The hospital boys

22. Adopted by my new mom

P.o.v Karen
Ik was net geland in Nederland op het vliegveld in Rotterdam, ik liet mijn koffer nog even een rondje extra rondje draaien want ik moest heel erg naar de wc, na dat ik een toilet gevonden had en terug liep naar de band zag ik dat er maar een paar koffers nof op de band rondjes draaiden, ik zag mijn koffer en pakte het op toen ik naar buiten liep merkte ik gelijk dat het een stuk kouder was dan in Australië. Gelukkig had ik een vest in mijn tas en had ik een lange broek aan. Het was nu 6 uur in de ochtend en ik had best wel last van de jetlag en wilde zo snel mogelijk gaan slapen, maar eerst een taxi zoeken die me naar het Van der Valk hotel zou brengen. Ik kwam buiten en daar zag ik iemand staan met het bordje Karen Clifford, dat zou Michael vast gergegeld hebben wat een schat is het toch. Ik liep naar de persoon toe die het bordje met mijn naam vast hield 'Jij bent vast Karen?' 'Ja dat ben ik' 'Oké je zoon heeft me de opdracht gegeven om je naar het hotel te brengen' 'Oké verder nog iets, wat hij gezegd heeft?' 'Uhm nee alleen dat ik je voorzichtig weg moest brengen' nadat de man mijn koffer in de achterbak had gedaan ging ik pas zitten de meeste mensen gaan gelijk zitten maar ik bleef wachten want ik heb een keertje gehad dat de chauffeur 1 van de koffers op de parkeer plaats had laten staan en Michael verdrietig was omdat zijn lievelingsknuffel daar in zat, hij was toen 8 jaar en we waren op vakantie naar Nieuw-Zeeland geweest. Ik zad in de auto en voelde me langzaam wegzakken maar ik probeerde me wakker te houden toen we aankwamen bij het hotel was het niet het Van der Valk hotel maar een veel luxer hotel, toen ik de chauffeur wilde betalen was dat al gedaan, ik kreeg zijn nummervoor as hij me naar het ziekenhuis moest brengen en toen ik naar receptie liep omdat ik niet op de goede plaats was, maar die vrouw bleek mij te kennen 'Hallo Mevrouw Clifford, welkom in Nederland, hier is de sleutel van u kamer een fijn verblijf toe gewenst' ze drukte me een sleutel in de hand met het getal 111, ik keek op het bordje en zag dat ik één verdieping hoger moest zijn, ik ging met de lift want ik voelde dat ik te moe was om de trap te nemen. Toen ik de kamer deur opende keek ik mijn ogen uit en zag dat het super groot was, op de tafel die in het midden van de kamer was stond een vaas met bloemen en een kaartje eraan Lieve mama, ik hoop dat je een fijne vlucht heb gehad?Rust lekker uit en als je trek of dorst hebt bestelgerust wat op mijn kosten, slaap lekker en tot vanmiddag, groetjes Michael, de jongens, Hope, Julia en Kelly. Wat lief van hem ik ga zeker slapen, maar eerst even alle kamers bekijken, ik zag een grote badkamer met een douche en een bad, 2 slaapkamers, 1x een éénpersoonsbed en 1x eentweepersoon bed. Ik liep naar de kamer met het 2 persoonsnbed en liet me vallen op het bed, ik trapte me schoenen uit en besefte me toen dat ik Mikey nog geen berichtje had gestuurd dat ik goed aangekomen was.
Heyy Mikey, ik ben goed aangekomen en wat een mooie kamer heb je uitgezocht voor me, ik ga nu slapen en tot vanmiddag Xx-jes mam. Ik drukte op sturen en kroop onder de dekens van het bed, al snel viel ik inslaap met de gedachten dat ik mijn adoptiedochter zou gaan zien.

