BÖLÜM- 26

345 20 1
                                    

SELAMM
BÖLÜMLERE BAKARKEN 3. VE 4. BOLUMLERIN KARISTIGINI FARK ETTIM

(3. BÖLÜM 5 TEN SONRA, 4. BOLUMDE 6 DAN SONRAYDI)

NE KADAR DUZELTMEYE CALISSAM DA OLMADI :(

SIZDE DE BÖYLE GOZUKUYORSA EGER GERCEKTEN KUSURA BAKMAYIN SIMDI FARK ETMEM KÖTÜ OLDU AMA UMARIM KAFANIZ KARIŞMAMIŞTIR


KADINLAR GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN AŞKLARIM ❤❤❤

:) İYİ OKUMALAR :)

🌪
Kalbimdeki inanılmaz ağrı canımı yakarken bir türlü odadan çıkmak için adım atacak gücü kendimde bulamıyordum. Canerin ölümünden sonra evine bile gidebilecek gücü kendimde bulamazken, şimdi mezarına nasıl gidebilirdim ki?

Çok korkuyordum

Her ne kadar kendimi affetmeye çalışıp Canerin ölümünden sorumlu olmadığıma inandırmaya çalışsam da pek işe yaramamıştı. Toparlanmak için denemediğim yol kalmadı

Acımı gülüşümün ardına sakladım

Caneri kalbimde yaşadığımız onlarca güzel anılarla yaşattım

Ancak tek bir yanlış tüm güzel anıları geride bırakmıştı

Doğru olduğunu düşündüğünüz birşeyi yaparken seneler sonra yaptığınız şey yüzünden sevdiğiniz bir insanın öleceğini nasıl düşünebilirsiniz ki?

Eğer ameliyat parası için Semihe gitmeseydim Bora'nın amcasını hiçbir zaman öldürmemiş ve Yağız peşime takılarak benden sevdiğim insanı koparmamış olacaktı.

Ellerim titriyordu...

İçim içime sığmıyor dolan gözlerimi sürekli kırpıştırarak geçmesini umuyordum.

Odamın kapısı çalındığında irkilerek açılan kapıya baktım. Semih yüzüme uzun bir süre baktıktan sonra yanıma gelerek kolumu sıvazladı

"Hazır mısın?"

"Değilim" değildim...

Semih burukça gülümseyerek saçlarımın arasına öpücük kondurdu

"Caneri daha fazla bekletmeyelim"

Semihin de desteğiyle attığım zoraki adımlara rağmen ayaklarım gitmemek, geri dönmek için zorluyordu beni sanki. Arabaya binmemiz ve mezarlığa gelmemiz bana çok uzun gelmişti. Baş örtüsü rüzgarla birlikte açılırken ilerde gördüğüm mezarla birlikte olduğum yerde durdum. Semih yürümem için hafifçe kolumu dürttüğünde gözlerimi mezardan ayırmadan dudaklarımı araladım

"Beni burda bekler misin?" Sessiz kalarak kolumu bıraktığında birkaç saniye olduğum yerde durduktan sonra içime çektiğim titrek nefes eşliğinde mezara doğru yavaş adımlarla yürüdüm

"Merhaba Caner"

'Caner babandır bana kuzen de it oğlu it' gözlerimi devirerek başımı cama çevirdim

'Sana küs olduğum için artık benim için Canersin' elini kalbine bastırarak avucu içine aldığı yüzümü kendisine çevirdi

Serseri 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin