Part...10

1.6K 109 7
                                    

For Unicode

စိတ်ကောက်ပြီး ဆိုင်ကို ရောက်မလာတော့သည့် ညီငယ်လေးကို သူချော့ရအုံးမည်။
တစ်ဝိုင်းကျွေးပါ့မယ်လို့ ပြောထားတာတောင် ပေါ်မလာသည့် Jiminဟာ သူ့ကို အတည်ကြီး စိတ်ဆိုးနေပုံပင်။

ဒီလိုဆိုမှ ဂျစ်ပစီလေးလည်း ဒီနေ့ပေါ်မလာသည်ကို သတိရမိသည်။မနက်ကလည်းမလာ၊နေ့လည်မှာလည်း မတွေ့ရ။အခုထိတောင် ပေါ်မလာတာက ဟုတ်တော့မဟုတ်သေး။အလုပ်များ ရှုပ်နေသလား၊နေများမကောင်းလို့လား။

Jeon Jung Kookဆိုတဲ့ ကောင်ဆိုးလေးကို မျှော်နေမိသည့် သူ့ကိုယ်သူလည်း နားမလည်နိုင်ပါ။အင်း ဒါလည်း ဖြစ်သင့်ပါတယ်။သုံးလလုံးလုံး တစ်ရက်မပျက် သူ့အနားမှာ ရှိနေခဲ့သည့် ကောင်လေးကို မတွေ့ရလို့ ရုတ်တရက် မျှော်လိုက်မိတာ သူ့အမှားတော့ မဟုတ်ပါဘူး။သံယောဇဉ်မမည်တဲ့ သံယောဇဉ်လေးပေါ့။

ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီလူဆိုးလေးကို သူဝေးဝေးရှောင်ရမည်။Jeon Jung Kookက သိပ်ကို အန္တရာယ်များလွန်းတယ်လေ။

"Tae hyungရေ (၇)နာရီ ထိုးကာနီးပြီနော်"

ဟုတ်ပါရဲ့ (၇)နာရီတောင် မတ်တင်းပြီပဲ။NamJoon hyungပြောမှ နာရီကြည့်မိတော့တယ်။

"ဒါဆိုရင် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကြတာပေါ့"

သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေရင်း ဆိုင်ပြင်ကုိ တကြည့်ကြည့်လုပ်နေသည့် Tae hyungကို NamJoon သတိထားမိသည်။သက်ပြင်းချရင်း မသိချင်ယောင်ဆောင်ဖို့ ကြိုးစားမိပေမယ့် Tae hyungပြောလိုက်သည့် စကားကြောင့် သူ့မထိန်းနိုင်စွာပင် မျက်နှာပျက်မိသည်။

"Hyungပြန်နှင့်လေ။ကျွန်တော် မုန့်လေးနည်းနည်း ကြိုလုပ်ထားမလို့။ခဏနေမှပဲ ပြန်တော့မယ်"

"Tae hyung တစ်ယောက်ယောက်ကို စောင့်နေတာလား"

သူ့အမေးကြောင့် သူခိုးလူမိသွားသလို ရှိုးတိုးရှန့်တန့်ဖြစ်သွားသည့် Tae hyung၏မျက်နှာကို သူအကဲခတ်မိလိုက်ပါသည်။

ဘာလို့ ဒီလောက်တောင် အမူအယာပျက်နေရတာလဲ ကောင်လေးရယ်။Hyungကတော့ မင်းကို Jeon Jung Kookနဲ့ လုံးဝ စိတ်မချနိုင်ဘူး။မင်းက ဖြူစင်လွန်းတော့ အရောင်ဆိုးဖို့ လွယ်ကူလွန်းတယ် ကလေးရဲ့။

We and Our cafe(Completed)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن