Childhood Series 2: Breaking You (COMPLETED)

Chapter 12

Flashback

I was walking on the hallway of our school ng Makita Kong nagkakagulo sa may hagdan. Since pakialamera ako ay lumapit ako para tignan ang nangyayari. Sumama ang timpla ng itsura ko ng walang awa nilang pinagbababato ang isang matabang lalaki.

"Hey! Stop it!" Malakas na sigaw ko na nagpatigil sa kanila. They know me here as brave girl or bully to be exact but I am not bullying for nothing. I only bully those who mess up with me.

Nagsialisan sila at tanging kami na Lang dalawa ang natira. Tinitigan ko siyang mabuti at parang ngayon ko lang siya napansin. Siguro ay transferee ito and base on his id color ay same grade level lang kami.

"You!" Nag-angat siya ng tingin. Puro harina at itlog ang mukha nito. Pati ang kanyang salamin ay basag na din.

"You can't stay here if you don't know how to fight for yourself. Weakling is not welcome here." Seryosong Sabi ko saka na siya tinalikuran.

I went to my class that day at rinig na rinig ko ang bulungan nila tungkol sa nangyari kanina but I am not that bother at all. Inilabas ko ang libro ko at inimpisahan ng magbasa dahil mayroon kaming quiz sa English. Unlike other kids, I grew up having this mindset that study will be my priority. My dad keeps on telling me that if I want to be successful in life, I should study harder. I should focus on learning things other than playing some silly games outside. Kaya siguro lumaki ako ng wala masyadong kaibigan.

Our quiz finished at gaya ng inaasahan,, I got perfect. My teacher always compliment me for being a smart kid.

Weeks later after that incident, palabas na ako ng Makita ko ang batang lalaki na binully nila. He seems waiting for someone dahil palinga-linga ito sa paligid na tila may inaabangan. I just shrugged it off at lalagpasan na Sana siya ng tinawag niya ako.

"Elizabeth!"

Kunot-noo ko siyang tinignan ng masama. No one dared to call me that. Walang puwedeng tumawag sa akin sa pangalan na iyan.

"Don't call me that."

He seems puzzled. "Huh? Your-your Lila Elizabeth, right?"

"Ako nga, so? Tell me what you need. Sinasayang mo ang oras ko."

He cleared his throat at inabot sa akin ang isang box ng cookies. "I just want to give you this as a thank you for helping me that day."

Tinignan ko lang siya pati na rin ang hawak niyang cookies na nakaumang pa rin sa harap ko.