The hospital boys

32. The concert

P.o.v Luke
We zaten heel rustig in het gras een soort van wachtend op de rest maar ja wie zeg dat ze hier langs lopen? 'Luke je word gebeld' zei Julia die een spelletje aan het doen was op mijn mobiel 'Neem maar op' zei ik terug 'Hallo met de telefoon van Luke u spreekt met Julia' ik moest lachen door wat ze zei, ik kroop dichter naar haar toe en luisterde mee 'Ja met Paul waar zijn jullie?' 'Nou..... ehh....jaaa.....dat weten we zelf ook niet' zei ze zachtjes 'Wat zei je, jullie weten niet waar jullie zijn?' ik hoorde Paul al boos waren dus nam ik de telefoon over uit Julia haar handen die me raar aan keek, ik wende haar blik af 'Ja dat zei Julia net en we zijn ook Frank, Bart, Michael, Kelly en Calum kwijt, niemand neemt zijn mobiel op en waar we ook zijn er is niemand die ons de weg kan wijzen' zei ik misschien iets te brutaal 'Verdomme Luke, beschrijf me wat je ziet!' jep hij was woedend 'Ik zie om me heen alleen groen en wat gebouwen en in de verte zie ik bewegende stipjes aan komen, wow wacht dat is Michael, doei Paul' ik hing snel op en zo snel als ik kon rende ik naar de stipjes die nog ver weg waren, ik wist dat het Mikey was want hij was de enige die zo mongolisch kon rennen. Julia die haalde me bijna in met rennen en ze stak haar tong uit dat deed ik ook, hoe volwassen zijn wij? 'Mikey man' schreeuwde ik hard 'Lukey boy' gilde Michael en we waren bijna bij elkaar en toen was daar een steentje waar Michael over struikelde en hij viel zo in mijn armen 'Thnx bro' zei hij en wij gaven elkaar een brohug 'Waar waren jullie?' vroeg ik nieuwsgierig 'Nou de ene winkel waar Calum en Kelly naar binnen zijn gegaan omdat shirt met die smiley te kopen, daar zijn jullie dus door gelopen ik riep jullie nog maar jullie waren te druk in gesprek. Ik had natuurlijk achter je aan kunnen rennen maar dan waren Calum en Kelly me kwijt geweest' zei Michael nog altijd hijgend van het rennen 'Nou het belangrijkste is dat we weer bij elkaar zijn' zei Julia die er nu ook bij was komen staan 'Hoe wist je eigenlijk dat wij het waren Mike?' vroeg ik aan hem 'Nou ik zag iemand in de verte op de weg staan met een zwart shirt en hoog blond haar dus toen dacht ik dat jij het was' zei Michael 'Maareh we staan hier nu wel maar waar in gods naam zijn we?' vroeg Kelly 'Nou ik heb nog wel genoeg 4G die we kunnen gebruiken naar Ahoy, daar moeten we toch zijn?' ik knikte 'Volgens mijn mobiel is het 5 minuten lopen en moeten we rechtdoor waar wij vandaan kwamen' zei Hope 'Ohh ik weet denk ik waar we zijn we zitten in die soort bocht, waar me toen ook verdwaald raakte toen op kamp' zei Julia tegen Hope 'Jaaa nou snap ik het' en ze deden een grappig dansje 'Kom laten we gaan rennen' zei Calum 'Nog een keer ik heb net al gerend' zei Michael moeizaam 'Nou ik ga wel alleen dan' zei Calum nep droevig 'Jij gaat niet alleen rennen, Michael gaat maar alleen lopen' zei Julia en we begonnen zachtjes te rennen, Mikey zuchtte een keer en rende toen wel mee. Ik werd weer gebeld 'Luke waar zijn jullie nou en heb je Michael en zijn squad al gevonden?' zei Paul bezorgd 'Jaa we zijn komen er nu aan, ik zie het gebouw al' 'Okee das mooi tot zo dan' zei hij en hing toen op.

P.o.v Michael
'Guys kom op ik ben moe, laten we lopen' 'Michael ze zeggen dat vrouwen kunnen zeuren, dus ik begin te twijfelen of jij ook niet een vrouw ben' zei Julia die nu naast mij was gaan lopen 'Moet ik je het bewijzen dat ik geen vrouw ben?' ik begon mijn riem los te maken 'Ik denk dat ik van mening ven verandert' zei Julia waardoor ik hard moest lachen en maakte mijn riem weer vast. We kwamen nu aan bij het gebouw waar al heel veel fans stonden, daar konden we dus niet langs er om heen was veel gras, dus sprongen we als blije eenhoorns over het slootje en rende zo naar de achterkant van het gebouw waar de tour bus stond, we zouden morgen avond in de Amsterdam optreden en de andere keren ook nog maar we moesten onze spullen nog halen in het hotel. 'Zozo zijn jullie er eindelijk het is al 3 uur' zei Paul mopperend 'Ja we waren elkaar kwijt dus moesten we elkaar eerst vinden en daarna nog de weg wat blijkbaar maar 5 minuten rennen was' legde Ashton uit 'Oh oké mooi maar jullie moeten nu echt gaan soundchecken en Julia kan vast kleren gaan uitzoeken' zei Paul 'En wat kan ik doen?' 'Kijken naar ons, samen met Kelly!!' zei Ashton 'Ja is goed!' zeiden ze enthousiast. 'Ohja jullie moeten wel je backstagepasjes steeds bij hebben anders kom je niet binnen' zei Paul, ze pakten hun pasjes en showden die aan Paul 'Helemaal mooi, nou guys hup hup zingen jullie' zei Paul die ons voor uit duwde 'Succes' zei Julia en ze zwaaide naar ons.