!' Hoort ze een snikkende stem zeggen. Trix begrijpt al hoe de vork in de steel zit en vertraagt haar pas.  Ze kijkt achterom en hoort het groepje Griffoendors kakelen. 'Ik zal er de volgende keer voor je zijn. Thuis gaan we weer veel afspreken,' Zegt Lily, 'dan maken we weer Ranja en gaan we aan de waterkant zitten, onder de wilg.' 'Moeten we wel zorgen dat mijn ouders ons niet zien'. Zegt de andere stem, waarvan Trix bijna zeker weet dat het Severus Sneep is. 'Die komen niks te weten. Als het te heftig wordt kom je maar gewoon bij ons slapen, deal?' Zegt Lily. 'Deal.' Is het antwoord. Trix voelt trotsheid opborrelen. Ze is trots op Lily, haar vriendin, die altijd begaan is met anderen en altijd voor iedereen klaarstaat. Ze schrikt wakker uit haar trotse droom als ze een schreeuw van walging hoort. 'Ga weg!' Roept Sneep. Hij is opgestaan. 'Sev!' Roept Lily. 'Zij hoort bij hen, rot op, en vertel maar lekker wat je gehoord hebt, kan je lekker lachen!' Zijn ogen beginnen vol te lopen met tranen. Trix kijkt geschrokken van hem naar Lily en weer terug. 'I-ik wilde nooit-' stamelt ze. 'Ga even weg Trix.' Zegt Lily kalm maar dringend. Te laat. James en Sirius komen al de hoek om gezeild en gaan naast Trix staan. 'Had je wat, Secretus?' Zegt James onderkoeld, 'Of moeten we je nog een keer vervloeken?' 'Nee Potter!' Snauwt Lily, 'Laat hem met rust!' 'Dat bepalen we zelf wel Evers, bedankt.' Zegt James nonchalant. 'Hij liep te schreeuwen tegen Sylvester', sist Peter. Hij is om het hoekje heen gedribbeld en staat nu naast James. 'Doe iets James' piept hij opgewonden. James trekt zijn stok, waardoor Sneep in een reflex hetzelfde doet, maar Lily, Sirius en Trix ook. 'Waag het.' Zegt Lily dreigend tegen de twee jongens en ze kijkt Trix ongelovig aan, 'Trix, wat-' begint ze boos, maar Trix draait zich om richting James en Sirius. 'Rot op.' Zegt ze koel. De jongens kijken haar op hun beurt vragend aan. 'Maar hij schreeuwde naar je,' zegt James tegen haar. 'Hij was bang', zegt Trix terug. 'Sylvestertje doe niet zo raar, kom gewoon met ons mee.' Zegt Sirius, alsof hij drie jaar ouder is dan zij. 'Nee, ik kom niet gewoon mee, en ik kan prima voor mezelf opkomen'. Snauwt ze naar hem. Misschien had ze dat niet moeten doen, maar het maakt haar eigenlijk vrij weinig uit. 'Sylvestertje je weet dat ik je de laatste training misschien tachtig keer tegen de muur aan hebt vervloekt?' Zegt Sirius dreigend. Zijn toon staat Trix niet aan. 'Ja Sylvestertje, pas maar op' zegt James er achter aan. 'Gaan jullie nou ook al tegen haar beginnen!' Zegt Lily boos. 'We pakken jullie in sukkels.' Sist Trix. 'Laat Lily en haar vriend met rust, of ik bezweer jullie op plekken waar jullie het niet willen, en jullie weten hoe goed ik ben in die etterbezwering...' Nu lijken James en Sirius toch niet zo zeker meer van hun zaak. Ze kijken elkaar even aan, maar blijven staan. Het lijkt erop dat James Trix wil vervloeken, als Peter zenuwachtig begint te piepen. 'Anderling!' Brengt hij uit. Iedereen stopt snel hun stokken weg. Trix en Lily kijken James en Sirius hatelijk aan. James lacht schamper en Sirius trekt arrogant zijn neus voor hen op. 'Gered door een professor, volgende keer pakken we je...' Zegt James en hij wijst niet naar Trix en Lily, maar naar Sneep die bang achter de twee meiden staat. '...Secretus.' En zo draaien James en Sirius zich om en verdwijnen. Anderling komt de hoek om en botst bijna tegen James en Sirius aan. Ze kijkt wantrouwig naar de jongens en dan naar Trix, Lily en Sneep. 'Alles goed hier?' Vraagt ze streng. 'Helemaal prima professor.' Zegt Lily glimlachend. Anderling knikt achterdochtig, maar loopt dan weer terug.
'Foei, dat was kantje boord,' zegt Lily, 'gaat het Sev?' Sneep knikt en kijkt Trix vuil aan. 'Je hoeft niet zo vuil te kijken hoor, ik heb je net geholpen, dat had ik niet hoeven doen.' Snuift Trix. 'Dat is waar Sev, misschien moet je haar even bedanken.' Zegt Lily. Sneep knikt nors en mompelt iets wat lijkt op 'bedankt'. Dan omhelst hij Lily en snelt hij weg, naar de andere kant van de binnenplaats, waar de Zwadderichs staan. 'Geen dank hoor!' Roept Trix hem na, 'Rare snuiter.'

In de trein zitten de meiden met z'n allen bij elkaar in de coupé. Ze zien hoe het landschap vlug langs gaat. Ze eten de laatste snoepjes die ze bij Zacharius hebben gekocht en Marlène en Pétra spelen een kaartspel. 'Ik heb het!' Roept Elise ineens. De meiden kijken op. 'Wat weet je?' Vraagt Trix. 'De naam, de naam van de groep!' De meiden leggen hun kaarten weg en kijken haar belangstellend aan. 'Hoe luidt die dan?' Vraagt Pétra. ' Zweinstein's Verzet.' Zegt Elise. Lily begint te knikken. 'Goed idee.' Zegt ze. De anderen knikken ook. 'Zweinstein's Verzet ...' Fluistert Marlène, 'Klinkt cool.'

