74. Disney world

1.2K 59 8
                                    

P.o.v Ashton
We gingen naar Disney, daar droomde ik als klein kind al van!! Iedereen was gek en raar aan het doen 'We hebben 6 kamers in het hotel daar en we blijven er 3 dagen' zei Dave 'Hoe zit het met de indeling?' vroeg Julia 'Nou ik neem aan dat Calum en Zina een kamer willen delen en jij en Luke ook?' ze knikte alle vier 'Eerst dacht ik Michelle en Hope bij elkaar en Ashton en Michael, maar aangezien Michelle en Michael hebben kunnen zij ook bij elkaar, als Hope en Ashton het niet erg vinden om bij elkaar in een bed te slapen?' vroeg hij meer aan ons dan aan de rest 'Nou geloof me, dat vinden ze niet erg' zei Michael. Ik begon te lachen en al snel begon de rest mee te lachen 'Maar even serieus. Hebben jullie nou wat of niet?' vroeg Luke 'Ja, Ashton dat zou je nog uit leggen' zei Calum 'Nee we hebben niks' zei Hope 'Maar jullie geven elkaar wel een zoen etc' zei Michelle bijdehand 'Ja dat klopt, maar dan hoef je toch niet speciaal een relatie te hebben?' vroeg ik 'Nee, maar het is wel een beetje raar' zei Zina 'Zie het als een soort van friends with benifts' zei Hope schouderophalend. Friends with benifts, zo kon je onze situatie het makkelijkst omschrijven. Iedereen leek tevreden te zijn met deze uitspraak dus richtte ik me hier niet meer op 'Wat gaan we doen tot dat we in Dinsey zijn?' vroeg ik 'Laten we lucky stars maken' zei Hope enthousiast 'Ik heb daar niet zo veel zin in, jij kan het wel doen. Ik ga ff op bed liggen' zei ik en liep weg van de groep. Ik trok mn shirt uit en klom mijn bunk in. Ik pakte mijn beats koptelefoon uit het vak in mijn bunk. Ik propte het uiteinde van het snoer in mijn mobiel en scrolde door mijn muziek lijst heen. Ik koos voor een lijst van Green Day. Het eerste nummer wat de lijst afspeelde was American idiot. Ik vind dit nog steeds een geweldig nummer, echt waar, ook om te spelen. Ik ging op mijn rug liggen en speelde een beetje met mijn vingers. Ik dacht na over Hope en mij. Ik wil misschien wel een relatie met haar, maar ik ben gewoon erg bang dat ik het verpest. Dat ik niet goed genoeg voor haar ben en dat ze er dan met iemand anders van door gaat. Ik wil niet dat dat nog een keertje gebeurd. Ik had met een meisje genaamd, Ella. Ik vond haar echt heel erg leuk en ze gaf me de de indruk dat ze mij ook heel erg leuk vond, wat dus niet zo was. Ik werd in die periode erg gepest en sneed me zelf daarom ook. Niemand ging met me om omdat ik anders was. Ik hield van drummen en koken en andere jongens van mijn leeftijd hielden van gamen en naar meisjes kijken. Op een dag werd er een meisje van een andere klas overgeplaatst naar mijn klas, Ella dus. Ze kwam naast mij zitten en zo raakte we aan de praat. Elke les zat ze naast mij en zat ik dus niet meer alleen. We praatte over van alles en nog wat en op een begeven moment kwam ze een keertje bij mij thuis waar we gezoend hadden. Een dag later spraken we af in het park en vroeg ik haar of ze verkering met me wilde. Ze zei dus ja. Ik voelde me de gelukkigste jonge op aarde. Ik ben toen ook twee weken clean geweest van het snijden. Na die twee weken maakte ze het uit en zei ze dat alles 1 grote grap was. Daarna voelde ik me zo rot en het pestte begon weer, ik begon weer te snijden en dat ging zo door tot het laatste haar van de middelbare. Toen leerde ik Michael kennen in een cafeetje in de buurt. Hij was daar met wat jongens van mijn school.

-Flashback-
Ik keek nog een keer naar het groepje dat het daar heel gezellig hadden. Een jonge kon ik niet, hij zag er raar uit, of te minste anders, misschien door zijn haar of dat hij oorbellen had, maar ze gingen met hem om. Ik dronk mijn glas leeg en stond op, ik was mijn verdriet een soort van aan het weg drinken. Ik wilde net weg gaan toen er iemand op mijn schouder tikte 'Hii ik ben Michael, ik zag je zo alleen zitten en ik vroeg me af of je bij ons kwam zitten' ik twijfelde even 'Nee bedankt, ik hoef niet bij de mensen te zitten die mij pesten, Bedankt voor het aanbod maar ik ga' het was er uit voor dat ik er eigenlijk erg in had. Michel trok zijn wenkbrauwen op en keek me raar aan. Hij trok me aan mn arm mee naar de tafel waar hij met de jongens zat en ik zag dat ze al begonnen te lachen 'Waarom heb je Ashton meegenomen?' lachte Roy, de leider van het groepje 'Waarom pesten jullie hem?' hij negeerde Roy zijn vraag 'Duidelijk toch, hij is anders' zei Roy schouder ophalend 'Anders? Hoezo ik zie niks raars aan hem?' 'Hij is homo' dat hadden ze al zo vaak tegen me gezegd maar nu was ik er klaar mee 'IK BEN HELEMAAL GEEN HOMO' schreeuwde ik naar hem 'Dat lijkt me duidelijk? Maar anders, serieus? Mij kan je anders noemen, want ik heb oorbellen en gekleurd haar, maar pestten jullie mij? zei/vroeg Michael 'Nee dat doen we niet' zei Bob 'Waarom hem dan wel?' ze haalde allemaal hun schouders op 'Als ik nog 1 keer hoor dat jullie hem pesten, al is het iets van duwen of dat jullie iets van hem afpakken. Dan zijn jullie allemaal nog lang niet van me af' dreigde hij. Hun gezichten veranderde van lacherig naar een beetje bang 'Kom Ashton we gaan' zei Michael en trok me mee naar de uitgang 'Ik weet niet hoor erg ik je moet bedanken Michael' 'Geen dank, ik vind het gewoon onwijs zielig als je iemand pest als je geen reden heb, ook niet als je er wel een reden voor zou hebben' zei hij. Ik mocht deze Michael wel. We waren naar een ander café gegaan en hadden daar heel de avond en een deel van de nacht gepraat. Ik kwam er dus achter dat Michael gitaar speelde en in een band zat met nog twee jongens, Luke en Calum. Ze zochten een drummer en ik had verteld dat ik kon drummen, hij zou mij wel in een band willen, maar ik  zou morgen eerst laten horen wat ik kon. Het was al laat en Michael bleef bij slapen mn ouders vonden het wel raar want ik nam nooit iemand mee, ook waren ze wel blij en trots. De volgende ochtend dat ik wakker werd zat Michael al recht op in zijn bed en had hij Luke en Calum geappt om te vragen of ze naar mijn huis wilde komen om me te beoordelen. Ze zouden komen en twee uur later hadden ze al beslist dat ik bij hun hoorde. We gingen gelijk oefenen en spraken bijna elke dag af. Ook was het pesten eindelijk gestopt, met dank aan Michael natuurlijk. Michael was ook heel vaak bij mij op school te vinden, als hij een tussen uur had was hij er, met de grote pauze was hij er samen met Luke en Calum en als school afgelopen was kwam hij me ophalen.  Roy en z'n groepie durfde nooit meer in de buurt te komen na die ene keer in het café.
-Einde flashback-

The hospital boysWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu