Liderin Kadını

Eğitim

İnci'nin anlatımı

Güven her şeydi. Her binanın temelinin mutlaka sağlam olması gerekirdi. Güvende sevginin arkadaşlığın aşkın ailenin temeliydi. Güven içinde her şeyi barındırırdı. Her şeyin ilk adımıydı. Güvenmeden bir ilişki kurduğun zaman beni aldattı mı? Acaba seviyor mu beni? Duygularımla mı oynuyor? Bir sürü soru insanı içten dışa doğru öldürür sonra da hiç bir şey olmamış gibi ölü vücudu terk edip yeni güvensiz kalpleri vücutları bulurdu.

Araba durduğunda Yavuz'un kapımı açmasını beklemeden kendim açıp indim. Kral Kobranın yuvasındaydık. Sabah uyanıp kahvaltı yaptıktan sonra Denizle çıkmıştık. Eğitimim için yuvaya gelmiştik. Önce dövüş eğitimi sonra silah eğitimi her gün istisnasız eğitim görecektim. Gerçi temel dövüş tekniklerinin bir iki tanesini babam sayesinde öğrenmiştim küçükken.

11 YIL ÖNCE MART AYI...

"Babam arkamdan beni kovalamaya devam ederken nefes nefese kalmıştım. Küçük bacaklarım acımaya başladığında yere çimenlerin üzerine kendimi atıp başımın üstünde duran babama baktım.

"Çok yoruldum baba bacaklarım ağrıyor"

Babam gülümseyerek yanıma uzanıp kollarının arasına minik bedenimi aldığında sıkıca sarıldım.

"Başka bir oyun oynayalım mı miniğim he hem yorulmazsında eğlenceli bir oyun biliyorum ben"

Heyecanla diklenip babama baktığımda babamda doğrulup karşımda oturdu.

"Ne oyunu baba hadi oynayalım hadi hadi"

Heyecanla oturduğum yerden kalkıp minik ellerimle babamın elini tutup kaldırmaya çalışıyordum. Ama çok güçlü o

"Tamam İnci tanem şimdi bu oynayacağımız oyun ileride büyüdüğün zaman da oynayabilirsin"

Babamın da ayağa kalkmasıyla heyecanla oyunu anlatmasını beklemeye başladım."

⚕️⚕️⚕️
O zaman oyunla öğrenmiştim dövüşmeyi oyunla sevdirerek öğretmişti babam. Deponun içine girdiğimizde köşede kum torbası ve dövüş aletleri vardı. Deniz

"Odada dövüş için rahat giyebileceğin kıyafetler var giy gel"

Dediğinde başımı sallayıp odanın kapısına ilerleyip içeri girip kapıyı ardımdan kapattım. Koltuğun üzerinde ki poşetlerden kıyafetleri çıkarıp göz attım. Bunlarla üşürdüm ben. Siyah sporcu taytı ve sporcu atletle kesinlikle üşürdüm.

Kıyafetleri giyip spor ayakkabımın bağcığını bağlayıp diklendim. Çıplak kollarıma çarpan soğuk havayla hafif bir titreme vücudumu esir aldı. Daha fazla vakit kaybetmeden odadan çıktığımda Yavuz ve Deniz köşede durmuş konuşuyordular.

"Giyindim ama ben üşüyorum böyle"

Sesimle birlikte Deniz ve Yavuz konuşmalarını kesip bana döndüler. Deniz

"Çalıştıkça ısınırsın hadi Yavuz başlayın dediğim gibi"

Dediğinde Yavuz başını sallayıp kum torbasının yanında ki yere geçtiğinde bende yanına gittim. Yavuz