Bölüm - 17 : Yeni Hayata AdımlarAğabeyimin sözleri ile annem şok olmuş gözlerle bakarken, ben bunu beklediğim için sessizce olacakları izlemeye koyuldum.
"Volkan sen ne diyorsun anneciğim ne hazırlanması ne gitmesi?" derken sesinde telaş vardı.
"Annecim Seçil bu okulda okumak istemiyormuş, devlet okulunun verdiği eğitim belli, marka olan özel okulda yok burada Seçil'in iyi bir eğitim alabilmesi için Hakan ağabeyimin yanına gitsin oradaki özel okullardan birine girsin istiyoruz. Her yıl bursluluk sınavı oluyor ve Seçil'in de bu sınavlarda başarı elde edeceğini biliyoruz bu yüzden Hakan ağabeyim ile konuştuk Seçil'i onun yanına göndermeye karar verdik."
"Oğlum birden bire nereden çıktı bu şimdi? Dönemi tamamlamadı zorluk yaşamaz mı? Yeni ortam yeni insanlar kardeşin zorlanmayacak mı?" diye sordu endişeli bir şekilde bana bakarken.
"Annem ilk başta zorlanır elbet ama sonra hiçbir sıkıntı yaşamaz alışır zaten Seçil'i biliyorsun herkesle samimi olmaz tek ilgilendiği şey dersleri o yüzden ayak uydurmakta sıkıntı çekmez. Hem bu okul emin ol onun için çok iyi olacak, bu okulda çok mutlu olacak emin ol." dediğin de annem kararsızca baktı.
"Oğlum birden bire nereden çıktı şimdi bu anlamadım ki? Hem orada yalnız başına ne yapacak Seçil nasıl kalacak? Ağabeyin tüm gün okulda olacak bilmediği bir şehir..." derken sustu ve cümlenin sonunu getirmedi.
Neden sustuğumu ağabeyim ve ben de çok iyi biliyorduk, aynı şeyleri -başka bir şehirde tek başına kalmayı- kendisi de yaşamıştı bu yüzden babamla tanışıp evlenmişti.
"Annem istiyorsan sen de git? Hem ağabeyim hem de Seçil yalnız kalmaz." dediğin de annem kaşlarını çattı.
"Nasıl olur ki oğlum, burada çalışıyorum tüm düzenimiz burada." dediğin de Volkan ağabeyim derin bir nefes alıp verdi.
"Annem bu evi de aşağı gibi kiraya veririz, orada da iş bulur çalışırsın olmaz mı? Hem dedemden de aylığın var rahat edersin." dediğin da annem bir süre düşündü ve kafasını salladı.
"Tamam olur hemen gitmek zorunda mıyız? Bari dönem bitseydi." dedi bana bakarak, gözlerim korkuyla büyüdü.
Ben bir an önce kaçıp kurtulmak isterken bir de dönemi burada kapatamam, herkes bu olayı bilirken, her gün tacizlerine maruz kalarak yaşayamam.
"Annem önemli değil o, ağabeyim bir okul ayarladı bile. Dönem bitince de bursluluk sınıfına girecek kalan yıllarını da orada okuyacak, hem ağabeyim de bir başına kalmaz." dediğin de annem başını salladı.
"Peki oğlum ne zaman gidecek kardeşin?" diye sordu annem.
"Aslında-" deyip sustu ve bileğindeki saate baktı ardından da anneme bakıp konuştu. "Tam tamına yarım saati var toplanıp hazırlanmak için, bir arkadaşım gelip onu alacaktı seni de alır. İkinizi ağabeyime teslim eder." dedi ve ardından da bana kaşıyla işaret etti.
"Oğlum bir sorun mu var bana anlamadığınız?" diyen annemin sorusu eşliğinde odama geçmiştim ağabeyim ne cevap verdi bilmiyorum ama eşyalarımı hazırlayıp döndüğüm de annemin de tatmin olduğunu gördüm.
"O zaman Seçil gitsin, ben daha sonra giderim benim acelem yok." dediğin de ağabeyim beni onayladı ve eşyalarımı birlikte evden ayrıldık.
Yeni hayatıma adımlar atmaya başladım, umarım burada yaşadığım olayların aynısını orada da yaşamam....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
3300 (Yarı TEXTİNG) TAMAMLANDI
Ficción General|DİKKAT BU HİKAYEDE YETİŞKİN İÇERİK BULUNMAKTADIR| 3300 Adım Dilay, 24 yaşındayım İzmir'liyim bu gece İzmir'i yakmaya ne dersin? ;) :* Oha, oha, oha! Bu kim? Bu nasıl bir mesaj? Beni nereden buldu?