De trein rolt langzaam het perron binnen. Trix kijkt smachtend naar buiten, en daar ziet ze haar ouders staan, omringt door schouwers. Haar hart maakt een sprongetje. Ze haalt snel Fenix en haar koffer van het bagagerek en sleept hem alvast de coupé uit. 'Ik ga naar mijn ouders meiden.' Zegt Trix. 'Wacht!' Roept Lily. 'Even afscheid nemen, voor ik je niet meer zie!' De trein komt met een schok tot stilstand. Trix en Lily omhelzen elkaar. 'Ik ook!' Zegt Marlène. Ze is als tweede aan de beurt. Één voor een knuffelen de meiden elkaar en Trix voelt zich een beetje droevig. Ze verruilt ten slotte haar ene thuis voor het andere. Ze geven elkaar nog even een flinke groepsknuffel en wensen elkaar een prettige vakantie. 'En ik zorg dat iedereen te weten krijgt dat we vanaf nu Zweinstein's Verzet heten!' Zegt Trix. De andere meisjes geven een instemmend geluidje.
Trix begeeft zich naar de uitgang van de trein. Als ze op de drempel van de deur staat, ziet ze haar ouders recht voor haar staan. Ze rent lachend op hen af, voor zover dat gaat met die grote hutkoffer. Haar vader omarmt haar. 'Trixie, lieverd!' Zegt hij blij. 'Wat heb ik je gemist in die korte tijd!'. Trix geeft hem een kus op zijn wang. 'Ik jou ook papa.' Zegt ze terug. Ze draait zich naar haar moeder. Zij ziet er apart uit. Ze heeft een verdwaalde blik in haar ogen en kijkt Trix aan alsof ze de hele situatie niet begrijpt. 'Mama?' Vraagt Trix aarzelend. Ze kijkt bezorgd opzij naar haar vader, die zijn hoed afneemt. Een aantal omstanders kijken begripvol naar het kleine gezin. 'Trixie, ik-' begint hij. Trix voelt dat haar maag een draai maakt. 'Mama?' Vraagt ze nog een keer aan haar moeder. Die kijkt haar schichtig en verbaasd aan. Ze lijkt iets te willen zeggen en kijkt angstig naar Trix. 'Papa, wat is er met haar?' Vraagt Trix angstig aan haar vader. Ze begrijpt er niks van, waarom doet haar moeder zo raar. 'Mama, ik ben terug, ben je niet blij?' Mevrouw Sylvester kijkt naar meneer Sylvester. Trix strekt haar armen uit om haar te omhelzen, maar mevrouw Sylvester pakt met een angstig gilletje meneer Sylvesters handen vast. 'W-wie is d-dat Henri?' Stottert ze hees. Trix wordt helemaal koud van binnen. 'Papa-' 'Trix, er is iets gebeurt met je moeder.' Zegt meneer Sylvester triest. Hij kijkt even schichtig om zich heen. De schouwers zorgen ervoor dat hij gerust kan praten. 'Op de avond dat jij in het krijsende krot belandde bij Voldemort...' Begint hij. Trix voelt haar hele lichaamswarmte naar haar voeten zakken. 'Op die avond zijn er ook een aantal van zijn handlangers bij ons thuis geweest.' Trix voelt dat ze begint te trillen. Ze kijkt naar haar moeder, die haar gefocust aankijkt, met enorme ogen. 'Wat hebben ze met haar gedaan?' Piept Trix zacht. 'Ze hebben je moeder gemarteld en dat heeft haar geest aangetast. Ze is niet meer, tja, wie ze vroeger was. Je moeder heeft mentale schade opgelopen. Ze verblijft in het St.Holisto's, maar de helers geloven dat ze er weer bovenop kan komen. Dat gaat alleen wel een jaar of tien duren, misschien minder als we geluk hebben.' Meneer Sylvester zucht en kijkt treurig naar zijn vrouw. Trix heeft het gevoel alsof ze om kan vallen. 'En wat nu?' Zegt ze met een trillende stem. 'Nu zul je van de zomer bij mij thuis blijven en als je wilt kan je ook wel naar Tante Molly of je Grootouders. Je kan echter niet zomaar weg zonder het te zeggen, daar is de situatie momenteel te gevaarlijk voor. Als je gewoon de instructies opvolgt komt alles goed.' Meneer Sylvester wrijft over mevrouw Sylvester's handen, waardoor ze kalmeert. 'Ze zal je in de komende tijd wel leren herkennen, geloof me. Het is even wennen, maar het is niet anders.' Zegt meneer Sylvester. 'Maurice, we gaan.' Hij gebaart naar de uitgang. De familie Sylvester vertrekt en gaat een lange en zware zomer tegemoet. Op haar weg naar de uitgang ziet ze Marlène en haar familie naar haar kijken. Ze buigen hun hoofden. Marlène maakt een gebaar dat zoiets betekent als: "schrijf me!". Trix glimlacht kort naar haar. Zo slecht heeft ze zich in tijden niet gevoeld.

Einde boek 1

Mocht je nog niet uitgelezen zijn, ik ben druk bezig met Sylvester 2!
Blijf up to date door mijn account te volgen, of door in de zoekbalk "Sylvester 2" op te zoeken en toe te voegen aan je leeslijst. Ik hoop dat jullie van deel 1 hebben genoten!

-Rox