Childhood Series 2: Breaking You (COMPLETED)

Chapter 16

Kinabuksan ay maaga akong naging dahil ayaw kong maabutan ako ni luke dito. I am not yet ready to face him after knowing the truth from his mouth. Masakit sakin na yong taong minahal ko ay hindi pala ako minahal.

Pagbaba ko na condo ay agad kong hinanap sa bag ko ang susi ng kotse ko pero hindi pa man ako nakakapasok ay may humila na sa akin.

Nakakunot-noong mukha ni Luke ang bumungad sa akin.

"Where are you going at this early?"

Umiiwas ako ng tingin at bahagyang tinaggal ang pagkakahawak niya sa siko ko.

"May kailangan lang akong puntahan. So if you will excuse me, aalis na ako." aniko at  akmang papasok na ng kotse pero hinila niya ulit ako paharap sa kanya.

"Why are you avoiding me? did I do something wrong,  hon?" he asked with a pleading eyes.

I sighed deeply. "Nothing. May kailangan lang talaga akong puntahan sa ngayon. We will talk when I came back."

Di ko na siya hinintay pang makapagsalita dahil agad na akong pumasok sa sasakayn o at agad na itong pinasibad paalis.

I decided to breath for a while kaya imbes na magpunta sa bar gaya ng gusto ko sanang gawin ay sa Daang Kalikasan ako nagpunta sa pangasinan. Bagong diskubre pa lang ito  at talaga namang napakaganda. Perfect for a long drive. Hininto ko sa may gilid ang sasakyan ko dahil hindi na ito pwedeng iaakyat. Dahil maaga pa ay kitang-kita ang unti-unting pagsikat ng araw.

Medyo hiningal  pa ako  ng makarating ako sa may view deck sa taas. Napakaganda  ng  tanawin at sadyang nakakagaan ng pakiramdam. This gives me so much peace at panandaliang nawala  ang bigat sa dibdib ko.

I took my phone out then take a picture of the beautiful scenery. Aayain ko minsan si beshy dito. I'm sure she will like it here.

Pababa na ako ng makitang  medyo dumadami na ang tao. Puro  teenagers ang nakikita ko marahil ay dahil sembreak na ng mga ito at gustong mag-enjoy sa bakasyon.

Pagpasok ko sa kotse ko ay balak kong sa mansyon na dumiretso dahil ilang oras Lang naman na ang byahe dito. Pagkahinto ko sa tapat ng bahay namin ay agad kong  nakita si dad na nagbabasa sa may terrace.

"Dad." kita ko ang bahagyyang gulat pagkakita  sa akin pero agad niya ding binalik sa binabasa ang atensyon.

"What are you doing here?" di tumitinging tanong niya."

I sighed heavily then took the seat beide him. "I just want to tell you na malapit ko na pong makita si ate. Dont worry, kahit po mahanap ko siya ay di na po ako babalik dito sa bahay. I know how you loathe my existence."

Di siya nagsalita at parang balewala lang sa kanya lahat ng sinabi ko. I guess my presence is sstill not welcome here.

I stood up then look at him. "Yun lang naman, dad. Una na po ako. I hope you will still  have a good day despite seeing your not so good daughter."

Pagkatalikod ko ay agad na nagsipatakan ang luha sa mga mata ko. Hanggang ngayon ay wala pa din siyang kaamor-amor sa akin at tanging si ate lang ang mahalaga sa kanya. Pinunasan ko ang luha ko at huminga ng malalim bago ipagpatuloy ang pagmamaneho papunta sa lugar kung saan  matagal ko na ring hindi napupuntahan.

I sat on the cold tomb and remove the leaves covering above it. I smiled sadly as I look at her name.

Name: Elora Felize S.  Natividad
Date of Birth: September 9, 1972
Died: November 8, 1996
Age: 24 years old

I  touch her tomb as my tears started to fall again. I miss you so much mom. Why do you have to leave me here? sana sinama mo na lang po ako. Or better yet  sana hinayaan mo na lang po sana na ako yong mawala.