L O V E and L I E S ♡

CHAPTER 20

Naglalakad si Chandria sa lugar kung saan hindi pamilyar sa kanya,  hindi nya alam kung nasaan sya. She think she was lost at hindi niya alam kung bakit sya nandito.
Patuloy lang sya sa paglalakad hanggang sa may sasakyang huminto sa harap niya.

"Maam Riya, nandito ka lang pala. Kanina ka pa namin hinahanap, nag alala na ang iyong lola at mama." Anang isang lalaki. Kilala niya ito. Ito ang family driver nila.
Inalalayan sya ng lalaki na makapasok sa sasakyan. Habang binaybay ang daan pauwi, may nahagip ang kanyang mga mata. What are they doing??

"Manong, stop the car. Just a minute,please??"
Walang nagawa ang driver ng ihinto nito ang sasakyan. Bumaba sya at pinuntahan ang mga taong nandon. For God sake, they are not a child anymore ,they are already teen to bully someone.

"Hey". Tawag pansin nya sa mga ito.  Lumingon naman ito sa kanya at nagbigay daan.  She looked at the boy who's sitting on the ground. Nakatingala ito sa kanya. He has gray eyes. Wow!! Kahit nakasuot ito ng salamin, kita nya parin ang magaganda nitong mata. Is he half or something??  She offered her hand to him, hindi nito tinanggap at tiningnan lang sya.

"Come on".

Alanganing tinanggap ng lalaki ang kamay nya .  Nang makatayo na ito binalingan nya ang mga taong nambully dito.

"My God , why are you guys so immature,grow up! You are not a child anymore. Tssk, .! " inarapan nya ang mga ito at hinila ang lalaking tinulangan nya papunta sa sasakyan nila.

"Thank you" . Anito at tumalikod na. Nagpigil sya ng inis. Arrgh . Padabog syang pumasok ng sasakyan.

"Argh! How dare him. After what I did to him, may gana pa syang talikuran ako. Thank you, pwes kainin nya yang thank you,nya.! "

"Baka naman ho nahihiya lang sayu maam".

"Argh! I hate him. "

Hindi nalang nagsalita ang driver nila at hinayaan syang maglabas ng sama ng loob. She composed herself, ayaw niyang makita ng mama at papa nya ang mukha niyang nakasimangot. And then she thinks her boyfriend, Cedric. One month nlang at anniversary na nila. She's thankful na suportado sila ng magulang niya, ano pa bang hihilingin nya, she has everything.
Masasabi niyang ang swerte swerte niya. Kompleto na ang buhay niya. May mapagmahal siyang magulang, mabait na kapatid at higit sa lahat may mapagmahal syang boyfriend. She felt complete until their anniversary when she was planning to suprise him pero siya pala itong nasurprisa . He cheated on her . Sapat na ang nakita nya para mawasak ang pagtitiwala niya rito. She gave him love, but he cheated on her on return. Ang akala niyang perpektong relasyon, akala niya lang pala. She cried, almost every night, asking, bakit hindi pa sya sapat. She had it all, money and looks.
After a month of avoiding him she realized something, bakit sya ang magtatago?? Wala siyang kasalanan. From home school, ay nagpasya ulit syang pumasok, and then she saw him. Masakit pa rin pala kaya umiwas sya but its too late, kasi nakita na sya nito.

"Chandria. Lets talk,let me explain".  Tumingin sya sa kaharap. He look mess.

"Explain?? For what?? Nakita ko na! Im not blind, wala ka nang dapat ipaliwanag sa akin." Akmang lalagpasan niya ito ng hinawakan nito ang kamay niya.

"Dont touch me,nandidiri ako sayo. Ang kapal ng mukha mong magpakita pa sa akin, pagkatapos ng ginawa ko para sayu."

"Chandria Im sorry okay?? I know I was wrong pero natukso lang ako, I know if I asked you about that thing, alam ko hindi ka papayag."

Hindi na nya napigilan ang sariling hindi sampalin ang kaharap. Ang kapal ng mukha nito. Sobrang kapal.

"Im glad you didnt asked me about that thing,  dahil hindi ka karapat dapat na pagbibigyan ko non. Isa kang gago,magsama kayo ng babae mo."