Liderin Kadını

Deniz'den part IX

Bölüm biraz geçikmiş olabilir. Keyifli okumalar oy ve yorum yapmayı unutmayın.⚕️

Deniz'in anlatımı

Dün İncinin arabada dediği ağır sözlerden sonra gece boyu uyumamıştım. Merhametini yok ettiğim kalbimi kendi özüne getirmişti. Ilımlı davranacaktım artık. İncini üzmemek için kendimle çevreyle savaşacağım. En çokta kendimle zor olacak ama başarmam gerekti.

Kendi ellerimle yok ettiğim vicdanımı kendi ellerimle tekrar yaratmalıydım. İnsan kendi yok ettiği vicdanı eskisi gibi yaratabilir miydi? Bunun için çabalayacaktım. Yatak odasına girdiğimizde İnci yoktu. Giyinme odasına baktığımda da yoktu. Terasta olmalıydı o zaman.

Terasın kapısını açtığımda koltukta oturmuş İnciyi gördüm. Hava soğuktu. Hasta olacaktı ne diye soğukta oturuyordu. 'Sakin ol Deniz hava almak istemiş anlayışlı ol' kendimi telkin ederek seslendim.

"İnci"

İnci transtan çıkmış gibi irkildiğinde kendime kızdım. Korkutmuştum. Zaten hep yaptığım şey değil miydi. Korkutup tehdit etmem. Sürekli ona bunu yapmıştım. Hak etmediği halde.

"Efendim"

Dediğinde sesi yorgundu. Onu yoruyordum. Onu üzüp kırıyordum. Bıraksam hemen gidecekti. Buna müsade edemezdim.

"Ne yapıyorsun burada yatakta niye değilsin"

Dediğimde kaşlarını çatıp baktı. Ne demiştim de kızmıştı.

"Hesap vermek zorunda mıyım?"

Dediğinde sakin olmaya devam ettim. Hesap sormuyordum soru soruyordum ama hala inatla alışmıyordu bana. Ben ılımlı davranmak istedikçe izin vermiyordu. Tavırlarıyla ve de sözleriyle.

"Artık bana alışmalısın İnci dediklerime emirlerime çünkü sen benim kadınımsın"

Dediğimde gülmeye başladı. Kaşlarımı çatıp bakmaya başladım. Komik bir şey dememiştim ona.

"Hangi kadından bahsediyorsun zorla damgalayıp kadınından mı kumar borcu karşılığında aldığın kadından mı hangisinden bahsediyorsun ben ortada sana ait bir kadın görmüyorum."

Dediğinde daha fazla kendimi tutamadım. Ilımlı olmaya çalışıyordum ama olmuyordu. Yardımcı olmuyordu bana.

"Evet zorla dövme yapıp kadınım ettim evet kumar borcu karşılığısın ama unutma seni bana annen verdi borcu karşılığı zorla dövme yaptım. Sana gel dövme yapalım kadınım ol desem kabul mü edeceksin ha söylesene"

Dedim. Bu sözleri demek istemiyordum. Ama öfkeyle söyledim artık. Öfkeyle söylenmiş sözlerim kırdı bir kez daha İnciyi. Bir kez bir kez daha öfkeme yenik düştüm. Öfkem benim zaafımdı.

İnci koltuktan kalkıp karşıma geçti. Öfkeli ve kırgındı.

"Söylesene neden istiyorsun bunu kadının olmamı neden istiyorsun"

Dediğinde sustum. Neden mi istiyordum. Önce sorsaydı. İntikamım babasını yok etmek için derdim. Şimdi ise ne için bende karıştırıyorum. Sevdiğim için mi intikamım için mi. Ama iki neden de bir birine uç noktalar. Bu noktalardan biri olmayacaktı. Yoksa dengem bozulacak. Ama hala belli değil. Hangi uç noktanın nedenim olduğu. Kendimden de şüphe ediyorum artık.