Bölüm 1

33 4 6
                                    


Akşamın altısı. Trençkotlu adamın ayak sesi boş sokaklarda yankılanıyordu. Daha erken olduğunu düşünebilirsiniz ama mantıklı bir insan böyle bir dünyada hava karardıktan sonra dışarıda dolaşmaz. Uzun trençkot giyen adam mı? O Chad, mantıklı düşünmeyi bırakalı çok oldu.

Chad'in adımlarından ürken bir rattata önce çöp tenekesinin kenarına sonra yere sıçradı. Cıyaklayarak uzaklaşırken teneke güm diye yere çarptı. Çıkan ses Chad'i bile ürkütmüştü.

"Kim var orda?"

Hemen önündeki binanın köşesinden bir kelle çıktı. Sonra bir başkası daha. Bu biri uzun dalgalı saçlıydı. İki Roket Takımı üyesi. Henüz 16-17 yaşlarında bir oğlanla bir kız. Chad yanlarına vardığında kızın duvara yaslanmış, oğlanın da yüzü ona dönük olarak ne yaptıklarını sormadı. Bunun yerine sessizce bekledi.

"İzin belgen varsa göstersen iyi olur ihtiyar."

İhtiyar mı? Hadi ama Chad henüz 23 yaşındaydı. Elini cebine atıp bir kart çıkardı. Kartı alan oğlan cebinden küçük bir fener çıkarıp yazıları inceledi. Ardından feneri Chad'in yüzüne tuttu. Chad yüzüne vuran ışıktan gözlerini kaçırdı. Kahverengi kirli sakal, kahverengi dalgalı saçlar, mavi gözler... Evet adam resimdeki yakışıklının tıpatıp aynısıydı. Oğlan kartı adama geri uzattı.

"Peki geçebilirsin."

Chad onaylar anlamda başını sallayıp yoluna devam etti. Uzaklaşırken oğlan Chad'in anlayamayacağı kadar kısık seste bir şeyler söyledi ve kız güldü. Ah şu gençler... Chad istemsizce avucunu sıktı. Deri eldivenleri gıcırdadı.


7 Yıl Önce...

"Ve sonra ona dedim ki Charizard ejderha tipi değil seni sersem. Buz saldırın bu yüzden işe yaramadı."

"Hahahaa...."

Clara... O güldüğü zaman bütün dünya gülerdi. Beresinin altından alnına dökülen kızıl saçları ve zümrüt yeşili gözleri vardı. Bir süredir Chad'in görev arkadaşıydı ve Roket Takımına katıldıktan sonra... Hayır! Bütün hayatı boyunca gördüğü en güzel şeydi. Chad'in belinde cızırdayan telsiz eğlencelerini böldü.

"Zubat 4... Arbok 1..."

"Ah bu biziz Chad."

Chad telsizin mandalına basıp konuştu.

"Arbok 1... Zubat 4..."

"Her şey yolunda mı Zubat 4?"

"Bir sorun yok Arbok 1."

"Devriyeler sizin bölgenize şüpheli bir şahıs görmüş Zubat 4."

"Kimseyi görmedik Arbok 1."

"Etrafı kolaçan edin Zubat 4. İşe de iki sokak aşağınızdaki boş depodan başlayın."

"Emredersin Arbok 1."

İki Roket Takımı üyesi gecenin karanlığında denilen depoya vardı. Duvarları paslı metal saçlardan yapılmıştı ve önündeki kepenk açıktı. Gecenin karanlığında ürkütücü görünüyordu. Chad ile Clara el fenerlerini yakıp kapıdan içeri girdiler. İçerisi çok karanlıktı, el fenerlerinin de pek yardımcı olduğu söylenemezdi. Chad daha fazla ilerlemeye çekindi.

"Hey! İçerde kimse var mı?"

Ses yoktu. Ama Chad tuhaf bir tıslama duyduğuna yemin edebilirdi. Depoda sanki iri cüsseli bir şey hareket etmişti. Ensesinde soğukluk hissetti. Yine de Clara'nın yanında cesur davranmaya çalışıyordu.

"Kimse var mı dedim!"

"Canınız cehenneme roket piçleri!"

Chad ile Clara el fenerlerini tam da sesin geldiği yere tuttular. İşte tam karşılarındaydı. Mor saçlı kısa boylu bir adam. Atkısıyla ağzını kapattığından yüzü tam görülemiyordu. Gözleri ise kin doluydu. Hemen önündeyse o canavar vardı. Boğum boğum mor bedeniyle dev bir drapion!

