10 NUMARA | BxB

33

Oy ve yorum yapıyoruz, yazarı mutlu ediyoruz.

Devrim'in ağzından*

"Neden gitmek zorundayım ya?!"

Sinirle bağırarak Arel'e döndüğümde kollarını göğsünde birleştirmiş bana bakıyordu. "Özkan abi ile tanışmanı istiyorum? Ne var bunda?" Omuzlarımı düşürerek ona doğru ilerledim ve tam karşısında durarak yüzüne baktım "Benim zaten bir ilişkim var Arel, neden kabullenmiyorsun?"

"Seks ilişkisini var evet ama ben daha iyisini hak ettiğini düşünüyorum." Yok ya, ben bu çocuğu anlamıyordum. Takmıştı işte Akif hocaya, kendi ilişkisinden daha çok dert edinmişti bizi yemin ederim. "Git seviş demiyorum anasını satayım, tanışın lan." Sırf onun dırdırından kurtulmak için gidecektim. Zaten koca herifi kandırmak da yakışmazdı, iki sohbet eder gelirdim. Derin bir nefes aldım ve bedenimi aynaya doğru döndürdüm. Kıyafetimi düzeltirken konuştum "Gideceğim, seninle uğraşamam."

Bunu dememle sırıttı "Birlikte çıkalım, bende Doğukan'ı görmeye gideceğim."

"Siz çıkıyor musunuz lan?" Bir süre sessiz kalarak saçlarını karıştırdı "Yani, bence çıkıyoruz ama bir teklif olmadı henüz." Siz anca sevişin zaten, teklifi ben yaparım yerinize orospu çocukları. Tamam bende hep seks yapıyor olabilirdim ama aramızdaki ilişki böyleydi zaten. Neyse ya, ben haklıyım tamam mı?

İkimizde kapıdan çıktığımızda yine bilindik sokağa doğru ilerliyorduk. İşin tuhaf tarafı Özkan beni arabayla alacaktı ama evinin önünden gideceğimiz için yürüyordum işte. Sadece tanışacak olmamıza rağmen gerilmiştim çünkü adam hakkında hiçbir şey bilmiyordum. Yanlış bir şey dersem ağzımı burnumu kırabilirdi. Ya da direkt onu kendimden uzak tutmak için 'Hey, ben geyim ve hocamla sevişiyoruz.' diyebilirdim. O zaman da daha çok dayak yerdim anasını satayım.

Kapılarının önüne geldiğimizde gözüme ilk olarak beyaz arabanın önünde bekleyen Özkan çarptı. Deri ceket mi giymişti o? Üstelik saçı kısa olmasına rağmen yüzüne yakışıyordu, neden etrafımdaki tüm daddy kişilikler bu kadar yakışıklı olmak zorundaydı? Tanrım beni neyle sınıyorsun bilmiyorum ama libidomu kontrol edemiyorum artık.

Derin bir nefes aldığımda kulağımın dibine fısıldadı Arel "Korkma lan, sen kimleri tavladın." Sorun tavlamakta değildi, orası benim için çocuk oyuncağıydı. Sorun istemediğim bir buluşmaya gidiyor olmam ve karşımdaki adamın bundan haberi olmamasıydı, çünkü o tamamen abi-kardeş ilişkisi ile buluşuyordu. "Hep senin başının altından çıkıyor, eve gidince göstereceğim sana ben." Dişlerinin arasından tehditkâr bir şekilde konuştuğumda Arel gülümseyerek Özkan'a el salladı. "Selamün aleyküm." Yanına vardığımızda adam kısa bir baş selamı vererek "Aleyküm selam, kıvırcık." Dedi. Ardından bakışları bana döndüğünde aynı şekilde baş selamı verdim.

"Tanışmadık." Elini uzatarak bunu dediğinde elini kavradım ve sıktım "Bunun için buradayım." El sıkıştığımızda dudağının kenarı kıvrılmıştı, gülünecek ne vardı lan? Arel binanin kapısına doğru ilerlerken konuştu "Size iyi tanışmalar, hadi ben kaçtım." Yanımızdan hızla kaçtığında benim için gerilim dolu dakikalar başlamıştı.

"Arabaya geçelim." Bunu dedikten sonra arabayı işaret ettiğinde onu takip ettim. Şoför koltuğunda yerini alırken ben de yan koltuğa geçmiştim. Arabayı çalıştırdığında emniyet kemerimi taktım. "Nereye gideceğiz."

"Güzel bir mekâna." Dedi yola bakarak, çok açıklayıcı oldu sağol. Hareket ettiğimizde ellerimi kucağımda birleştirerek bende karşıya baktım. Bu ne saçma bir andı ya? "Gergin gibisin." Bana yönelik konuştuğunda abartılı bir şekilde "Ben mi?" Diye söylendim. Kısa bir süreliğine bana doğru baktı "Yok, eben." İstemsizce dediğine gülerken mal gibi davrandığımı anladım.