P.o.v Michael

Ik werd wakker doordat mijn mobiel af ging en keek wat ik voor berichtje had gekregen het was van mijn moeder: Heyy Mikey, ik ben goed aangekomen en wat een mooie kamer heb je uitgezocht voor me, ik ga nu slapen en tot vanmiddag Xx-jes mam. Ik kreeg een lach op mijn gezicht en stuurde terug: Slaaplekker en tot vanmiddag xx. Ik wachtte even op een antwoord tot dat ik dacht dat ze vast al lag te slapen. Slapen dat was een goed idee om nu nog even te doen aangezien het pas 7 uur was, ik draaide me om en viel al snel inslaap. Ik werd wakker doordat iets of iemand naast me was komen liggen, toen ik me ogen voorzichtig open deed zag ik dat het Kelly was, ze lachte lief naar me ik haalde mijn hand door haar haren, waarna ze een pijnlijk gezicht trok 'Wat is er?' 'Klitten' 'Oh daar moet je bij Julia voor zijn die kan die er wel uit halen voor je' 'Okey Mikey, mag ik je eigenlijk wel Mikey noemen?' 'Nee iedereen mag dat maar jij mag me alleen grote broer Michael noemen' gelijk betrok haar gezicht en een kleine teleurstelling was van haar gezicht af te lezen en daardoor begon ik zacht te lachen 'Wat is er nou weer met je aan de hand?' 'Dacht je nou echt dat je me grote broer Michael moet noemen? 'Uhuh eigenlijk wel ja' zei Kelly toen ze een beetje rood werd 'Het was maar een grapje' nu moest ze ook lachen. Ik wilde uit bed opstaan toen iemand me terug trok, het was Kelly 'Blijf nog even liggen het is pas 9 uur' ik dacht even na negen uur was nog niet heel laat en misschien nog wel een beetje te vroeg om op te staan 'PLEASE grote broer Michael!!' smeekte ze 'Als je me zo nooit meer noemt ja anders nee' 'Okay dan Mikey' ik kroop weer terug in bed en Kelly kroop dicht tegen me aan, het voelde best vertrouwd maar we konden elkaar pas een dag, een uur later werd Julia wakker en keek in het rond, ik was niet meer inslaap gevallen nadat Kells me terug in bed trok. Waarschijnlijk zocht Julia Kelly toen ze naar mij keek en iets naar beneden keek zag ze dat Kelly bij mij lag en moest ze lachen, ik probeerde voorzichtig uit bed te gaan en zodat ze niet wakker werd en liet Kelly liggen in bed, de rest van de jongens en Hope zaten al te ontbijten 'Jullie lagen zo lief te slapen dat we jullie maar lieten liggen' zei Luke met een lach op zijn gezicht 'Thnx daarvoor, iemand enig idee wat me gaan doen vandaag?' 'Nee, maar ik kreeg van Paul een sms, dat hij vandaag langs zou komen en ik moet naar de fysio' zei Luke met nadruk op het woord fysio, je kon nu al zien dat hij er geen zin in had. 'Hoe laat moet je daar zijn' vroeg Julia die ook binnen gekomen was, 'Ik dacht half 12, dus heb nog een uur en een kwartier' zei Luke terug, ik speelde wat met mijn broodje want ik had helemaal geen trek maar pap zei altijd 'Ontbijt is de belangrijkste maaltijd van de dag' soms miste ik mijn ouders wel en had ik een klein beetje heimwee, maar ik skyte meestal 1 of 2 keer in de week met ze het was moeilijk door het tijdsverschil, maar mijn moeder was nu in Nederland en was wel van plan wat meer tijd met haar door te gaan brengen en misschien dat Kelly ook mee ging. Het was 11 uur en Kells was nog niet wakker. Ik verveelde me dus ging ik even op twitter kijken er waren natuurlijk duizenden tweets waar ik in getagd was en ook heel veel retweets. Met twitter was ik wel weer klaar eb zag dat Kelly langzaam wakker werd, 'Goede morgen uitslaper' 'Heeii hoe laat is?' 'Kwart over 11' 'Shit ik moet naar school' 'Julia meld je wel af' ik stond op en liep naar Julia toe 'Moet Je Sofie niet bellen dat Kelly niet komt vandaag?' 'Dat is misschien wel een goed idee ja' ze stond op en liep naar de keuken na 5 minuten kwam ze terug 'Sofie was niet zo blij dat we haar gister mee genomen hadden en wilde eigenlijk dag we haar nu terug kwamen brengen' 'Wat heb je toen gezegd?' 'Dat ze zich niet lekker voelde en dat ze te misselijk was om vervoerd te worden' 'Zozo' 'Zozo wat?' 'Nou dat je liegt!' 'Ja nou en na bijna 5 jaar mijn zusje niet gezien te hebben zou ik haar na 1 dag weer gedag moeten zeggen dacht het even niet' ik moest lachen en hoorde Julia en Luke zeggen dat ze naar de fysio gingen en Julia ging mee.