Chad hemen poketopuna davrandı.

"Git Raticate!"

Clara da öyle yaptı.

"Git Golbat!"

Poketopları karanlıkta patladı. Işıkları bir saniyeliğine karanlık depoyu aydınlattı.

"Raticate... Hiper Isırık!"

"Golbat! Hayat Em!"

İki pokemon aynı anda drapiona atıldılar.

"Drapion... Kıskaçlarınla onları yakala."

Drapion'un kıskaçları uzadı ve iki pokemonu da karınlarından yakaladı. Pokemonlar acıyla cığlık attılar. Drapion'un eğitmeni bir elini öne uzatıp parmaklarını sıktı.

"Onları sık Drapion."

Raticate ile Golbat kıskaçlardan kurtulmak için çığlık çığlığa çırpındılar... çırpındılar... Ama kıskaçlar gittikçe daraldı.

"Şimdi onları yere çarp."

Chad çaresizce elini öne uzatıp "Yapma." diyebildi. Ama karşısındaki adam onu duymuyordu bile. Drapion büyük bir hiddetle kıskacında tuttuğu pokemonları yere çarptı. Deponun saç duvarları zangırdadı. Ve bir daha... Ve bir daha... Yere çarpmayı bıraktığında kıskaçlarındaki iki pokemon da hareketsizdi. Bayılmışlar mıydı? Ölmüşler miydi? Drapion, Raticate ile Golbat'ı Roket Takımı üyelerinin önüne fırlattı. Pokemonlar kanlar içindeydi. Chad ne yapacağını bilmiyordu. Clara da öyle. Kekeleyerek konuştu.

"Gö-görünüşe göre se-sen kazandın."

"Maç yaptığımızı mı sanıyorsunuz?"

"A-anlamadım." dedi Clara.

Adam sesini yükselterek tekrarladı.

"Dedim ki... maç yaptığımızı mı sanıyorsunuz? Bu bir savaş!"

Clara ile Chad birbirlerine baktılar. Sonra ikisi birden ellerini yavaşça havaya kaldırdı.

"O zaman teslim oluyoruz." dedi Chad.

Adamın sert bakışlarında en ufak bir yumuşama olmadı.

"Ben polis değilim. Ben yargıcım! Drapion! Zehirli İğneler."

Dev akrep kıskaçlarını Chad ile Clara'ya doğrulttu. İkisi de elleri havada bir birlerine bir pokemona baktılar. Ne olduğunu anlamaya çalışıyorlardı. Korkmuşlardı. Drapion'un kıskaçlarının ortasında birer mavi çıkıntı belirdi. Uçları sivriydi, inceciklerdi. Karanlıkta solgun mor bir ışıkla parlıyorlardı.

"Bırak!"

Zehirli iğneler havada uçarken Chad gözlerini kapadı ve elleriyle kendini korumaya çalıştı. Derken birisi onu itti ve yere düştü. Dönüp baktığında Clara'yı yanında yerde yatarken gördü. Tam göğsüne mor bir ok saplanmıştı.

"Clara!"

Kızın yanına diz çöktü. Kızın beresi düşmüş kızıl saçları başının etrafına dağılmıştı. Ağzından kan geliyor, zor soluyordu.

"Chad..."

Chad ne yapacağını bilmiyordu. Clara'nın elini tuttu. Küçücük eli yapış yapıştı. Chad dişlerini sıktı, öfkeyle adama döndü. Adam ise etkilenmişe benzemiyordu. Gözleri hala kin doluydu. Sesinde alaycı bir ton vardı.

"Acınası... Drapion!"

Deponun kapısından ayak sesleri geldi. Bir grup insan koşarak içeri daldılar. Siyah üniformalarının üzerinde kırmızı birer "R" harfi vardı. İçerinden birisi diğerlerine emrediyordu.

"Koşun! Siyah İnci burada! Onu elinizden kaçırmayın!"

Chad tekrar katilin olduğu yere baktığında yoktu. Sağda solda patlayan poketoplarının ışığı Clara'nın yüzünü aydınlattı. Ama kızın göz kapakları ışığa tepki vermiyordu. Bir el Chad'in omzuna dokundu. Yaşça büyük bir Roket Takımı üyesiydi. Chad'e olumsuz anlamda başını salladı.

"Ölmüş evlat."

Pokemon - Chad'in DileğiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin