Liderin Kadını

Deniz'den part IV

Deniz'in anlatımı

Acı acı yer yerdeydi zihnimde bedenimde ve en çokta ruhumda işleniyordu. Sevgisiz büyüyen bir çocuğun ruhu kanıyordu. Ve her şeye gücü yeten benim. Anne sevgisinden mahrum kalmış ufak Deniz'in acılarına yetmiyordu. Annemin nefret ettiği minik Deniz kimseye zararı olmayan minik Deniz'in kanayan ruhu acı veriyordu.

Annemin sevgisini değil de nefretini kazanmıştım. Daha karnında bir bebekken. Benden kurtulmaya çalışmıştı. Ama inatçı küçük ruhum izin vermemişti. Keşke verseydi. En azından belki öyle severdi beni. Daha masumken sevmedi beni nefret etti. Şimdi sevmeseydi nefret etseydi kabullenirdim. Çünkü masum değildim ben.

Yarı bilincim açık şekilde üstümde ki pikeyi sıkıyordum. Sanki acı geçecekmiş gibi. Alnımda hissettiğim soğuklukla ruhumda ki acı hafiflemişti. Sonra tek tek vücuduma bırakılan serin şeyler rahatlamıştım. Burnumu keskin sirkenin kokusu geliyordu.

"Deniz Deniz uyan"

Kulağıma gelen İncinin sesiyle aralanmayan gözlerimi aralamaya çabaladım. Uyanıktım. Gözlerimi kısık bir şekilde araladığımda gözlerimin odağında İncinin endişeli gözleri girdi. Sahi ne zamandan beri doğru dürüst biri benim için endişelenmişti. Sadece Yavuz ve Babam.

"Ateşin var düşmüyor ne yapabiliriz Yavuz da yok"

Dediğinde yutkundum. Boğazımda ki kuruluğu geçirmek için.

"Duş duş alayım"

Deyip doğrulmaya çalıştığımda omzum acımıştı. Acınası haldeydim. İncinin soğuk elini sırtımda hissetmemle yerimde dikleştim.

"Duş olmaz sargın var"

Dediğinde gözlerimi devirdim. İlk defa kurşun yememiştim. Şu sikik! Yavuz nerdeydi. Vurulduğum zaman yanımda olan piç şuan ortalıkta yoktu.

"Duş alacağım"

Dediğimde bir şey demeden yataktan çıkmama yardım etti. Ayakta durmakta zorlanıyordum. Güçsüz olmaktan nefret ediyordum. Aciz olmaktan da. Kolumu İnciye attığımda sessiz bir şekilde odadan çıkıp  merdivenleri inip banyoya geldik. İncinin yardımıyla küvete girdiğimde

"Sen duşunu al ben kapıdayım"

Diyip banyodan çıktığında üstümde ki eşofmanı sargıyı umursamadan buz gibi soğuk suyu açtım. Su tanecikleri vücuduma akın ettiğinde soğuk suyla dişlerimi sıktım. Bütün düşünceler anılar beynime akın ediyor ve bir kaos ortamı oluşturuyordu. Doğru düzgün uyumadığım için vücudum dirençsiz olmuştu.

Bilincim gidip gelmesiyle suyu kapattığımda elim yanımda duran şampuanı devirmişti. Soluklarım hızlanmıştı. Banyo kapısına vurulup

"Deniz"

Diyen İnciyle dikleşmek istesemde başarılı olamamıştım. Omzum zorluyordu beni toparlanmam gerekti. Gözlerim kapadığı zaman banyonun kapısı açılmıştı. 

"Deniz ne oldu o ses neydi"

İncinin sesiyle gözlerimi aralayıp yüzüne baktım. Uyumalıydım en azından böylede olsa dinlenmiş oluyordum. Şuan ateşim vardı bu beni güçsüz kılıyordu.