P.o.v Luke
Ik liep met Julia naar de goede kamer en klopte op de deur toen besefte ik me pas dat ik niet met krukken liep maar het ging prima 'Hallo Luke en Julia, kom naar binnen' we liepen naar binnen en keek zoekend naar mij 'Waar zijn je krukken' 'Ja die zijn nog in onze kamer, maar lopen zonder gaat echt prima!' 'Ja dat zou best wel maar je mag hem niet gelijk te veel belasten' daar had ik niet aan gedacht, ook niet op het strand 'Hoe lang loop je al zonder krukken ?' '1 dag tot dat ik hier was geweest' de dokter schudden ze hoofd 'Dat is niet zo best Luke, ik wil voor de zekerheid een scan maken' 'Okay als u dat wilt' hij stond op en ik liep achter hem aan ik ging zitten op een speciale stoel en die werd een beetje naar achter gekanteld, het duurde z'n 3 minuten tot dat de scan gemaakt was. De dokter liet ons achter in de kamer en ging de scan bekijken via één of andere speciaal apparaat. Ik wilde net wat tegen Julia zeggen toen de dokter al weer binnen kwam 'Tot mijn verbazing ziet alles er goed uit, maar je moet wel rustig aan doen en als je dat doet en beloofd mag je van mij zonder krukken lopen' 'Yes super bedankt doc' 'Ja graag gedaan maar ik wil niet dat je nu gelijk een marathon gaat lopen, snap je dat?' 'Ja dat snap ik, kom Jul we gaan terug' ik stond enthousiast op en liep de deur uit en ik trok Julia achter me aan. Toen we binnen kwamen waren Michael, Calum, Ashton, Kelly en Hope tv aan het kijken 'Ze zijn terug' zei Kelly die ons als eerste op merkte. Toen we gingen zitten kwam Paul binnen 'Ik heb gehoord dat het prima met je been gaat dus kunnen we binnen een week verder gaan met de tour' ik verslikte me haast toen ik een slok van mijn drinken nam 'Ja maar Paul ik mag nog niet te veel druk op mijn been leggen en ik kan moeilijk op het podium gaan zitten op een stoel, dat kan gewoon niet als Michael en Calum druk over het podium aan het rennen zijn, ik ik dan toch mee doen en voor je het weet is mijn been dan overbelast en kan ik misschien wel weer 2 weken niks doen' 'Daar heb je wel een punt, ohja ik heb Subway voor jullie meegenomen, toen hij de kring rond keek stopte zijn blik bij Kelly 'Wie is dat?' vroeg Paul alsof hij nog nooit een meisje van 13 jaar had gezien 'Dat is mijn zusje Kelly' zei Julia 'Oh dus jij bent Kelly, nou ik ben dus Paul de manager van 5sos leuk kennis met je te maken' 'Eens gelijk' zei ze terug en gaf Paul een hand nada we klaar waren met eten was Paul weer weg gegaan en was Karen onderweg. 'Hallo' hoorde we Karen zeggen 'MAM' gilde Michael als een kleine 9 jarige 'Heeyy lieverd hoe gaat het met je?' 'Helemaal prima wat ben ik blij je te zien' 'Ik jou ook Mikey, waar is Kelly?' 'Ik ben hier mevrouw' antwoorden netjes ' Hallo Kelly noem me maar gewoon Karen hoor' 'Oké hallo Karen' 'Je hebt dus gehoord dat ik je wil adopteren, kan je wat over jezelf vertellen?' 'Ja natuurlijk, ik heet Kelly en mijn zus is Julia, mijn bijnaam is Kells en ik ben 13 jaar, ik hou van voetballen en volleybal spelen, mijn lievelings kleuren zijn rood en blauw en lievelings eten is pizza en verder weet ik niks meer om ge vertellen, ohja en ik ben fan van 5 Seconds Of Summer en One Direction' 'Wowh dat is wel gelijk heel veel informatie, wil je wat over mij weten?' 'Ja ik wil wel weten waarom u mijn adopteren wil' 'Nou aangezien Michael veel weg is en mijn man vaak op reis is ben ik vaak alleen thuis en ik wilde wel graag een dochter er bij zodat je ook van die moeder dochter dingen kon doen' 'Dat is inderdaad leuk, maar wanneer weet u zeker wanneer u min wilt adopteren want Sofie mijn begeleidster vind het vervelend als ik lang weg ben' 'Nou daar ben ik allang over uit en het antwoord is ja natuurlijk'. Nadat we thee en koffie hadden gedronken gingen Michael, Karen en Kelly wat leuks met zijn 3en doen en wij gingen ene film kijken,met eten hebben Hope en Ashton salade gemaakt met: sla, ei, ui, tomaat, komkommer, augurk en slasaus. Michael had witte broodjes mee genomen en daar hebben we de salade op gedaan,het was erg lekker en zeker iets voor nog een keertje. Karen was na het eten weg gegaan en zou Michael, Julia en Kelly morgen halen zodat ze naar het weeshuis gingen voor het ondertekenen dat Karen de moeder van Kelly was en Michael de broer. Ik was erg moe en was om 10 uur al naar bed gegaan en niet veel later hoorde ik de andere ook naar bed gaan iedereen lag nu in een apart bed. En ik hoorde Julia nog praten met Michael maar ba een half uur hoorde ik niks meer en ging ik ook maar slapen.