We are backkk😘
İyi okumalaaaar🐾🐾
"Lanet Olsun! O kadar şeyden sonra gelemzler diyordum ama buradalar!!"
"Seul Min anlayamıyorum! Kim bunlar?"
"Ailem Min Ji. Ailem burada!"
Seul Min kuliste mekik dokurken Min Ji onu sakinleştirip olayları anlamaya çalışıyordu.
"E ne güzel işte sana destek olmaya gelmişler."
"Bilmediğin şeyler var. Çıkarları olmasa gelmezlerdi. Vardır muhakkak akıllarında bir şeyler. Benim acilen ablamı bulmam lazım."
Seul Min çıkmaya yeltenecekken Min Ji kolundan kavrayıp onu durdurdu.
"Sen şuan iyi değilsin. Ben bulup getiririm. Sen burada kalıp sakinleşmeye çalış."
"Tamam, ama hızlı ol."
"Merak etme beş dakikakaya getiririm."
Min Ji kulisten çıktığında etraf ana baba günüydü. Her köşede bir televizyon kanalı ve onlarla röportaj yapan modeller veya stilistler vardı. Tüm bu hengamede daha gerilerden gelen bir kadın sesi ona fazlasıyla tanıdık gelmişti ve iç güdüsel olarak sesi takip etmeye başlamıştı. Artık sesi net duymaya başladığında ise adımlarını durdurup konuşmayı dinlemeye başladı.
"Eğer buradan hemen gitmezseniz sizi polis zoruyla gönderirim. Beni birazcık tanıdıysanız biliyorsunuzdur. Dediğimi yapmaktan çekinmem! Ne anne ne de baba değilsiniz bizim gözümüzde ve asla da olmayacaksınız. Şimdi Seul Min ünlü oldu diye onun emeğini sömürmenize asla müsaade etmem! Ya sizi bir daha karşımıza çıkmazsınız ya da çıktığınız anda tekrar uzaklaştırma kararı çıkartırım."
Bu kararlı ve dominant sesin sahibi tabiki Bo-Ra'ydı. Tüm bu konuşmadan sonra yerine oturmayan tek bir taş kalmıştı:Aileleri ne yapmıştı da kızlar onlara bu kadar kızgındı?
"Sizin gibi evlatlara lanet olsun!!"
Kadının iğrendiğini belli eder bir ses tonuyla söyledikleri Bo-Ra'yı gram etkilememiş olacak ki eliyle naş naş işareti yaparak onları gönderdi. Arkasını döndüğünde şaşkınca ona bakan Min Ji'yi görünce ise sadece başıyla beni takip et işareti yapmıştı. Güya Min Ji onu kulise götürecekti ama Min Ji'yi peşinden sürükleyen Bo-Ra olmuştu.
"Ne kadarını duydun bilmiyorum ama biz haklıyız."
Kulise girmeden önce uyarı niteliğinde kurduğu cümle karşısında Min Ji tepki dahi veremeden Bo-Ra içeri girmişti.
"Gittiler mi? Abla, Tanrı aşkına neden gelmişler?!"
"Seul Min bir sakin ol!! Artık yıllar önceki biz değiliz! Ayrıca bunu tahmin etmiştik değil mi?"
"Evet ama cidden gelebileceklerini tahmin etmezdim. Bu kadar yüzsüz olabileceklerini düşünmemiştim."
"Yüzsüzlükte sınır tanımadıklarını tekrar anlamış ve nefretimizi pekiştirmiş olduk bu kadar. Fazla büyütecek bir durum yok. Gönderdim zaten onları merak etme."
Jimin ve Lay ikilisi de kulise daldığında artık saklamanın bir manası olmadığına kanaat getirmişlerdi.
"Seul Min sahne arkasında fenalaştığını söylediler? Neler oldu??"
"İyiyim Lay Bey, şuan çok daha iyiyim."
"Peki neden oldu bu? Çok mu heyecanlanmıştın podyum için?"
"Hayır, podyumla bir alakası yok. Ailemi yıllar sonra ilk defa görünce kötü oldum o kadar."
"İyi de neden görüşmüyordunuz?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hausemate •PJM•
Fanfiction-Bir ev için asla böyle birşey yapmam! +O kadar emin olma derim 🌌🌌🌌🌌🌌🌌🌌🌌 Selam ben Seul-min. Bir anda aklıma gelen bu kurguyu hemen yazmaya başladım ve Bo-Ra admin de hemen fikirleriyle dahil olduu🌟Romantik Komedi tarzında bir kurgu olmasın...