Serseri 2

BÖLÜM- 22

🌪
"Sana ayak altında dolaşma demiştim!" Yanağıma inen sert tokatla küçük bedenim yere düşerken buğulanan gözlerimi babama çevirdim. Öfkeli bakışları üzerimde gezinirken bana doğru bir adım atmıştı ki Canerin önüme geçip beni korumak için kollarını iki yana açmasıyla babam benden gözlerini ayırarak Canere döndü

"Ona zara verme kazayla oldu"

Ikimiz de küçücüktük ve buna rağmen Caner sırf beni korumak için babama dikleniyordu. Yerde parçalanan vazoya kısa bir an baktıktan sonra yavaşça yerden kalktım

"Ne haliniz varsa görün!" Babam büyük bir öfkeyle evden çıktığında Caner bana dönerek dolan gözlerimden öptü

"Ben her zaman seni koruyacağım kuzen merak etme. Ben varken kimse sana zarar veremez"

Küçük bir çocuğa göre büyük bir söz öyle değil mi?

"Birlikte ne kadar mutluyduk değil mi kuzen?" Duyduğum ses ile arkamı döndüğümde Caneri gördüm. Tişörtün göğüs kısmı kanla kaplıyken kollarını birleştirmiş duvara yaslanırken beni izliyordu

"Özür dilerim Caner. Sana zarar gelmesini asla istemedim" yan bir şekilde gülerken bana doğru ufak adımlarla yürüdü

"İstemezdin? Beni bu hale getiren kişi sensin! Senin yüzünden öldüm! İçindeki karanlık, kötülük o kadar büyük ki... herkesi o karanlığa hapsederek öldürüyorsun. Yağız'dan, hatta babandan bile daha kötüsün sen Ecem. Sen ölmeliydin!" Gözümden yaşlar bir bir akarken başımı iki yana salladım

"Caner...affet beni... yalvarırım affet" olduğu yerde dururken gözlerindeki öfke kalbimi paramparça etmişti

"Affetmek mi? Gerçekten affedilecek birisi olduğunu mu düşünüyorsun. Keşke o gün baban seni öldürmeye çalıştığında engel olmasaydım. O zaman senin yüzünden ölmemiş olurdum" kulaklarımı kapatarak geriye giderken birşeye çarpmamla hızla arkamı döndüm. Yağız alnından akan kanla bana bakarken korkuyla geriledim

"Hâlâ kötü birisi olmadığını düşünüyor musun Ecem? Caneri kendi ellerinle öldürmesen bile onun ölümünün nedeni de sensin. Gözünü dahi kırpmadan büyük bir soğukkanlılıkla beni vurmanı söylemiyorum bile... kendimi kötü birisi olarak görüyordum ama sen herkesten betersin. Kuzenini ölümün kollarına atacak kadar kötü kalplisin!"

"Hayır...bu doğru değil...susun artık"

"Ağır mı geldi kuzen?" Caner de Yağız'ın yanında belirdiğinde dizlerimin üstüne düşerek kulaklarıma daha sıkı bastırdım