L O V E and L I E S ♡

CHAPTER 5

"Wait for me to fetch you , wag kang susubok na magcommute uli , naiintindihan mo ba? "
ani ni Xander sa kanya. Kasalukuyan silang nagbyahe papuntang hospital kung saan sya nagtatrabaho
.  Yes! She's going back to work after three weeks na naka leave. Ang usapan 3 days lang but Xander make it three weeks . Hindi nya alam kung paano nito napapayag ang head nila sa tagal ba na nakaleave sya.

"Xander Im fine, alam mo iisipin ko talaga na nagwoworry ka sakin".

"Fine? Said the girl who lost conciousness while waiting for a taxi."

Ngumuso sya sa sinabi nito. Sa three weeks na magkasama sila unti-unti nya itong nakilala. He's sweet. Naturally sweet. Somehow she enjoyed being married with him. But their marriage only lasts for six months. After that wala na.  So dapat ididistansya nya ang sarili sa lalaki.

"Wait for me and dont do anything stupid".
Maowtoridad nitong sabi sa kanya.

"Fine.. fine.. you win". Pero sana naman wag mo kong sanayin na nandyan ka palagi para sakin."

Napakunot ang noo nito sa sinabi nya.

"Bakit?"

"Its almost a month na tayong kasal Xander! Limang buwan nalang ang hihintayin at maghihiwalay na tayo".

Hindi ito nagsalita sa sinabi nya. Hindi nlang din sya nagsalita at itinoon ang pansin sa labas hanggang sa makarating sila sa hospital.

"You want to ged rid of me that much?" naudlot ang pagbukas nya ng pintuan ng magsalita ito.
"Kakakasal palang natin pero iniisip muna kong paano at kailan tayo maghihiwalay , ganyan ka ba kagalit sa akin ?"

"Dont start with me Xander , baka masaktan ka lang sa sagot ko. "

Ngumiti ito. Ngiting hindi na naman umabot sa mga mata nito.  Bakit ganun tuwing nakikita nya ang mata nito parang natutunaw ang galit na pilit nyang itinanim para rito.

"Fine!! Just remember the rule! No other man".

"I know. I gotta go. " akmang lalabas na sya ng may maalala. "Paano mo nalaman na dito ako nagtatrabaho ? Hindi ko naman nabanggit sayu kung saang hospital ako nagtatrabaho ahh."

"I just know. Bye Cha. Take care of yourself and wait for me later. Okay?"

Tumango sya . Bababa na sana sya ng hinawakan nito ang kamay nya. Nagtakang nilingon nya ito pero nagulat sya sa sunod nitong ginawa.
Dali dali nyang binuksan ang pintuan ng sasakyan saka tumakbong papasok sa hospital. Nang makapasok na sya saka nya kinalma ang sarili. Ang lakas ng tibok ng puso nya. Pakiramdam nya umakyat lahat ng dugo sa kanyang mukha sa init ng nararamdam nya.

"Hoooooyyy bruha".

"Ayy palaka". Gulat na sabi nya.  Nakataas ang isang kilay ni Sab ng malingunan nya ito.

"Ohh salamat ha. Bumalik ka lang sa bakasyon mo tinawag muna akong palaka. Oh sige. Ikaw na ang blooming at relax na relax sa bakasyon mong halos isang buwan."

"Ginulat mo ako. Aba!  May pasalubong ako sayu. Ayaw mo?"

Umirap ito sa sinabi nya .

"Wag mo akong daanin sa pasalubong. Peroo hihi ano yan? Yung groom mo ba yan? Ibinigay mo na ba sa akin?"

"Sapak Sab  baka gusto mo ito nlang pasalubong ko sayu."

Ngumiti ito ng mapanukso sa kanya.

"Oy... oy... possessive. So kumusta na , tagal mong nawala , namiss kaya kita. "

"Ako din . Kaya lang masyado akong busy eh. " Mamaya ko nlang ibigay pasalubong mo ahh.  "

Tumango ito at nagsimula na silang magtrabaho. May iba na kinukumusta sya kasi ang tagal daw nyang nawala.  Napatingin sya sa kamay nya. Hindi nya sinoot ang dalawa ng singsing. Ayaw nyang may makaalam na may asawa na sya.  Nang dumating ang lunch sabay na silang lumabas ni Sab papuntang restaurant kung saan sila madalas na kumain.  Habang hinihintay ang kanilang order biglang tumunog ang phone nya.