Querencia (Takeo Brothers Series #1)

18

Chapter 18: Ever

Gabi nang nabulabog ako sa tawag ni Mommy habang nilalagay ko ang aking maduming damit sa washing machine. I picked it up and was greeted by Mommy's shout.

"Dinnese, ano 'tong narinig kong balita? Ikakasal ka na kay Riyuji Takeo?!" Mommy's voice echoed on the other line as I put it on loud speaker.

I can't pecify if Mommy is fuming mad or feverish. Natahimik ako nang ilang segundo at napatitig sa basket ng aking damit. Hindi ko alam kung paano sasagutin si Mommy.

"Galit k-ka po ba?" I uttered. Humigpit ang kapit ko sa gilid ng washing machine at tinanaw ang cellphone na nakapatong sa ibabaw ng takip ng toilet bowl.

"Of course not! Bakit naman ako magagalit?! I'm so happy when that Takeo visits me here in Bohol! Nagulat ako dahil pinuntahan niya talaga ako rito para hingin ang kamay mo!"

Kinuha ko ang phone at lumabas ng banyo. Binuksan ko ang terrace upang lumanghap ng sariwang hangin.

"He did that, My?" bulong ko.

"Yes! Yes! Kaninang umaga. Ngayon lang ako napatawag since ngayon-ngayon lang din 'yon nakaalis. And you know what, anak? Magiging kasosyo ko na siya sa business natin!"

I smiled when I heard Mommy's stomps like she's jumping in too much joy. Ang tagal na rin no'ng huli kong narinig ang pagiging sabik niya sa mga bagay.

"Hindi ka po galit sa 'kin na inakusahan ko siya noon ng pang-iinsulto pero papakasalan ko siya after years?" I asked.

"Inakusahan or totoo man, I will never tolerate them hurting my daughter. Verbally or physically. Isa pa, I'm not galit sa 'yo, anak. But is that true? He insulted you back then when we were in Japan?"

Sumandal ako sa railings at tinanaw ang malawak na siyudad. Sa kabila ng malamig na gabing bumabalot sa bawat gusali ng Makati, nanatili itong kumikinang at nangingibabaw sa mata ko.

"H-Hindi po, My. It's just that..." I licked my lips. I can't find words to explain myself.

"That's okay, Princess. I know in the first place that it was just your excuse. Kilala kita, hindi ka sanay na makasalamuha ng ibang tao sa iisang bubong. I raised you, Dinnese. Nababasa ko ang galaw at iniisip mo."

"I appreciate you, My." I said, holding back my tears.

"Galit ka rin sa 'kin noon, 'di ba? Sumama ka sa akin para magbakasyon tayong dalawa pero tumanggi ako sa alok mo na mamasyal sa Japan... I'm really sorry, Dinesse. Hindi sinasadya ni Mommy ang nangyari. And alam mo ba why I refused that day and what did Christina and I talk about?"

"Why po?"

"It's about you and Riyuji Takeo's fixed marriage."

Tumambol ang puso ko sa narinig. Kaya pala abala si Mommy sa talking sessions nila ni Tita Christina at Tito Hayato because of me and Riyuu. Hindi ko akalain na pilit kaming pinagkaisa noon ng kapalaran subalit sa pangalawang pagkakataon ay nabigo ito.

But now, Riyuu and I met again. This time, destiny work harder. Ikakasal na kami.

"Sorry, Princess, if Mommy hid it. I was just afraid that you might resent on me. You hate arrange marriages."