Part...3

2.3K 151 31
                                    

For Unicode

အဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့ရန်ဖြစ်နေကြတဲ့ ဒီနေရာ။လမ်းကြို၊လမ်းကြား ကျဉ်းကျဉ်းကျပ်ကျပ်နေရာမှာ ရန်ဖြစ်နေကြတဲ့အတွက် နံရံမှာလည်း သွေးစအချို့က လှလှပပစွန်းထင်းလို့။ရှုံးနိမ့်သူအတွက်တော့ နံရံခပ်ကြီးကြီးက အပြစ်ပေးခံရမဲ့  ကြိုးစင်ကြီးသဖွယ်။

"ခွေးမသား...မင်းလောက်နဲ့ ငါ့ကိုနိုင်မယ်ထင်နေလား"

Jung kook ဒေါသတွေနဲ့ တစ်ဖက်လူကို နံရံနဲ့ပစ်ဆောင့်ချလိုက်တော့ ခေါင်းက သွေးတွေ ဖြာကနဲထွက်လာသည်။ခြေထောက်တောင်ကောင်းကောင်းမထောက်နိုင်တော့တဲ့ ထိုလူက ဘေးက အမှိုက်ပုံးအိတ်တွေနဲ့တိုက်ပြီး လဲကျသွားသည်။ပြန်ထလာနိုင်စွမ်းကတော့ မရှိ။

"အဟက်...ဒီနေ့အဖို့တော့ကောင်းကောင်းအိပ်လိုက်ပါအုံး"

ရွှီ...ရွှီ...

"ဟေ့ကောင်တွေရပ်စမ်း"

Jung kook လဲကျနေတဲ့လူတွေကိုထားခဲ့ပြီး သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့တိုက်ခိုက်နေတဲ့ တခြားလူ​တွေကို ထိုးနှက်ဖို့လုပ်တုန်း ရဲတွေရောက်လာတာကြောင့်
အားလုံး နေရာက ထွက်ပြေးရသည်။

"တောက်... ဘယ်သူတောင်းစား တိုင်လိုက်တာလဲမသိဘူး...ရဲတွေလာနေပြီ...Seok jinတို့...သူတို့ကိုထားခဲ့တော့"

Jung kook က Seok jinနဲ့Ho seok ကို အသိပေးရင်း မြေပေါ်ကျနေတဲ့ ဦးထုပ်အနက်လေးကို ခပ်ငိုက်ငိုက်စောင်းပြီးထွက်ပြေးလိုက်သည်။

ကိုယ့်ဦးတည်ရာနဲ့ကိုယ် ထွက်ပြေးတာဖြစ်လို့ သုံးယောက်သုံးလမ်းဖြစ်နေသည်။နောက်ကရဲတွေကလည်း မှီအောင်ကျမလိုက်နိုင်ဘဲ တရွှီရွှီနဲ့ အသံပေးနေလေရဲ့။

ရဲတွေကို မျက်ခြေဖျက်ပြီး Jung kook ဟိုလမ်းဒီလမ်းကွေ့ပတ်ပြေးနေသည်။

ပြေးရင်းလွှားရင်း ဘယ်နေရာရောက်နေပြီလဲဆိုတာ စူးစမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူသောက်နေကျ Cafeဆိုင်ကိုသွားတဲ့လမ်းပင် ရောက်နေလေပြီ။

လူအုပ်ကြားမှာ ဝင်ရောရင်း ခပ်တည်တည်ပဲလမ်းလျှောက်ကာ ဆိုင်ထဲဝင်လိုက်တော့ သာယာတဲ့ခေါင်းလောင်းသံလေးနဲ့အတူ အသံလေးတစ်သံထွက်ပေါ်လာသည်။ဝိုင်းတစ်ဝိုင်းကငွေရှင်းတာကို လက်ခံယူနေတဲ့ကောင်လေးက 'ကြိုဆိုပါတယ်' ဆိုတဲ့စကားကို နားဝင်ချိုမြစွာ ဆိုလေ၏။

We and Our cafe(Completed)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt