ALFA(KIZIL TAŞ LANETI )

HAYKIRIŞ

O sabah icimde saçma bir huzurla uyandımnedensizce gülümseyip aynaya baktım. Parmaklıklara ilerleyip koridora goz gezdirdim aynı çocuk aynı icten gülümseme ile yüzüme baktı.
*****
Leon: günaydın kurt kız.

Lydia: kurt kız mı?!"gülümsedim"

Leon: kurt gibisin pençelerin var. Dişlerin sivri babamın bana anlatığı hikayedeki Alfa'dan farkın yok. Yani o erkekti ve biraz kılıydı ama olsun sen daha güzelsin

Lydia: teşekürler çocuk iltifattı bu sanırsam(!)

*****

İkimizde gülüşmeye basladık bakışları o kadar samimi ve içtendi ki uzun zaman önce kaybettiğim ruhumu hatırlatıyordu. Hafızam ne kadar silinsede orada bir yerde yaşanılanlar hala hafızamın bir köşesinde tokat misali bana çarpıyordu.

*****

Odaya geçip camdan bakarken içeri iki zırhlı aracın girdiğini fark ettim. Icindeki her neyse çok vahşu ve korkmuştu.

*******(
Camdan çekilip yatağa yatağa uzanmak için gecerken koridordaki çığlık sesiyle irkildim. Parmakliklara dogru koştuğumda önüme doğru bir kız yıģıkdı üstündeki ağdan gelen elektirikle acı ile kıvranıyordu. Kafayı çevirdiğim de çocugun korku dolu gözlerle ona baktıgını fark ettim.

Lydia: geç içeri

,Leon: ama

Lydia: "dişlerimi çıkardım" sana geç dedim!!

********
Kafamı kaldırdığımda karşıdaki parmaklıklardan yansımamı gördüm. Gözlerim parlıyordu kırmızı ışık gözümün tüm haresini kaplamıştı. Yerde yatan kızın gözlerine baktım o acıyı hatırlıyordum. Yardım için yalvarıyordu. Gözlerine tekrar baktım.parmaklıkları iki elimle tutup büktüm.

Chars:(hoparlör) küçük kurt içeri gir.

Korkup geri adım attım sonra yerdekinin gözlerine tekrar baktım. Öyle boş boş durup onun ölüşünü izleyemezdim. Yarı eğilmis kafes tellerini biraz daha bükere geçebileceğim hale getirdim. Adım atmamla boynumdaki tasmanın aktive olmasi bir oldu. Elektirik akımıyla yere serildim.kafayi kaldırıp kameraya baktım

******

Chars: ders al küçük köpek. Kafesine dön hemen!!!!!

*******
Tekrar doğruldum. Kızın üzerindeki ağı alip sağ tarafa fırlattım ama vücudum gelen eletiriğe daha fazla dayanamdi olduğum yere çöktüm kız yerde bitik halde yüzüme bakıp gülümsedi. Chars'ın sesi ile tekrar irkildim.

*****

Chars:sen kaşındın köpekcik!!

*******

Boynumdaki tatmanın ışığının yeşile dönmesiyle vücudum ısınmaya başladı sıcaklıktan nefes alamadım. Acı ile yere yığıldım artık kollarım bedenimi taşıyamıyordu. Elleriml tasmayı çekmeye başladım ama pek bir faydası olmadı. Ben yerde kıvranırken chras yanıma geldi bastonunun ucundaki bıçaği çıkardı göğsüme batırdı.

*******

Chars: sen dayanırsın iyileşirsin peki ya o. Kurtarmana değecek ne yaptı!!

*****

Bıçağı çevirmeye başladı bir süre sonra bilincimi kaybettim.

********
Gözlerimi açtığımda kolumda bir serum bağlıydı. Doğrulmayı denedim fakat canımın acısıyla geri yere yapıştım. Kalmayacağımı anladığımda biraz daha dinlenme kararı aldım. Nefes almakta zorlanıyordum. Bir süre daha yattıktan sonra ayağa kalkavak gücü kendimde buldum. doğrulup  parmaklıklara gittim. Ben dışarı bakarken karşı kafesten biri hayretle parmaklıklara yapışıp bağırmaya başladı.

Tina: kalktı!! Uyandı!! Yaşıyorrr!!

*******

Herkes bir anda parmaklıklara yapıştı. Hepsi bana bakıyordu. Ilgiyi fazla sevmediğimden dönüp tekrar yatağa geçtim.

********
Bir süre sonra içeriye Chars ve adamları geldi. Koluma bir bileklik takıp önüma bir dosya bıraktılar.

Lydia: bu ne?

Petro: yarın ekibinle musabakaya çıkıyorsun. Patron bana karşı gelebiliyorsa yeterince büyümüştür dedi

Laf yetistiricek halim dahi yoktu
Kapıyı çarpıp tekrar çıktılar. Yastığa başımı koyup tavana baktım. Bu çilenin daha ne kadar süreceğini düşündüm. Her nefes alışımda ağrıyan kaburgalarım artık cigerlerime batıyordu. Şimdiye kadar yaşadıklarımı düşündüm . Onun bana yaşattıklarını o lağam deliğinde 5 yaşındaki bedenimle hayatta kalmaya çalışışımı 2 yıl boyunca her gün köşeye korku ile çöküp ağlayışımı artık gözümden yaş akmıyordu. 7 yılın ardından ağlamanın acıyı azaltmadığını anlamıştım....