Liderin Kadını

Pençe Kızı

1 Ay sonra

İncinin anlatımı

Deniz iyileşiyordu. O videolar fotoğraflar işe yaramıştı. Şuan kendisini toparlamış olsa bile hala seansları sürüyordu. Belki bugün klinikten çıkabilirdi. Heyecanla Denizin odasına girdiğimde yatakta oturmuş elindeki fotoğrafı okşuyordu.

"Denizim ben geldim"

Neşeli sesimle Deniz gözlerini fotoğraftan ayırarak bana baktı. Yüzündeki yorgunluk geçecekti elbette. Bu yorgunluk onca yalan yükün yorgunluğuydu. Şimdi ise o yorgunluğu atlatacaktı yavaş yavaş benimle. Resmen iki buçuk ay olmuştu. Bu zamana kadar dayanmış sabretmişsem tekrara dayanıp sabredebilirim.

"İnci"

Seri adımlarla yanına yaklaşıp sıkaca sarıldım. Başı göğsüme denk geldiği için yüzünü iyice bastırarak sıkıca bana sarıldı. Artık bana tepki veriyordu. Diğer olaylara da arada bir tepki veriyordu. Ama beni en mutlu edeni ise bana tepki vermesiydi.

Her gün yanına gelip konuşuyordum onunla sonra beraber doktorun yanına gidip doktoruyla konuşuyordu. Artık seanslarında bende oluyordum.Deniz benim yanımda biraz daha rahattı. Kasıldığı zaman donuklaştığında ona temas ederek kendine gelmesini sağlıyordum. Söz verdiğim gibi asla yanından ayrılmıyordum.

"Nasılsın bugün. Ben çok mutlu ve heyecanlıyım. Doktor belki seni bugün klinikten çıkmana izin verebilir."

Heyecanlı gözlerle yanına oturduğumda Deniz elindeki fotoğrafa son bir bakış atıp cebine koydu. Bana doğru dönerek gözlerime baktı.

"Mutlu ol sen. Sen mutluysan bende mutluyum"

Zoraki bir şekilde gülümsediğinde ellerini tuttum. Gözlerinin içine sıcacık baktım. Düzelecekti. Düzelecektik. Birlikte başaracağız bunu.

"Ben sen mutlu olursan mutlu olurum. Benim için zoraki bir mutluluk yaşama. Biliyorum iyileşiyorsun ama hala eskisi gibi değilsin. Ben güldüğümde senin gözlerin gülmüyor. Görüyorum bunu"

Derin bir nefes aldı. Bakışları bir süre gözlerimde oyalandı. Sonra yüzümdeki tebessüme uğradı.

"Bende görüyorum İnci. Seninde tebessümün gözlerine ulaşmıyor. Öncekiler gibi gözlerin ışıl ışıl değil."

Sessiz kaldım. Haklıydı. Mutluydum ama bu mutluluğum gözlerime ulaşmıyordu. O tam iyi olmadıkça benim gözlerime ışıltılı gözlerle bakmadıkça benimde mutluluğum gözlerime ulaşmayacaktı. Gözler yalan söylemezdi.

"Bugün anlatacak bir şeyin yok mu"

Konuyu dağıtmak için farklı bir soru sorduğunda kendimi toparlayarak gülümsedim.

"Var var olmaz mı hemen anlatıyorum sana. Berat Arcayla Nazlının arası daha da iyi oldu. Biliyorsun Nazlı gerçeği öğrendikten sonra Berat Arcada öğrendi. Berat Arca Nazlıya hemen kol kanat germek istesede Nazlı geri çekildi. Sonuçta baba tarafından yaralıydı. İşte yavaş yavaş buzlar eridi. Nazlı Berat Arcaya yaklaştı. İki haftadır beraber kalıyorlar bir birlerine alışmak için"