Herşey Aramızda #WATTYS2015

BÖLÜM 8: Kaçırılma

Yazım hatası olabilir. Otobüste tamamladım bu seferlik affedin :)

❖

Medya: Baran Güral& Ali Özkan

❖

Bölüm şarkısı: Yalın - Aslında

❖

Kalem özgürce sayfada siyah lekeler bırakırken kulağıma dolan güzel şarkının neşesiyle çizmeye devam ettim. Dolunay'ın mükemmel ışığı zifiri gökyüzünü aydınlatıyordu. Üzerimde ki hırkaya biraz daha sarıldım. Ne çizdiğim hakkında bir fikrim yoktu. Sadece defteri önüme almıştım ve bir şeyler karalamaya başlamıştım. Önüme gelen saçlarımı bileğimde ki toka yardımı ile sıkıca topladım. Kağıdı loş balkon ışığına tuttuğumda gördüğüm şey ile ağzımın açılmasına engel olamadım. Baran'ın keskin yüz hatları kağıda aynen yansımış şekilde duruyordu.

Şimdi ne alaka?

Öf Deniz.

Aklına mukayet ol kızım.

Kağıdı buruşturup atmak üzere elime aldığımda son kez çizdiğim o muntazam gözlere baktığımda iç geçirdim.

Baya da güzel çizmişim.

Sanat sanattır sonuçta!

Yırtmayı son anda bırakıp defteri masanın üzerine bırakarak içeri girdim. Annem gecelik takımlarını giymiş salonda 'İşte Benim Stlim.' izliyordu. Ses çıkarmadan mutfağa ilerlemeye çabalasamda terliklerim parke ile buluşur buluşmaz kafasını bana çevirmişti.

''Ne o Deniz hanım benden mi kaçıyorsun?''

Hırkayı üzerimden sıyırarak koltuğun üzerine bırakıtm.

''Ay ne münasebet. Keyfini bölmek istemedim.''

Ellerini kızıl saçlarının arasına daldırdı.

''Ee anlat bakalım Baran ile aranda ne var?''

Gözlerimi üzerine dikerek ellerimi belimde birleştirdim.

''Evleniyoruz anneciğim!''

Oturduğu yerden hızla kalkarak yanıma geldi.

''Güralların oğlu ile? Sahiden mi?''

Ah Anne ah!

Göz:devirerek elimi havaya salladım.

''Üf anne birde inanıyorsun. O iş İM-KAN-SIZ. Şunu kafana ne zaman sokacaksın? Hem sen neden bu kadar heyecanlandın ki?''

Ayaklarımı sertçe vurarak mutfağa girdim ve buzdolabının başına dikildim.

Botoks yaptıracak yaşa gelmiş hala dedikodu peşinde!

Ne garip anne ama.

Dolaptan çıkardığım 'Nutella' kavanozunu alırken diğer taraftan farklı akrobasik hareketler ile çekmeceden kaşık almaya uğraşıyordum. Annem bilmiş bir tavırla çekmeceyi açtı ve kaşığı kavanozun içine bıraktı.

''Ben anneyim Deniz. İnan bana anneler çocuklarının hislerini çok iyi bilir.''

Yanağımdan makas aldıktan sonra topuklu terliklerini çınlatarak mutfatan çıktı. Kaşığı nutella ile doldurup ağzıma teptim ve odama yürümeye başladım.

Bu kadın kafasında bir şeyler kurmaya bayılıyordu.

Bozulan sinirlerimi yatıştırmak için telefonumu aldım.