Serseri 2

BÖLÜM- 24

👑
"Bora ne kadar da naz yapıyorsun ya boşuna mı süslendin sen şimdi?" Ada gülüşünü zor bir şekilde tutarak kurduğu cümleyle beraber Bora öfkeyle ayağını dizine koymak için hareket etmişti ki vereceği frikiği fark ederek bunu yapmaktan vazgeçti

"Ada sinirimi senden çıkartmayayım gidiyorsanız kendiniz gidin ben burda kalıcam" Semih gülmekten kıpkırmızı olmuş suratıyla birlikte içine derin bir nefes çekerek Bora'nın omzuna hafifçe vurdu

"Ayol trip atmanın zamanımı şimdi topuklu ayakkabını da giy de görelim endamını" Semihin ince sesiyle birlikte ağrıyan karnımı ovarken gülüşüm daha da artmıştı

"Endamını sikerim senin" Bora arkasındaki yastığı Semihe attığında, normalde hızlı refleksleri olsa da gülmekten dolayı kolunu bile kaldıramamış bu nedenle de yastık yüzüne gelmişti. Oturduğum koltuktan ayağa kalkarak boğazımı temizledim

"Abicim demekki bu şekilde hazırlandıktan sonra lunaparkta gitmek istemiyordur. Allah korusun eteği falan açılır" elimi yumruk yapıp duvara hafifçe vurduğumda Ada zorlukla susarak bana baktı

"Ee nereye gidicez o zaman?"

"Bara?" Bora oflayarak başını arkaya atarken artık herkesin karnı ve çenesi ağrıdığından dolayı zor da olsa susmuşlardı. Masanın üstünden su alıp içtikten sonra koltuğa geri oturdum

Bora'nın gerçekten benim için elbise giydiğine inanamıyordum...

"Neyse güldük eğlendik ama hâlâ sorumuzun cevabını alamadık Bora'cım?" Ada'nın konuşmasından sonra Bora gözlerini tavandan ayırmadan konuşmaya başladı

"Ecem beni affetsin ve normal iki arkadaş olalım diye giydim oldu mu?" İkisinin şaşkın yüzü Bora'dan ayrılıp bana döndüğünde konuşan ilk kişi Semih oldu

"Yani bir erkek olarak söylüyorum ki acımasızsın kardeşim. Adamın karizması yerlerde, rezilliği göklerde" omzumu silkerek bakışlarımı Bora'ya çevirdim. Elbise vücudunu sıktığından tüm hatları belli oluyordu. Bel altı hariç tabi!

"Ben giyeceğine dair bir ihtimal vermemiştim. Herşeyi yaparım dediği için yapamayacağı birşey attım ortaya ama... sayemde eğlence çıktı işte fena mı?" Bora gözlerini sonunda tavandan ayırıp bana baktıktan sonra tek kaşını kaldırdı

"Kime göre eğlence, neye göre eğlence?" Gözlerimi devirerek bacak bacak üstüne attım. Bu halinin bir resmini kesinlikle çekmeliydim...

"Bu kadar pişman olup yakınacağına giymeseydin o zaman. Ben seni zorlamadım sonuçta kendi isteğinle giydin"

"Dışarı çıkmak için yer belirlemek?"

"Bu hâlini gördükten sonra gün boyunca evde oturmana izin vermeyeceğimi bilecek kadar beni tanıdığını varsayıyorum" birşey söylemek için dudaklarını araladığında söyleyecek birşey bulamamış olacak ki gözlerini kısarak gözlerini tekrar tavana dikti. Zafer edasıyla sırıtıp Adaya baktığımda gözlerini Bora'dan ayırmıyordu

"Daha geçen hafta çiçekli pijama giymemek için benimle kavga eden kardeşimin şimdi karşımda elbiseyle oturması şoku..." istemsizce dudaklarımdan fırlayan kahkahamdan sonra kısa bir anlığına Bora'ya acımıştım

"Pizza mı sipariş etsek?" Bora dışarı çıkma isteğimden -kesinlikle Bora'nın giydiği elbise yüzünden istemedim- vazgeçtiğimi düşünerek başını sallayarak onayladı

"Olur sonra da bir dizi izleriz beş sezonluk nasıl olur?"

"Kaç gündür evdeyim ama ben biraz bunaldım sanki. Pizza yiyelim ondan sonra sahile gideriz"