Part25
~ថ្ងៃថ្មី~
រាងតូចស្ថិតក្នុងសម្លៀកបំពាក់អ្នកជំងឺអង្គុយនៅលើគ្រែក្នុងដៃកាន់សៀវភៅប៉ុន្តែកែវភ្នែកងាករេទៅសម្លឹងមើលឯខាងក្រៅយ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់ម្នាក់ឯង ព្រោះលោកស្រីហ្វារីស៍នឹង ជីហូ បានត្រឡប់ទៅផ្ទះចាស់វិញដើម្បីយករបស់មួយតាមសេចក្តីត្រូវការរបស់ ជីមីន។
«មីន~~» សម្លេងដង្ហើយស្រាលៗរបស់នាងតូចឮឡើងស្របជាមួយការបើកទ្វាបន្ទប់។ ហ្វីយកត្រង់ខ្លួនដៃក្តោបចូលគ្នាដាក់ត្រឹមទ្រូង បង្ហាញទឹកមុខដឹងខុសចំពោះអ្នកចំពោះមុខ។ ជីមីន ងាកមុខមកទាំងមិនបានស្តីអ្វី។
«យើងសុំទោស ហ៊ឹក» នាងដើរចូលទៅខាងក្នុងឲ្យកាន់តែជិតរាងស្តើងរួចនិយាយ គ្រាន់តែចាប់ផ្តើមនាងក៏ចាប់ផ្តើមយំសារជាថ្មី។
«ហ្វី...» ជីមីន ភ្ញាក់ផ្អើលបន្តិចដែរសុខៗនាងស្រាប់តែយំចំពោះមុខខ្លួនដូចនេះ។
«យើងដឹងរឿងទាំងអស់ហើយ ឯងប្រហែលជាស្អប់យើងខ្លាំងណាស់ហើយ អ្ហឹក សុំទោសៗៗពិតមែន»
«...មិនអ៊ីទេ មិនមែនកំហុសឯងទេសុំទោសយើងធ្វើអ៊ី មិនបាច់យំទេណា» ឮនាងនិយាយហើយ ជីមីន បានយកនាងមកឪបរួចលើកដៃអង្អែលខ្នងលួងលោមចិត្ត កុំឲ្យនាងបន្តយំបែបនេះទៀត។
«ហ៊ឹក...»
«ស្តាប់ណា~~យើងមិនបានស្អប់ឯងទេ...ពួកយើងនៅតែជាមិត្តនឹងគ្នារហូតនឹងកុំដាក់សម្ពាធខ្លួនឯងអី...មិនល្អដល់កូនក្នុងផ្ទៃ» រាងតូចចាប់មុខមិត្តជូតទឹកភ្នែកចេញហើយនិយាយទាំងញញឹមនឹងចង្អុលទៅពោះនាងតូចពីចម្ងាយ។
«ចុះជំងឺឯង...មកនៅពេទ្យបានយ៉ាងម៉េច ឈឺធ្ងន់ធ្ងរមែនទេ!»
«អូ!គ្មានអ្វីទេគ្រាន់តែជាជំងឺដែរព្យាបាលលែងបាន»
«ជី...មីន?» ឮហើយនាងតូចចាប់ផ្តើមគាំងចិត្តជាថ្មីសម្លឹងមុខអ្នកជាមិត្តទាំងចិត្តភ័យស្លុតនាងស្តាប់ច្រលំមែនទេ ជំងឺព្យាបាលលែងបានយ៉ាងម៉េច!
«មកពីយើងខ្លួនឯងដែលមិនព្យាបាលរហូតដល់ពេលនេះយើងមិនចង់លាក់បាំងឯងព្រោះមុននឹងក្រោយក៏ដឹងដូចតែគ្នា...យើងមិនចង់ឲ្យអ្នកគ្រប់គ្នាពិបាកចិត្តរយៈពេលដែរនៅសល់ក៏អាចឲ្យអ្នកទាំងអស់គ្នាសប្បាយចិត្ត» ជីមីន ពោលឡើងម្តងមួយម៉ាត់ៗជាមួយស្នាមញញឹមស្រាលៗហាក់ដូចជាមិនមានទុក្ខអ្វីនៅក្នុងចិត្ត។
ESTÁS LEYENDO
ទ្រនុងជីវិត⛓️- 𝐂𝐚𝐠𝐞 𝐨𝐟 𝐋𝐢𝐟𝐞
De Todoការឃុំឃាំងបំបិទសិទ្ធ ទទួលបានការមើលថែយ៉ាងឌិតដល់ដើម្បីទទួលដំណែងយ៉ាងសាកសមនៃទាយាទតែមួយគត់តែក៏ត្រូវបានគៀបសង្កត់ដោយលោកយាយទី១របស់គេ មិត្តភក្តិ ចិត្តគំនិត ស្នេហា គ្មានសិទ្ធិសម្រេចដោយខ្លួនឯងនោះទេ។
