The hospital boys

2. Who is there?

P.o.v Hope
De kast gaat weer dicht en hoor de voetstappen de trap opgaan. Pfffff dat was op het nippertje, ik hoor iemand vanaf boven zeggen 'Waar is dat andere meisje ze waren met zn tweeën!! Verdomme waar is dat mens!!' Hoorde ik een te bekende stem roepen. Ik hoorde een deur opengaan, zachttjes maar dan ook echt heel zachttjes. Voetstappen gaan de trap op en ik hoor nog een paar voetstappen die denk ik naar de woonkamer gaan. Ik doe voorzichtig de deur open, ik loop de kast uit en hoor een knal waarschijnlijk een pistool of zo iets? Ik loop richting de woonkamer en hoor snelle voetstappen achter me de trap af komen, ik draai me om en voel hoe een pistool tegen mn slaap aan gedrukt word. 'Lopen.' Werd er naar me gesnauwd, ik doe maar wat er me gezegd word en ik twijfelde geen moment want ik wilde niet dood dus liep ik maar verder de woonkamer in. Daar zag ik Julia liggen met een blauw oog en bloed op haar gezicht naast  haar zit een politieagent bezorgd naar haar te kijken 'Geef je wapen of ik doe haar wat aan.' Zei de persoon achter mij en het duwde het pistool nog dichter tegen me slaap aan, de politieman deed wat hem gezegd werd en legde het pistool neer en schoof het naar de persoon toe, wat hem afleid. De politie agent zei snel dat ik moest bukken. En dat deed ik. Alles ging zo snel, ik hoorde een schot, ik hoorde een pistool vallen, de persoon achter me zakte in elkaar, politieagenten en ambulancebroeders kwamen binnen gerend. Ik rende naar Julia en riep haar naam maar ze reageerde niet. Er kwamen 2 ambulancebroeders naar Julia en mij toegerend en legde Julia op een brancard en namen haar toen mee naar buiten. Ik stond daar maar ik kon me niet bewegen net of ik vast zat aan de grond. Ik voelde iets langs mijn arm lopen en ik voelde er met mijn hand aan, een pijnscheut ging door mn arm doordat ik het aanraakte. Ik zag allemaal zwarte vlekken en er werd gevraagd aan mij of alles goed gaat ik vertelde ze over de zwarte vlekken en ik moest ook mee voor de zekerheid. De persoon die hier net was is nu weer weg, de politie heeft hem waarschijnlijk mee genomen.

In de ambulance werd het weer zwart voor mn ogen, de man naast me zei dat het beter was als ik mn arm niet te veel bewoog en hij deed er voor de zekerheid wat drukverband om, tegen de pijn vertelde hij mij. In het ziekenhuis aangekomen werd mijn arm bekeken, weer kwamen die zwarte vlekken voor mijn ogen als mn arm bewogen werd. Het schijnt dus dat de kogel helemaal door de persoon is heen gegaan en dus in mijn arm tegen een zenuw is aangekomen dat verklaarde de zwarte vlekken. 'Het is te gevaarlijk om de kogel er uit te halen nu, je moet geopereerd worden, onder volledige narcosen.' Zei de arts 'Ik wil dat niet, de vader van mijn beste vriendin moest geopereerd worden en ging helemaal onder narcosen en i-is e-er ni-niet meer uitgekomen.' Zei ik stotterend, elke keer als ik daar aan moet denken schiet ik helemaal vol het is nu 5 jaar gelden, maar het deed nog elke keer veel pijn. We waren pas 13 jaar toen het gebeurde. Ze zeiden dat er niks kon gebeuren maar ze hadden hem teveel slaapmiddel gegeven waar hij nooit meer uit is inhaakt, of tenminste dat maakte ze ons wijs. Ik heb het nooit geloofd maar ik moest me er maar bij neer leggen 'Hmmm we zouden ook alleen je arm kunnen verdoven maar dan is er wel meer pijn?' 'Ik vind het prima zo lang ik alles maar kan volgen.' Zei ik overtuigend. Op dat moment kwam er een andere dokter binnen die gelijk begon met praten. 'We hebben goed nieuws en slecht nieuws over je vriendin Julia.'

------------------------------------------

Hmmmmm wat zou het goede nieuws zijn en wat het slechtte nieuws? Daar kom je de volgende keer achter! Zouden jullie willen zeggen wat je er van vindt en of het leuk is of niet?

Groetjes
Mij❤️