စားဖိုမှူးနတ်ဘုရားဖေဖေ

၁၀.၂

ထို့အပြင် စနစ်သည် ဤမစ်ရှင်ပြီးလျှင် ထပ်ပွင့်မည့် ဟင်းပွဲမှာ အသားညှပ်ပေါင်မုန့်ဟု ပြောခဲ့သည်။ ထိုကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော ပန်ကိတ်သည်ပင် အလွန်ရောင်းကောင်းသောကြောင့် အသားညှပ်ပေါင်မုန့်သည်လည်းရောင်းကောင်းမည်မှာသေချာပါသည်။ ၎င်းသည် စားသောက်ဆိုင်၏ နာမည်အတွက် ကြေညာကောင်းတစ်ခု ဖြစ်လာပါလိမ့်မည်။

အေမီလေးသည် ယခင်ကစားခဲ့သော ပန်ကိတ်ကိုပင် အလွန်နှစ်ခြိုက်သောကြောင့် သူမသည်
ပန်ကိတ်ထက် အဆတစ်ရာကောင်းသော အသားညှပ်ပေါင်မုန့်ကိုစားရလျှင် အလွန်ပျော်ရွှင်ပေလိမ့်မည်။

“ရန်ကျိုးထမင်းကြော်ပွဲတစ်ထောင်လေးပါပဲ ငါကအဲ့တာလေးကိုတောင်မရောင်းနိုင်ရင် တကယ် ရှက်စရာပဲ”

မက်သည်သူ၏ ယုံကြည်မှုကို ပြန်မြှင့်တင်လိုက်ပြီး မည်သည့စျေးကွက်စီးပွားရေး နည်းဗျူဟာကိုအသုံးပြုလျှင်ကောင်းမည်နည်းဟု စဉ်းစားနေစဥ်တွင် စနစ်၏အသံသည် ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြန်သည်။

“ ကျေးဇူးပြုပြီး ဟင်းပွဲရဲ့ စျေးနှုန်းနဲ့ ဆိုင်နာမည်ကို ဆုံးဖြတ်ပေးပါ စနစ်သည် မီနူးကိုပြုလုပ်ပြီး ဆိုင်းဘုတ်နာမည်ကို ပြောင်းလဲပေးပါ့မယ်”

“ရန်ကျိုးထမင်းကြော်တစ်ပွဲကို ကြေးဒင်္ဂါးပြား ခြောက်ရာစျေး”

မက်ကချက်ချင်းပြန်ဖြေလိုက်သည်။

“ နာမည်ကတော့…”

သူသည် ခဏလောက်စဉ်းစားပြီးနောက် စားပွဲပေါ်မှာမှီနေဆဲဖြစ်သော ဖန်ခွက်မှ အလင်းပြန်နေသည်ကို ကြည့်နေသည့် အေမီအား လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

“ ငါကအဲ့တာကို မက်မီစားသောက်ဆိုင် မက်နဲ့အေမီရဲ့စားသောက်ဆိုင်လို့နာမည်ပေးမယ်”

“ ရန်ကျိုးထမင်းကြော်- တစ်ပွဲလျှင်ငွေဒင်္ဂါး ခြောက်ရာ
ဆိုင်နာမည် - မက်မီစားသောက်ဆိုင် အတည်ပြုလိုက်ပါပြီ”

“ပြု ပြင်မွမ်းမံခြင်း လုပ်ဆောင်နေသည်..
မွမ်းမံပြင်ဆင်မှုပြီးပါပြီ .. "

စနစ်၏အသံသည် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ထွက်ပေါ်လာလေသည်။

ထိုအခါ မက်သည် စားပွဲတိုင်းတွင် အနက်ရောင်သားရေဖုံးပါသည့် လက်ရာမြောက်သော မီနူးတစ်ခုစီနှင့် တံခါးအပြင်ဘက်တွင် ဆိုင်းဘုတ်တစ်ခုတပ်ပြီးဖြစ်နေသည်ကို သတိပြုလိုက်မိသည်။ ဆိုင်းဘုတ်၏အောက်အစွန်းဘက်ကို မီးဖိုချောင်မှမြင်နိုင်လေသည်။

“ဒီစနစ်က တော်တော်လေးအဆင်ပြေတာပဲ”